DE HOLLANDSCHE REVUE
457
De zomerkleeding der Dames
Ondanks veel veranderingen toch de slanke lijn!
Er zullen weinig effen kleuren worden gedragen . . .
MEVROUW!
Het is werkelijk heel moeilijk voor Mevrouw om nu haar voorjaars en zomerkleeding te gaan koopen. Wat moet zij doen, zich zonder voorbehoud overgeven aan het nieuwe modesilhouet of zich nog bij het oude houden'? Mevrouw is jong, vol durf en levensmoed, maar vooral die durf heeft ze wel noodig om zich in eens in langere rokken te vertoonen en met een hooger geplaatste taille. Ze vindt 't wel een waag, want ze wéét dat ze van verscheidene harer vriendinnen zal hooren „dat ze niet gelooven dat die nieuwe mode stand zal houden en dat ze de korte rokken toch eigenlijk veel leuker vinden." Mevrouw weet — meer bij overlevering dan uit ondervinding — dat een nieuwe mode nooit zóó maar in eens geaccepteerd wordt en dat ze altijd een zekeren tegenstand te overwinnen heeft, niet alleen hier in Holland waar men nogal conservatief is, maar zelfs in het modieuze Parijs.
Men heeft haar ook verte!d dat verschillende Parijsche couturiers de lage taillelijn nog blijven behouden en dat maakt haar een beetje huiverig.... 't Zijn nog wel twee heele grooten Chanel en Molyneux. Men heeft haar overigens een costuumpje laten zien waar ze gewoon dol op is en dat al haar twijfel onderste boven gooit, 't Was een tailleur waarvan het manteltje lichter was dan de rok — vroeger was dit juist andersom. De rok was van een warm-bruine lakenachtige stof, klokkend — van achteren wat langer dan van voren — eenigszins gedrapeerd in de taille, 't Jasje van licht bruin zijden alpaga, een ceintuur in de taille waaruit dan een grappig schootje kwam. De blouse die bij deze tailleur hoorde, was van rose crêpe georgette, heel eenvoudig van snit, maar allerliefst, en als kleur bijzonder goed met de beide tinten bruin harmonieerend.
Nu de blouses en de rok gedragen wordën, kunnen we er ook weer eens aan gaan denken die gezellige lingerie
EEN ECHTE ZOMERHOED
de ELEGANTE VROUW
kleedt zich bij
GERZON
te DEN HAAG
172
UITSLUITEND GEVESTIGD
VEEN ESTRAAT
blouses te gaan dragen van voile of andere heele dunne stof, die toch wel heel fijntjes stonden, maar die over de rok vallend door het doorschijnende van de stof geen bijzonder aardig effect maakten.
Dit is tenminste weer de goede zijde van het moeilijke probleem. Mevrouw heeft nog een tweede pakje gezien dat haar ook erg aanlokkelijk voorkwam. Bij dit costuumpje was alleen bij het japonnetje de taille op de oorspronkelijke plaats aangebracht. Het manteltje was recht. En als de
mode dus eens niet op zou nemen
Maar zoo origineel als die eerste tailleur vindt Mevrouw deze toch niet. Het jasje en de rok (van de japon in dit geval) zijn van dezelfde stof en kleur, beige. Alleen het mouwlooze bovenstuk van het japonnetje is van een lichtere beige zijde, geheel met smalle plooitjes bewerkt, om de taille een ceintuur met een houten gesp.