OVER BATIKKUNST IN ONS LAND.

was niet te warm zijn, anders maakt zij een brandvlek. Na het wasopbrengen komt het gevaarlijke oogenblik: het stoppen in de verfkuip, nadat de doek eerst vochtig is gemaakt. Het hard geworden was mag niet buigen, want een barstje nog zoo klein, doet verf op de afgedekte plaats toetreden. De adertjes, vaak op batiks voorkomend, zijn het gevolg van deze barstjes. De gebatikte lap komt dus loodrecht in de kuip te hangen. Lebeau maakt haar met pinnetjes aan een haspel vast en laat haar dan aan loodjes zinken. De verfstof hecht zich nu om of in de draden der stof en sttiit óp de hechte wasbedekking af. De moeilijkheid van het verven wordt verhoogd, omdat het steeds in een koud bad moet gaan. anders zou de was smelten. Voor liet kleuren gebruikt men verschillende praeparatcn. Het bruin van Lebeau wordt b.v. verkregen van een soort stof, waarmede visschers hun netten insmeren ter bescherming tegen den invloed van het invretende zeewater.

Afb. 8a. Op finweel gebatikte overtrek voor stoelzitting (motief baarzen.)

Afbeelding 7a Gebatikte overtrek voor stoelrug-kussen .(motief meeuwen.)

afbeelding Sb. Gebatikt overtrek voor liet •ugkusscn van dezelfde stoel (motief baarzen.)

Afi-.eelding 7b. Gebatikt overtrek voor de zitting van dezelfde stoel.

Maar de echte batikkleur is dat donkerblauw, wat van indigo eigenlijk indigowit verkregen wordt. Het ontbreekt ons echter verder aan plaatruimte om over de behandeling ermee te spreken. Na de verving worden de vuile deelen der

verfstof verwijderd door drenking in zwavelzuur, welke de verf haar heldere, frissche kleur geeft. En dan moet het was verwijderd. Vroeger ging dat allerbezwaarlijkst door afwassching met heet water, nu veel beter op chemische wijze, een methode welke het geheim van den batikker blijft. Bij het batikken op perkament moet gezorgd worden dat de was er op blijft liggen en niet, zooals bij stoffen, er in dringt. Want dan is de was er niet meer uit te verwijderen en vertoont zich als een bruine vetvlek. Perkament moet men vóór de behandeling op een glasplaat spannen en het verven geschiedt met een penseel. Maar men kan het ook een bad geven, mits men het niet in een kuip legge, maar om de glasplaat heen een walletje van klei of plankjes brengt, zoodoende een bak verkrijgend met het perkament als bodem. Hier laat men de verfstof dan inloopcn. Dit is in korte woorden de handelwijze, geheeten: batikken.

14