I. suriname's oorspronkelijke bevolking.

527

mensch te zien was. Hij woonde dicht bij de Arrowakken. Hij had ondeugende kinderen. Een van hen was zoo verregaand onbeschaamd , om gedurig de potten van de Arrowakken te verontreinigen. Hit nu is iets onvergeeflijks bij de Arrowakken. Een hond zelfs, die onder dit opzicht niet zindelijk is (wij hebben het bij eigen ondervinding) , is bij de Arrowakken veroordeeld. Niet te verwonderen dus, dat zij over des duivels kinderen zoo verontwaardigd waren en dat zij dien eenen onverlaat doodsloegen en braadden op het vuur. Intusschen was moeder de duivelin met hare zuster tehuis gekomen. Zwart als pik zagen ze er uit. He moeder vond haar kind gebraden op de barbakot i) liggen. Zij huilde en was woedend tevens. De andere duivelen kwamen ook tehuis. Nu vond er plaats een waarlijk duivelsche samenrotting. Dat zulleu de menschen betalen , zeiden zij, en met dien kreet van woede werden ze allen duivels tot in merg en been, duivels die nu niet meer door menschen gezien kunnen worden. En nu zoeken zij niets anders meer dan alle soort ziekten over de wereld te brengen. Dat is de reden, waarom er tegen den drogen tijd altoos zoovelen sterven.

De duivel staat altijd dicht bij den piaaiman. Als deze nu den duivel dreigt en bezweert, zegt hij steeds deze woorden: Wij Arrowakken hebben uwen zoon niet gedood eu gebraden , dat hebben de Bralwttenow gedaan die lang uit de wereld weg zijn. Na die inleiding volgt de bedreiging: God heeft gezegd, dat de wereld door het vuur zal verteerd worden; welnu, dan zal het ook met u gedaan zijn. Zoodra de duivel dit hoort, dan loopt hij weg met den staart tusschen de beenen.

De Arrowakken hadden vroegertijds ook heil- en voorbehoedmiddelen. Zij vonden die in eene schier tallooze menigte tajers, bij hen toeralla geheeten. (Door een Duitsch oor opgevangen komt dit als dralla op het papier te staan.)

Elk wild, elke vischsoort had zijne afzonderlijke toeralla, die aangevoerd werd ter verkrijging van een ruime vangst. Gelukkig dat de soort zoo menigvuldige verscheidenheid oplevert. Tegenwoordig is dit wel uit de mode, dat werken met toeralla, maar toch vindt men er, die zeggen: als ik mijne angels er mee in wrijf, dan heb ik aanstonds beet.

Daar zijn ook vergiftige tajers en van die soort tajers zegt men, dat wel eens door oude vrouwen gebruik gemaakt werd om er anderen

') Barbakot is 'tzelfde als de boucan der Fransehen, de inrichting voor het roosteren van vleesch.