STILLE GETUIGEN.
Al denkt gij ook: „Wij zijn alleen!" De sterren houden wacht,
De wind strijkt door de linden heen Die fluistren in den nacht,
Er zijn getuigen bij uw eed In 't rustige avonduur
En wat geen mensch bekend is, weet De zwijgende natuur!
En schendt gij d' eed van liefde en trouw Dan is uw rust verstoord.
Verwijt u 't reine hemelblauw Het breken van uw woord,
Dan huivert ge als het koeltje zacht Door 't lindeloover stoeit
En mijdt uw oog den gouden wacht Die aan den hemel gloeit!
F. L. Hemkes.