SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN
Een Amerikaansch pleidooi voor de wandelsport
De Olympische athletiekcoach Lawson Robertson aan het woord
Mogen we hiermee aan den lezer voorstellen mr. Lawson Robertson, Amerikaansch athletiekcoach en trainer der Amerikaansche athlêtiekploeg voor de Olympische Spelen van 1920, 1924, 1928 en 1932? Een man van beteekenis in de internationale athletiekwereld, want niet voor niets heeft de Amerikaansche athletiekbond hem viermaal achtereen het oppercommando opgedragen over de groep athleten, die in Antwerpen, Parijs, Amsterdam en Los Angeles de sterrenbanier hoog boven de andere vlaggen der deelnemende naties zouden moeten laten wapperen.
Tientallen wereldrecordhouders en Olympische kampioenen heeft Lawson Robertson onder zijn leiding gehad, de grijze coach met zijn doodeenvoudig stroohoedje — zoo herinneren we ons hem van de Olympische Spelen in Amsterdam — heeft een buitengewonen kijk op de athleten, hij ziet direct aan zijn leerlingen of er wat inzit, waarbij hij dan in de gunstige omstandigheden verkeert een veelbelovend athleet te kunnen opfokken zonder dat die athleet, door de in Amerika geldende manier van „student zijn", bezorgd hoeft te zijn, dat zijn studie of
Van het huis op de
Heerengracht
EEN ontzettende gebeurtenis vindt plaats op den Rijnsburgerweg te Leiden in de villa van den heer Doornburg. Heel het land schrikt op.
Arrestaties volgen. Een be¬
kend Amsterdamsch rechtsgeleerde komt te hulp ....
We zitten midden in een „thriller", die ons van de eerste tot de laatste bladzijde bezig houdt; geen onwezenlijke figuren, maar echte, levende menschen zijn bij de origineele intrige betrokken.
,,HeT Verdwenen Hoofd", door Hans Bentinck, is een vlotte Nederlandsche ontspanningsroman, met een verrassende ontknooping. Het verhaal wisselt steeds
van achtergrond: nu eens is het onze mooie universiteitsstad Leiden, dan weer een typisch hoekje van Parijs, waar de gebeurtenissen elkaar afwisselen.
(„HET VERDWENEN HOOFD", 'n sensationeele roman door Hans Bentinck. Ingen. f2.90, gebonden f3.50. A. J. G. Strengholt's Uitgeversmij. N.V., Heerengracht 390, Amsterdam-C).
zijn maatschappelijke positie eronder gaat lijden als hij te veel tijd aan de training besteedt.
Lawson Robertson, die momenteel als athletiekoefenmeester verbonden is aan de universiteit van Pennsylvania, publiceert in de Amerikaansche pers een aantal trainingswenken, waarbij hij een verrassend pleidooi levert voor de wandelsport, dat ook in ons land de aandacht verdient.
„Er zijn menschen," aldus deze bekwame coach, „die door hun beroepsbezigheden niet in staat zijn om ongeveer eiken avond naar het athletiekveld te gaan, zooals voor een athleet in training toch feitelijk noodig is. Ik neem dat graag aan, al hebben de door mij getrainde studenten van Pennsylvania daar natuurlijk geen last van, maar ik weiger te gelooven dat er menschen bestaan die, wat dan ook hun beroep mag zijn, niet de gelegenheid hebben om eiken dag drie of vijf kilometer te wandelen en zich op die manier in training te houden. Desnoods wandelen ze alleen maar eiken avond van hun kantoor of werkplaats naar huis, zóóveel tijdsverschil tusschen een tram-, auto- of fietstochtje van een paar kilometer en een stevige wandeling over dienzelfden afstand bestaat er niet, maar de kwestie is, dat de moderne maatschappij het wandelen vrijwel heeft afgeschaft, het wordt eenvoudig niet meer beoefend.
En toch is wandelen een van de allergezondste lichaamsoefeningen, omdat het heilzaam is voor beenen, heupen, knieën, rug, armen, borst en schouders, kortom voor het heele lichaam, mits men den juisten wandelpas gebruikt en niet gaat slenteren of het oud-Pruisische marcheersysteem met stijven tred toepast. Bij het wandelen moet het lichaamsgewicht nooit door de hakken gedragen worden, het been moet uit de heupen naar voren gezwaaid worden, waarbij het lichaamsgewicht, zoodra de hak den grond raakt, moet worden overgebracht naar de voetzool. Een regelmatig meezwaaien van de armen, in overeenstemming met den pas, draagt bij tot de voordeden van het wandelen; de schouders profiteeren er mede van.
Als men mij vroeg om iemand van middelbaren leeftijd op de beste manier in conditie te houden, zou ik wandelen aanraden, want een stevige dagelijksche
wandeling van drie of vijf kilometer kan wonderen verrichten, maar ook voor den athleet in training is wandelen uiterst nuttig. Het is waarlijk geen toeval dat vrijwel het eenige land, waar veel gewandeld wordt, zooveel internationale athletiekberoemdheden op de afstanden van 5 K.M. tot en met de Marathon heeft opgeleverd. Finland namelijk, het uitgestrekte gebied van bosschen en meren, heeft niettegenstaande zijn betrekkelijk gering aantal inwoners (de bevolkingsdichtheid is er allerminiemst) allerlei cracks als Kohlemainen, Stenroos, Nurmi, Ritola e. a. opgeleverd, die hun uithoudingsvermogen verzorgden door lange wandelingen in de bosschen. Echte „woudloopers" zijn het daar geworden, voor hen is het even natuurlijk om een afstand van vijf kilometer te voet af te leggen als voor een Amerikaan om het per auto of voor een Hollander om het per fiets te doen. In Zweden heeft men dat eenigermate nagevolgd, een looper als „de vliegende schoolmeester" Wide heeft daar nuttig van kunnen profiteeren, maar in vrijwel alle andere landen ter wereld is wandelen langzamerhand een vergeten sport geworden. Maar het resultaat is, dat op de vier Olympische athletiektournooien, die ik in 1920, 1924, 1928 en 1932 bijwoonde, het kleine Finland op de afstanden boven 1500 meter niet minder dan 17 Olympische kampioenschappen won en alle andere landen van de vijf werelddeelen tezamen .... zes!"
Tot zoover de Amerikaansche athletiekcoach Lawson Robertson, wiens pleidooi voor de wandelsport ook belangstelling zal trekken in ons land, waar, niet in het minst door den jaarlijkschen Vierdaagsche van Nijmegen, het wandelen in de laatste jaren althans eenigermate in eere hersteld begint te worden.
Tusschen Haken
(De Sportcommissie der N. W. U. heeft het bestuur voorgesteld een nieuw Ned. kampioenschap in te stellen, n.l. een kampioenschap inhaalwedstrijd individueel over max. 5 K.M.
*
Aan het duo B a u w e n s-L o t s y is door het F. I. F. A. opgedragen een rapport samen te stellen over de organisatie van een Olympisch voetbaltournooi te Berlijn.
*
De Amerikaansche tennisspeelster Miss R y a n, die wel haar jeugd, maar nimmer haar jeugdig vuur verloor, is tot het professionalisme overgegaan.
*
De Fransche zwemmer Cartonnet heeft het Europeesch record 100 M. school slag gebracht op I min. 111^ sec.
*
De Rallye van Vorden werd gewonnen door luit. Van Eekelen met Reine de Sheba).
2