506
I. suriname's oorspronkelijke bevolking.
Afwijkend van onze Europeesche gewoonten, strijdig zou men zeggen met alle eischen der billijkheid, legt zich bij de geboorte van een kindje niet de moeder, maar de gelukkige vader in de hangmat ueder, ten einde.... kraambezoeken te ontvangen.1) Waarom? als hij het niet deed, zou het kind immers sterven! Ook zou het sterven, als hij bosch ging vellen, groot wild aanbracht, sterken drank gebruikte enz.
Hoe dwaas deze gewoonte der couvade ook schijne, toch valt het niet te ontkennen, dat ook daarin eenige inschikkelijkheid voor de vrouw ligt opgesloten. Immers zoo lang hij in de hangmat blijft, is het hem niet mogelijk wild aan te brengen en op die wijze kan de ijzeren wet, volgens welke de vrouw alle spijzen bereiden moet, haar in die dagen niet te zwaar drukkeu 2).
Geheel Guiana door houden de Indiaansche vrouwen hare pasgeborenen verborgen voor het oog van blanken en negers, om reden dat die kinderen naar hare meening anders gevaar loopen van te sterven. Bij de gedoopten echter is dit bijgeloof ten minste niet algemeen.
Korten tijd na de bevalling gaan moeder en kind op reis: het wicht moet overal vertoond worden, waar zij kennissen heeft. Zulke speelreis duurt een zestal weken. Bij de Arrowakken is het reizen uiet zoo in gebruik.
Den vader is voorbehouden het kind eenen naam te geven. Soms geeft hij het den naam van een blanke om dien te eeren, soms noemt hij het naar de plaats waar het geboren werd. Zoo vindt men de namen van Curiel, Mondoe, Brunswijk, Heijdoorn, Mae Intosch enz.
De Indiaansche namen die zij zeiven er op na houden zijn volkomen van hetzelfde allooi als die zij aan hunne honden geven, en duiden gewoonlijk op wouddieren, kleuren enz., ten minste als het willekeurige namen zijn. We noemen tot voorbeeld slechts een mannennaam Aroea die in 't Arrowaksch "tijger», en een hondennaam Camdsalo die //kleine buffel// beteekent.
Daar bestaan ook familienamen, doch die naar 't schijnt, oudtijds door uitgestrekte en gecombineerde geslachten gedragen werden. Zulk een naam was dus niet van de willekeur des vaders afhankelijk.
Zoo waren er families Coerpabano, waarschijnlijk aldus naar de
') „L'homme recoit dès le premier jour des visites de ses voisins et amis, qui viennent le féliciter de 1'accouchement." Prins Roland Bonaparte, Habitants etc., p. 55.
'-) Verg. hierbij de interessante beschouwingen van Joest, 1. c. p. 95—98. Red. .