6

HET SPORTBLAD.

zijn tegenover een lichaam, dat zichzelf buiten de gemeenschap stelt?

Het antwoord kan niet twijfelachtig zijn. Er staan hier hoogere belangen op het spel voor ons bonden dan van amateurisme: n.1. organisatie. Organisatie heeft ten doel orde te brengen in toestanden, in verhoudingen en, waar orde de eerste natuurwet is, is dit de basis van den bloei van ons voetbalspel.

Is de organisatie eenmaal gevestigd, dan komen de volgende vraagstukken op de proppen. Zeg nu niet dat ik ter wille van de organisatie het amateurisme dood. Het amateurisme is het spel zelf, is als zoodanig niet te dooden. Professionalisme wordt niet beoefend om zich zelfs wil, doch is een hulpmiddel om het spel, het zuiver amateurisme, op een hooger niveau te brengen. Daarom goed begrepen, zijn professionalisme en amateurisme geen vijanden.

Daarom, waarde Moorman, bedenk wat ge do.et, geef je zelf rekenschap of het belang van ons georganiseerd spel, het belang van ons Nederlandsch voetbal, wel gebaat is met dezen zuiver Engelschen strijd in meest acuten vorm op deze bodem over te planten; is de inzet van onze eendracht het doel van een afgescheiden Engelschen bond te helpen wel waard ?

Dieper op de zaak zelf ga ik niet; waar men er uren en uren over praten kan, daar mis ik den tijd dit alles op papier te stellen en zooals reeds hierboven gezegd is toch de conclusie : wij missen de kennis van toestanden om.een degelijk oordeel te uiten.

Ik geel je volkomen het recht deze beschouwingen te publiceeren, echter verzoek ik geen gedeelten aan te halen, daar brokstukken soms een verkeerden indruk willen wekken.

Ik schrijf dit niet als secr.-penn. van de F.I.F.A. doch als bondslid en zoo ge wilt als

bestuurslid N.V.B.

* *

*

Een ander antwoord dat eveneens belangstelling verdient is dat van den heer J. E. A. Reyneke van Stuwe.

Deze schrijft:

„Vriendelijk dank voor de toezending van de artikelen met betrekking tot de Engelsche amateurs-quaestie. Ik heb ze met belangstelling gelezen. J . , '

Dit neemt echter niet weg, dat ik m het geheel niet kan medegaan met de conclusie, waartoe de schrijver komt, n.1. dat de Engelsche A.F.A. behoort te worden toegelaten tot de F.I.F.A. • t .

De strijd tusschen F.A. en A.F.A, is nog steeds aan den gang en 't is geenszins een voldongen feit, dat de A.F.A. het op den duur zal kunnen bolwerken. In Engeland is de F.A. oppermachtig. Men mag dit billijken of betreuren, om het even, maar een feit is het. En een tweede feit is, dat de A.F.A. geen toekomst heeft zoolang zij niet als een zelfstandige macht door de F.A. erkend wordt. Eo dat wordt zij nooit. Laat de F.I.F.A., laat de Fransche bond, laten alle bonden van het vasteland, afzonderlijk of gemeenschappelijk, de, A.F.A. steunen in haar actie of erkennen, — de F.A. zal geen

haarbreed van haar weg atwrjaen. m uat i»

ook heel begrijpelijk. Van het vasteland moet Engeland het niet hebben. Er van leeren kan het niets. De internationale matches hebben (voor Engeland) niet veel om het lijf. Toeren op het vaste land — nu ja, dat zou niet langer gaan, maar dat is nu ook niet zoo'n onoverkomelijk verlies voor de Engelsche F.A. amateurs en profs.

Neen, de F.A. zal er zich niets van aantrekken, welke actie de F.I.F.A. of de U.S.F-S.A. of de N.V.B. ook zou gelieven te nemen en voortgaan het overmachtige, want schatrijke, leidende lichaam Van het Engelsche voetbal (prof. en amat.) te znn alsof er niets gebeurd was.

En wat dan? Onder de (15 %) Engelsche Amateurs-clubs, die zich afgescheiden hebben, zijn thans zeker krachtige organisaties, die zeer sterke elftallen in het veld kunnen brengen. Men bedenke hierbij echter wel, dat de Corinthians eri de meeste andere clubs nooit een zoo hoogen spel-standaard hadden kunnen bereiken als zij niet lange jaren met profs geoefend en tegen profs teams gespeeld hadden.

Dat is nu uit. A.F.A,-leden mogen alleen onder elkaar oefenen en tegen elkaar spelen. De Corinthians hebben dit seizoen zoowat niets van zich laten merken, de andere afgescheiden clubs spelen wat matches onder elkaar en zoo zal 't blijven, zoolang de F.A. de A.F.A. niet erkent.

En dit zal zij nooit.

Wat is dan het natuurlijk gevolg? Zoolang de tegenwoordige spelers er allen nog zjjn, gaat het goed, maar als dcouwetjes rust gaan nemen, kan het niet uitblijven, dat de spel-qualiteit daalt. De glorie, die voor eenige jaren van de Corinthians afstraalde, is nu reeds verminderd.

Zoo niet nu, dan toch over een paar jaar, zal de F.A. een beter amateurs-elftal in het veld kunnen brengen dan de A.F.A. En wie is dan het leidend lichaam op het gebied van Amateur-voetbal?

Als het complot gelukt was en alle amateurs tot de A.F.A. waren toegetreden zou de zaak thans anders staan. Nu heeft de F.A. zoo goed

als niets van haar invloed en macnr verloren.

Het is me niet bekend of alle vastelandsbonden, die tot de F.I.F.A. toegetreden zijn, zuivere amateurs-bonden zijn (ik geloof het niet), maar ook al is dit zoo, dan nog zou de F.I F.A. eerst haar statuten moeten veranderen voor zij de A.F.A. als lid aannam. Ook dit is een punt dat niet over het hoofd mag worden gezien. Verder zou toelating van de A.F.A. onmiddellijke uittreding van de F.A. tengevolge hebben.

Heeft men over de gevolgen hiervan v goed nagedacht? Het is volstrekt niet onwaarschijnlijk zelfs, dat de A.F.A. binnen korten of langen tijd den strijd zal moeten opgevet en ontbonden wordt.

Wat zou de F.I.F.A. dan moeten doea: Weer met een vriendelijk gezicht bq de F.A. aankomen en haar verzoeken toe te treden?

Neen, ik kan me de voorgestelde actie in het minst niet instemmen en moet beide in uw brief van 20 Maart gestelde vragen met neen beantwoorden".