De handelsblokkade toegepast op de Centrale Mogendheden 1914—'18

Jn arguments bazed on the success of the more apparently vigorous ..measures of 1917 and 1918.74)

Het was den Geallieerden tot dusverre onmogelijk geweest de Centralen afdoende te blokkeeren, daar dit indruischte tegen de belangen van de machtigste neutrale Mogendheid, Amerika. Doch nu deze Mogendheid zélf tot de zaak der Geallieerden was toegetreden, kon de afsluiting van de Centralen gemakkelijk op volledige wijze uitgevoerd worden. Nu was er, voor de Centrale Mogendheden evenals voor de Neutralen, nagenoeg geen enkele markt meer open, die niet onder controle der Geallieerden stond.

De voorvechters van de vrijheid der zee maakten er niet veel omslag mee; zij begonnen direct sterken druk op de overgebleven Neutralen uit te oefenen en in Juli 1917 vaardigde President Wilson het -general embargo" uit: zonder een speciale vergunning mochten geen goederen meer Amerika verlaten. De instelling van „oversea examination ports", noodzakelijk geworden omdat de meerderheid van de neutrale handelsschepen weigerde de oorlogszone rond Engeland binnen te loopen, deed het aantal schepen, dat beNoorden Engeland aangehouden en onderzocht moest worden, belangrijk dalen. Een registratie-systeem voor schepen en ladingen werd al spoedig zóóver geperfectioneerd, dat de blokkade practisch aan den wal — krachtig en afdoend — werd doorgevoerd 75). De .ïfungerblockade" sloot Duitschland hermetisch af.

„Drie jaar oorlog", zegt Generaal Ludendorff in zijn „Kriegs„erinnerungen", „was mogelijk gemaakt door de voorraden kolen, ijzer en voedsel, die wij bezaten, aangevuld met wat wij door middel van de Neutralen verkregen". En dit laatste hield in 1917 op.

Hoewel de belangrijkheid van de taak van het 10e Kruisereskader zeer was afgenomen, bleef het gehandhaafd. Ondanks vele onderzeebootaanvallen waren de verliezen gering. De niet onder convooi varende koopvaardijschepen leden zwaardere verliezen; tusschen 25 Mei en 7 Juni werden 4 handelsschepen, die met een „armed guard op weg waren naar Kirkwall, tot zinken gebracht. — Vergrooting van het aantal trawlers voor convooidiensten was niet mogelijk; op !2 stuks na waren zelfs reeds alle IJslandsche trawlers in beslag genomen (de meeste voor de Patrols East Coast). Het plan van Admiraal Tupper om een anti-onderzeebootpatrouille in te stellen van de Orkneys naar Shetland, van Shetland naar de Far Öer en beWesten de Far Öer kon wegens gebrek aan trawlers niet uitgevoerd worden. Het zou n.m.m. het onderzeebootgevaar ook niet

74) Hurd, The Merchant Navy. Vol. III, p. 191.

75) Idem.

1481