op verkleinde schijven en verkorte afstanden.
95
den indruk alsof men met een flobertkogeltje tegen een ijzeren plaat geschoten had.
Ten slotte legde ik een plaat tegen het talud van den kogelvanger en deed er toen een schot op, hetwelk in de plaat geen deuk maakte, doch een streep gaf aan waar de kogel was aangeslagen.
Niet normaal treffende, dringt de kogel in ijzer dus niet in.
Met vijf geweren werden daarna op tO, 15 en 20 Meter nog beelden geschoten, doch daar het weder guur en koud was en de wind mij in het gezicht woei, tengevolge waarvan het oog begon te tranen, kon ik aan deze beelden niet de waarde hechten, die ik aan die van de vorige week toekende.
Op 10 Meter varieerde het gemiddelde trefpunt boven het mikpunt van 9 tot 23 mM., op 15 Meter van 28.1 tot 46.7 mM. en op 20 Meter van 43.5 tot 64.7 mM.
Het gemiddelde van alle gemiddelde trefpunten dier vijf geweren lag nu op 10 Meter 18, op 15 Meter 38 en op 20 Meter 53 mM. boven het mikpunt.
Resumeerende, kunnen we dus de gevolgtrekking maken:
dat op 10 Meter het schieten met het geweer van 6.5 mM. op verkleinde schijven met scherpe patronen de werkelijkheid zeer nabij komt;
dat desnoods de oefening op 15 Meter ook nog gehouden kan worden, doch
dat het, nu op 10 Meter de werkelijkheid zoo juist wordt nagebootst, geen aanbeveling verdient deze oefening tot op 20 Meter, imiteerende den afstand van 200 Meter voort te zetten en eindelijk,
dat het in het belang der schietoefeningen zou zijn, wanneer op die plaatsen, waar geen schietbanen voor het nieuwe geweer aanwezig zijn of waar de banen tengevolge van het groote aantal manschappen, de verschillende troepensoorten of de vele schepen door elk gedeelte slechts gedurende luttele uren kunnen worden gebruikt, schietinrichtingen op 10 en 15 Meter werden aangelegd, opdat de lange banen dan meer zouden kunnen benut worden voor hen die op grootere afstanden moesten schieten.
Overbodig mag het ten slotte geacht worden er op te wijzen, dat voor schepen in zee deze wederom de aangewezen methode is.
G. Faassen.