-138

DE HOLLANDSCHE REVUE

DE SPIEGEL DER IJDELHEID

DCCLIV

De werkende gehuwde Vrouw

Het ideaal van iedere opvoeding moet zijn, dat de kinderen de ouders kunnen missen De halve werkdag

Na. den 8-urigen werkdag de eisch van den halven dag arbeid! Of de wereld op haar kop staat? Het heeft er langzamerhand wel veel van, maar die halve werkdag is juist bestemd om haar weer in gezonde harmonie te brengen. Want hij bedoelt niet opnieuw te tornen aan het aantal uren, dat de normale werkman dagelijks arbeidt, maar een halve dagtaak te scheppen voor de gehuwde vrouw, die gedwongen is het bestaan te verdienen voor de haren, hetzij als aanvulling van de te geringe praestaties van den man, hetzij, omdat zij zelf kostwinster is, omdat haar echtgenoot haar op eenige wijze ontviel.

Het onderwerp is bij ons niet zoo heel actueel, omdat de arbeid der gehuwde vrouw bij ons nog steeds niet de normale toestand is, al zijn er feministen, die meenen, dat het eenige middel, om den arbeid der vrouw tot volkomen ontwikkeling te brengen, zou zijn, dat de arbeid der gehuwde vrouw regel inplaats van uitzondering werd. We zouden zeker in dat geval van heel wat halfheid afkomen, halfheid in de beroepskeuze en halfheid in de keuze van den echtgenoot, omdat de beroepskeuze niet meer zou zijn de tijdelijke keuze, maar de keuze voor het leven, en het huwelijk niet meer zou beteekenen de toevlucht om van een gehaten

werkkring af te komen, maar het vinden van een kameraad „for better and for worse".

In beginsel geef ik dus dadelijk de ultrafeministen toe, dat we tot een rationeelen toestand zouden komen, als er niet was dat eeuwig hinken op twee gedachten: een beroep, voor het geval, dat ze niet huwen en een huwelijk als redding uit een toestand, die maar als noodtoestand wordt gezien, althans door velen.

Wel zou ik liever, zonder den arbeid der gehuwde vrouw, de erkenning zien, dat de beroepskeuze altijd levenskeuze behoort te zijn en dat het huwelijk alleen uit genegenheid mag worden gesloten met de ernstige gedachte aan het stichten van een gezin, welks wel en wee nauw samenhangt met het wel en wee der maatschappij, maar er zijn heel wat materieele en moreele factoren, welke deze opvatting in den weg staan. En dan beland ik weer op het terrein van den halven werkdag voor de gehuwde vrouw die beseft, dat haar gezin materieel en daardoor ook moreel achteruit zou gaan, als ze niet meehielp het inkomen te vermeerderen, om den kinderen de opvoeding te geven, welke zij behoeven. Tenslotte is de halve dagtaak, evenals indertijd de gedachte aan den 8-urigen werkdag, voortgekomen uit een ideëele

opvatting: In het eerste geval wilde men den arbeider gelegenheid geven tot ontwikkeling en ontspanning, welke hemzelf en zijn werk op hooger peil zouden brengen; in het laatste geval wil men de huisvrouw tijd laten, om haar gezinstaak zoodanig te vervullen, dat het gezin de hand en vooral de sfeer van de moeder voelt, dat zij niet eeuwig heeft te jagen van haar beroep naar haar woning, om snel nog het huishouden aan kant te brengen, wat dan beteekent de materieele taak vervuUen, terwijl zij te moe is, om voor de huisgenooten de belangstellende, meevoelende moeder te zijn, die voor alles raad weet en troost. Nu moge de Amerikaansche het sentimenteel vinden, dat de kinderen vertrouwen op de liefde en het inzicht der moeder in hun kleine en groote moeilijkheden en ileedgevoelens, wij minder moderne menschen der oude wereld hechten nog aan die „sentimentaliteit" en kunnen ons niet geheel losmaken van de gedachte aan de zorgende moeder, die haar geheele toewijding geeft aan man en kinderen en daarvoor wel nooit in goud of in dank het loon krijgt, dat zij verdient, maar dit toch in vele gevallen ontvangt in het slagen van haar nakomelingen in hun ondernemingen, of in hun heilzoeken bij haar in de oogenblikken, dat alles hen

RUIM 40.000 GEZINNEN a

IN DEN HAAG EN OMSTREKEN

ETEN HUS' BROOD

WAAROM ZOUDT U HET OOK NIET DOEN?

GEEFT U NOG HEDEN OP ALS KLANT! HOOFDKANTOOR

JACOB CATSSTRAAT 182

S^N rfo%R«B""Tvl«N7— DEN HAAG TELEFOON 11940*