SPORT IN BEELD
te Luit - Huzaren C. F. Pahud de Mortanges
door J. Stok GJzn.
Tweemaal achter elkander Olympisch Ruiterkampioen met het paard Marcroix.
De Olympische Spelen te Los Angeles behooren weer tot het verleden en onze landgenooten, die afgevaardigd werden om de eer van onze vlag hoog te houden, zijn alweer op de terugreis naar het Vaderland. Onder die Nederlanders bevinden zich 3 ruiters, van wie er één voor de tweede maal in de stad zijner inwoning terugkeert als Olympisch kampioen en zonder aan de capaciteiten van luit. K. J. Schummelketel en luit. Jhr. A. van Lennep maar eenigszins te kort te doen, welk
tweetal hem met zooveel toewijding hebben bijgestaan om de naam van ons land te Los Angeles hoog te houden, zij dit artikel gewijd aan den
Ien Luit. C. F. Pahud de Mortanges, Olympisch Ruiterkampioen 1928 en 1932, beide malen met het paard Marcroix.
12 Augustus 1918 als 2de luit. der huzaren aangesteld, bleek reeds spoedig, welk een groote aanwinst deze officier zou blijken te zijn voor onze mooie ruitersport, welke hij nu reeds meer dan 10 jaren heeft beoefend op een wijze, die allerwege bewondering afdwingt — ook ver over onze grenzen — en tot voorbeeld gesteld mag worden.
Met groote toewijding heeft luit. Pahud de Mortanges al die jaren de ruitersport beoefend, in welken tijd hij zijn groote veelzijdigheid als ruiter heeft bewezen, zich daarbij veel opofferingen getroostend en blijk gevende van een groote liefde voor het paard. Ontelbaar zijn de prijzen, die hij wist te winnen, doch steeds is hij gebleven de eenvoudige en beminnelijke sport-
Vanaf 1921 heeft onze Olym¬
pische kampioen deelgenomen Luit Ch. Pahud de Mortange
aan de nuttige wedstrijden van de
Koninklijke Militaire Sportvereeniging. In dit jaar won hij met Pussyfoot den 2den prijs in den Cross van den Hezenberg. Een jaar later werd hij bevorderd tot len luitenant en eindigde met Johnnie Walker en Pussyfoot verschillende malen in het voorste gelid, evenals in 1923, toen hij met Johnnie Walker deelnam aan den Vierdaagschen afstandsrit. Dit paard bezorgde hem in 1924 het kampioenschap dienstpaarden, benevens een overwinning in een dressuurproef. Met Black Diamond nam hij nog met succes deel aan den vierdaagschen afstandsrit en met het paard De Hark behoorde hij tot de deelnemers aan den rit Ostende-Spa, die op eervolle wijze den afstand van 425 K.M. aflegden.
In hetzelfde jaar nam hij met Johnnie Walker deel aan het Championnat Equestre te Parijs, dat Nederland won, verder vertegenwoordigd door luit. A. Th. Colenbrander, luit. G. P. de Kruyff en luit. A. D. C. v. d. Voort van Zijp. In den personeelen wedstrijd behaalde toen laatstgenoemde den Ien prijs en eindigde luit. Pahud de Mortanges op de 4de plaats.
In 1925 zegevierde hij met Araigny du Soir in een dressuurproef en hetzelfde paard bezorgde hem een 2en prijs in een gecombineerden wedstrijd.
Overgeplaatst in 1926 naar de Rijschool te Amersfoort, won hij een jaar later met Marcroix den Ralley Paper te Vorden en met Va-t'en de Najaors Military,
1928 was voor luit..Pahud te Mortanges een jaar van groot succes. Bij wijze van hors-d'oeuvre won hij met Marcroix den Cross voor nieuwelingen en den 2en prijs in de Olympiade dressuurproef. Daarna werd hij met Marcroix in het Stadion te Amsterdam Olympisch kampioen en zag hij zijn tweeden paard Va-t'en onder ritm. G. P. de Kruyff als tweede eindigen in den personeelen wedstrijd, waarin luit. v. d. Voort v. Zijp met Silver Piece de vierde plaats bereikte. Nederland won toen den
landenwedstrijd, evenals in 1924 te Parijs.
In 1929 trad Marcroix weer op den voorgrond in een dressuurproef en in den Ralley Paper te Vorden. Met het Rijkswedstrijdpaard Henk werd hij eerste in den tweedaagschen afstandsrit.
1930 bracht een drietal overwinningen van Henk, die beslag legde op den Cross voor nieuwelingen, den dubbelen Cross en den Isten prijs in den vierdaagschen afstandsrit. Marcroix voegde daaraan nog een Isten prijs toe in de dressuurproef. De reeks overwinningen werd in 1931 voortgezet met de paarden Deluré, Coeur d'Or, Marcroix en Henk, doch in 1932 werd te Los Angeles de kroon op het werk gezet met Marcroix, die voor de tweede maal zijn eigenaar het Olympisch kampioenschap bezorgde en een groot aandeel had in den 2en prijs van den landenwedstrijd.
Een combinatie als luit. Pahud de Mortanges—Marcroix zal men moeilijk meer aantreffen. Zoowel ruiter als paard zijn all-round, hetgeen de talrijke prijzen bewijzen, die dit tweetal gewonnen heeft in dressuurwedstrijden, concoursen voor 't beste en schoonste rijpaard, cross-countries en springconcoursen. Voor hen, die
er belang in stellen, deelen wij mede, dat Marcroix (ex Tenor II) geboren werd in 1919. Zijn vader was Marsan, een Engelsche volbloed, zijn moeder Coquette, een Fransche halfbloed. Hij werd gefokt door Marquis de Croix en in Nederland geïmporteerd door maj. C. H. Labouchère.
Als dit nummer van Sport in Beeld verschijnt, zijn onze ruiters reeds van Los Angeles vertrokken met het s.s. Portland, dat 15 September in Antwerpen aankomt. Ongetwijfeld zullen er plannen beraamd worden (de N.H.S.B. is reeds bezig), om hen op waardige wijze bij hun terugkeer in het Vaderland te ontvangen. Doch in die huldiging zullen ongetwijfeld ook deelen mevr. Pahud de Mortanges en mevr. van Lennep, die met zooveel toewijding de zorg van ruiters en paarden op zich genomen hebben, evenals maj. Labouchère, die als jurylid heeft gefungeerd en van wiens groote ervaringen men heeft kunnen profiteeren. Ook het drietal oppassers zal zeker niet vergeten worden en woorden van dank zullen er zeer zeker gesproken worden tot de besturen van den N.H.S.B. en de K.M.S.V.
Wij wenschen onzen landgenooten een voorspoedige en aangename reis en zijn er trotsch op, dat onze Nederlandsche ruiters voor de derde maal op zulk 'een eervolle wijze uit het Olympische strijdperk zijn getreden.
s, op zijn paard „Marcroix"