DE HOLLANDSCHE REVUE
465
klank in z'n neef's stem en hij vermoedde „een zaak met een luchtje er aan". Waar kon de kaffer het ding vergeten hebben? Tot Elly's stem, die verhaalde van de familie, die naar Indië vertrokken was en uit wiens inboedel Kommers verschillende dingen en ook den bewusten stok gekocht had, hem opeens Wimmy's vurige aanbidding voor Toetie Smelders, het mooie, donkere gescheiden wijfje in herinnering bracht.
„Potdosie!" vloekte hij inwendig. „Als Miep, die toch al zoo jaloersch is, daar achter komt...."
Ze keken elkaar aan, de twee Wimmie's verstolen, maar héél begrijpend. En de getrouwde Wimmie gaf een bemoedigend oogknipje. Even later ging hij de post inkijken op z'n studeerkamer.
Even vóór het intiem dinertje, waaraan ook Miep en Wimmie zouden deelnemen, kwam Henk, broer van den jubilaris, naar binnen gestapt. „Ik ben laat, hè? Excuseer me, Elly, ik kom zoo van den trein, heb me nog moeten reppen om in Den Haag dien trein op te pikken. Geef me 'n cocktoil, schoone zus!"
„Je bent heviglijk befoven, broerlief", was 't even later, toen Elly de waarlijk imposante cadeaux-tafel liet zien. „Vertel eens van den stok!" animeerde enthousiast, Miep, die met Elly overeen gekomen was om het stok-
mysterie op te lossen, waarbij Kommers hen moest helpen. „Neen!" kreet Henk, toen hem de stok getoond werd en hij wist het te bestaan om achtereenvolgens te verbleeken en te blazen.
„Weet jij er meer van?" Miep's toon
was Sherlock Holmes-achtig.
,,'t Is....," prevelde Henk, ,,'t Is....
gewoon fabelachtig!"
„Wat dan?" kreet Elly. „Als ik 't nou
maar weten mag?"
Er gingen kalmeerende oogwenken van den getrouwden naar den verloofden Wimmie.
„Herinner jij je, Wimmie, dat je twee jaar geleden, op Mama's verjaardag was?" vroeg Henk.
„Ja ja, dat herinner ik me,"
trachtte Wimmie onbevangen te zeggen.
„Nou, kerel, toen heb je dien stok bij ons laten staan en twee dagen later — ik had Mama moeten beloven je het ding op te sturen — ging ik er mee op
stap en liet 'm in den trein liggen. Ik heb razende moeite gedaan om 'm terug te krijgen, zonder eenig resultaat. Ik dankte den hemel, dat jullie er nooit bij ons naar informeerden, want dan zou ik niet minder gekund hebben, dan schuld te bekennen en je een dergelijk nogal niet mis voorwerp terug te geven. Elly, kind, je krijgt een struik van me, komt me allicht goedkooper, dan een antieke stok!" Miep sloeg haar arm om Wimmie's hals en gaf hem een berouwvolle kus, want in haar hart hadden zwarte gedachten gewoeld.
Boven de opgeheven Champagnekelken van de drie mannen, zweefde even het coquette, donkere kopje van Toetie Smulders.
Toetie, die ten tweede -male en dezen keer gelukkig getrouwd, naar Indië terug gekeerd was en die, toen ze den stok met de overige inboedel mee verkocht had, even moest lachen bij de herinnering aan het afscheid van blonde Wimmie, die haar was komen vertellen, dat hij verloofd was. Toen het driemanschap na het copieus dinertje in de heerenkamer zat, prees getrouwde Wimmie z'n broer, voor diens voorbeeldig comediespel en begreep verloofde Wimmie, dat een telefoontje naar Henk, die rustig in z'n werkkamer had gezeten, de zaak gered had. En hij ademde dankbaar en verlucht op.
MADGE.
Goede Gedachten
Het is met begrippen wel eens, als met brood; het nieuwe smakelijker, maar het oude gezonder.
Hoeveel weliger zou het zoo dun gezaaide plantje van het geluk groeien, als het door ons met wat meer zorg werd gekweekt en als zij, clie het rijkelijk in hun gaard vonden, er wat van overplantten in anderer dorren tuin.
De stoutmoedige, de onversaagde heeft steeds het meest bereikt in het Leven,
niet de schroomvallige, de twijfelaar, die wordt verdrukt en veronachtzaamd.
De ware vriendschap toont zich het meest in kommer en zorg.
Recepten
Broodschotel met appelmoes Maak appelmoes op de gewone wijze, besmeer boterhammen zonder korst aan beide kanten met boter en plaats die laag om laag met de appelmoes in
een vuurvasten schotel. De bovenste laag bestaat uit brood. In een matig warmen oven licht bruin laten worden.
Gebakjes om b ij koude pudding of gelei te geven Roer 2lA ons bloem, 2 ons boter, 1 ons suiker, wat citroensap en wat vanillepoeder, benevens 1 ei en een snufje amoniak goed door elkaar. Verdeel de massa aan stukjes, druk ze in kleine met boter besmeerde vormpjes en bak ze in een niet te heeten oven. Alen bestuift ze, na bekoeling, met poedersuiker.