GURE LENTE.

O, has my life been but a dream, or has it all been true?

Wat.ter v. d. Vogelweide.

Hoewel 't koud was en elk mensch veel te stellen had met druipende paraplu en wind, wendde menig voorbijganger die de woelige, natte straten der drukke handelsstad doorkruiste het hoofd om en lachte nogmaals over 't geen hij zooeven in 't haastig voortgaan had gezien. En waarlijk, de grove hoekige gestalte met den gepalmden omslagdoek over de schouders en haar reusachtig hoofd, dat aan een voorwereldlijk bestaan deed denken, vormde een merkwaardig contrast met den kleinen, teeren knaap wiens handje zij, steviger dan 't behoefde, als in een schroef hield omklemd. Zijn fluweelen baret hing door langdurig rukkend verzet aan de kruin van zijn bruinen krullebol; zijn heldere, donkere oogen kwamen te schooner uit door den hoogen blos dien toorn en verdriet op het achtjarig gezichtje hadden te voorschijn geroepen. Zij, die den kleinen passagier zooeven aan 't station in ontvangst had genomen, beschouwde intusschen met welgevallen het fluweelen pakje dat de kleine gedaante omhulde, terwijl ze met snelle wending der fantasie zich de vraag stelde hoeveel haar neef de uitdrager wel voor dat

I '8o. I4