— 182 —

te hebben, bibberend naar beneden stormt, om in de huiskamer wel is waar een vroolijk vuurtje te vinden, maar dat eerst zoo kort geleden is aangelegd, dat het nog geen tijd heeft gehad een enkelen kubieken duim van de vochtige morgenlucht te verwarmen. Het eenige wat op zulk een dag althans voor een vrouwelijk wezen , het leven dragelijk kan maken, bestaat daarin, dat men een gemakkelijken stoel bij het vuur schuift, en zich met een boek in de hand daarin neervlijt; hetzij dit boek een oude bekende zij, vol'omgevouwen hoeken, krassen met den nagel en potloodstrepen, of, ingeval men tot het sentimenteele overhelt met verschoten bloembladeren tusschen de lievelingsbladzijden — dan wel een vreemde met een interessant, innemend gelaat, met wien men brandt van verlangen kennis te maken. Is men jong, dan verandere men desverkiezende het recept. Men late het boek achterwege, maar ga voor het vuur zitten met voor de vlam uitgespreide vingeren om een weinig te liefhebberen in de prachtigste en minst kostbare van alle soorten van architectuur: het bouwen van luchtkasteelen, waarvoor wij allen in de eerste vijf en twintig jaren van ons leven zooveel aanleg bezitten."

Mogelijk is mijne keuze niet de gelukkigste geweest, want het boek bevat vele prettig gestileerde en goed gedachte passages. De stof is juist niet gewonnen op een nooit bebouwd veld, want de liefde van een meisje voor een gehuwd man is minder zeldzaam dan strijdig met ingewortelde begrippen. Maar de behandeling is zoo aantrekkelijk en frisch, dat met volle recht mag gezegd worden, dat „Katharina" behoort tot het beste wat de litteratuur der jongste jaren heeft voortgebracht. Nog moet ik vermelden, dat het sterven van James Stanley in Katharina's tegenwoordigheid een juweeltjen is van roerenden eenvoud.

Van een anderen roman bij denzelfden uitgever verschenen is eveneens zeer veel goeds te zeggen, al zou ik niet gaarne het volgend oordeel der Pall Mali Gazette onderschrijven: „This in the most readable book that has come into our hands for some time." „Wel, waar die courant verder schrijft: „It is written in a perfect natural tone; there is about the work a