DE »CLUB DE TIEN.«
Laren en het nabijgelegen Blaricum zijn nóg heel mooi, ofschoon er^door het bouwen van villa's en moderne arbeiderswoningen reeds veel verloren is gegaan van 't schilderachtige. Over een niet te groot aantal jaren zal 't dus noodig zijn een ander dorp te »ontdekken.»
Als het najaar zijn intrede doet, verdwijnen al die buitenlanders en blijven de Ncderlandsehe schilders alleen over. Dan kan men weer rustig over den weg loopen, en mist men den kans in de mooie intérieurs vreemdelingen te vinden. Dan komt de tijd van hard en gojd werken, tot met het mooie voorjaarsweer de stroom der vreemdelingen
terugkeert.
De schilders zijn tegenwoordig niet meer onpractisch. Zij hebben lang den naam gehad van slechte kooplui en van losbollen en drinkebroers (wat zij nooit geweest zijn); maar sinds zij evenals
j. Gebhard.
Naar <k' markt.
Aüg. Lk Gras.
Straatje in Glianlcaux.
andere burgers aan alle maatschappelijke verplichtingen voldoen, kan 't niemand verwonderen dat ook bij hen den lust tot verbetering hunner omstandigheden opkwam.
De kunstschilder August Le Gras te Blaricum is de oprichter van de Club »de Tien.« Doel dezer Club zou zijn den leden bekendheid en de gelegenheid tot verkoop van hun werk te verschaffen en wel zonder eenige belemmerende voorwaarden voor de tien leden. Zij zouden geen jury hebben, daar het ieit van hun lid-zijn hen daarboven verhief en zij zouden mogen inzenden zooveel als zij verkozen. Alleen werd het wonen in het Gooi verplichtend gesteld.
In Augustus 1903 aanschouwde de Club het levenslicht. Het Bestuur werd samengesteld uit de heeren Aug. Le Gras, president-secretaris ; de Court Oudewater, penningmeester en Wolter archivaris, terwijl voorts leden werden de heeren v. Beever, Brocdelet, Deutmann, Gebhard, v. Schooten, Snoeck en v. d. I onge (sedert Oct. 1904 vervangen door v. Blaaderen).
In de maand der oprichting had ook de eerste Tentoonstelling der Club plaats en wel in Hilversum. De jonggeborene ondervond al dadelijk groote sympathie, zoowel van de Gooische bladen als bij 't kooplustig publiek. Niet minder dan acht werken vonden hun weg in het kunstzinnig Hilversum, een ongekend hoog percentage, waar op de gewone offïcieele exposities van groote vereenigingen in de hoofdplaatsen een verkocht schilderij eene rara avis is. Eere aan den energieken president, wien geen moeite en opoffering te groot was om zijne schepping te doen bloeien, en die overal in
16