FIG. 24. MODERNF ENGELSCHE TUIN;NAAR THE STUDIO.

ton" moet liefst aan een vijver grenzen, waarin de maan kan weerspiegelen. Bij den vijver behoort nog een treurwilg, die door zijn hangende takken ons aan vervlogen geluk doet denken. Opschriften op gedenksteenen of grafurnen houden de ziel in de gewenschte stemming. Hier en daar een doode boom, met decoratieve takken vergroot nog het elegische effect. Geheel West-Europa maakte de romantische tuinphase door. In Duitschland en Nederland duurde zij wel het langst. Meer dan een buitenplaats in ons land is in dien

tijd ontstaan en we verheugen ons nu nog in den aanblik der zware boom en met hun wijde bladerkroon. Was die stemmingstuin maar steeds op een groot terrein gebleven, maar al spoedig legde men kleinere tuinen aan, waarin allerlei romantische emoties moesten doorleefd worden. De romantische tuin eischt een groote oppervlakte, even goed als de aanleg van Versailles. Wil men hem in een kleinere ruimte samenpersen, dan wordt hij kinderachtig en bekrompen. Tot om en bij 1890 zijn de tuinen naar de

216