HET SPORTBLAD.

13

vol trucjes en kunstjes is, te slim af. Cajus laat zijn bekende vlugge rennen weer zien, doch faalt soms met voorzetten. De beide V.O.Cbacks keeren echter alles en Hagen behoeft geen hand uit te steken.

Hoe meer de eerste speelhelft verstrijkt, hoe vuriger V.O.C. komt opzetten. Brand speelt zijn beste spel en geeft vele mooie voorzetten, dè Hörburgers vertoonen al bun handigheid en snelheid en ook de van der Sluisen weren zich goed, van Prooye, maar vooral Stenger steunt den aanval goed; de Quick-verdediging is echter onverbiddelijk, niets laat ze door. Bij de hachelgkste oogenblikken houdt ze haar hoofd er bij. Een goed door van Driel genomen hoekschop brengt het Quick-doel zeer in het nauw, maar Ledeboer redt schitterend. De rust komt dan met blanken stand.

Na de rust krijgen we een geheel ander spel te zien en nu is het Quick, dat eerst aarzelend, dan vurig, tenslotte onweerstaanbaar aanvalt. De middenlinie is nu in grootschen vorm en steunt de voorhoede prachtig. Vooral Romulus is in deze periode onverbeterlijk. Telkens fungeerde hij als zesda voorwaarts, terwijl zijn groote snelheid hem in staat stelde bij plotselinge doorbraken van V.O.C. toch nog mee te kunnen helpen verdedigen.

Romus speelt nu middenvoor en is blijkbaar de aangewezen man om met zijn schoten het V.O.C. doel te doorboren. Hij wordt echter te goed gedekt om gevaarlijk te zijn. Gerdes en Cajus zijn echter zeer opdreef, herhaaldelijk brengt dit tweetal prachtig op en menig gevaarlijk moment dreigt voor het V.O.C.-doel, maar Hagen is, zooals altijd, bijzonder gelukkig en ook Hörburger redt soms op wonderbaarlijke wijze.

De druk, die Quick uitoefent is echter te groot en als eenmaal Gerdes den bal van links toegecenterd krijgt, passeert bij handig de beide backs en geeft Hagen geen kans (1—0).

Onmiddellijk daarop redt Hagen schitterend en een volgend moimnt mist Remus een zekere kans, als Hagen uitgeloopen is. In plaats van in het doel, schiet hij echter den bal hoog over.

V.O.C. blijft vurig doorspelen, doch de Rotterdamsche voorhoede is niet meer zoo op dreef als voor de rust en Blankert en Klicks stuiten eiken aanval.

Quick heeft meer succes en kort voor tijd weet Gerdes, na mooi opbrengen van Cajus den bal langs den uitloopenden Hagen in te zetten

^Spoedig is het dan tgd en heeft Quick een onverwachte, doch welverdiende overwinning behaald.

Bij Quick was de verdediging als altijd. Uok de vooihoede was ditmaal zeer goed; vooral de rechtervleugel speelde handig en snel. Cajus krijgt meer en meer zijn ouden vorm terug.

Ook V.O.C. was goed op dreef en vormde een elkaar begrijpend, zeer snel en handig elftal. Brand's spel viel zeer op. Van de middenlinie was Stenger de beste.

Hörburger vertoonde wel zgn heele reputoire van kunstjes, doch talmde te lang en liet zich dan den bal nog al eens afnemen.

Van den Schoterweg.

Haarlem—H.F.C.! ... De reuzen wedstrijd behoort alweer tot het verleden; dé wedstrjid waarop sterker dan bij elke andere ontmoeting het club-enthousiasme op den voorgrond treedt, de match, waarover de heele week, die er aan voorafgaat, iedereen, die maar iets voor voetbal voelt, spreekt en waarvan door jong en oud al dagen van te voren de kansen van winnen of verliezen worden gewikt en gewogen. Van ouds gaat dit al zoo; en ook nu weer is het zoo geweest, ja zelfs dit keer nog een graadje erger, aangezien het geheel een zeer speciaal karakter kresg, toen midden in de week bekend werd gemaakt, dat de alom bekende veteraan Jan van den Berg het rood-blauwe doel zou bewaken. De meeningen omtrent een eventueel succes daarvan waren bij velen nogal wankelend, maar ten slotte hebben diegenen toch gezegevierd, die in Van den Berg den man zagen, niet alleen van taktiek en ervaring, maar in [t bijzonder den man van wien de leiding weer uit zou gaan en die door zijn persoon alleen het vuur brengen zou in zgn elftal, hetzelfde vuur, waarom Haarlem zoo bekend was in de dagen toen de oud-captain de center-voor plaats nog innam Ja, inderdaad is dat Zondag j.1. bewaarheid; en daaraan is het dan ook in hoofdzaak te wijten, dat H.P.C met een 3—1 nederlaag naar huis is getrokken.

Edoch, nu ter zake en de dag zelf even beschreven. Het weer werkte in zooverre mee dat het zoo min mogelijk slecht was, want slecht schijnt het dit seizoen beslist te moeten wezen. Het was in elk geval droog, maar een gure en tamelijk harde wind woei er precies van goal tot goal. De loop van toeschouwers begon natuurlijk al vroeg in den middag, en waren het eerst enkelen die de loketten passeerden, langzamerhand werden het groep jas; totdat al gauw de massa zoo groot werd, dat er queue moest worden gemaakt. 5—6 rijen dik stonden de menschen dan ook aan de lijnen toen de wedstrijd begon, zeker een record aantal publiek. De elftallen kwamen na elkaar onder luide toejuichingen in het veld; Jan van den Berg had natuurlijk meteen een groot gedeelte van het geklap als welkomstgroet in ontvangst te nemen. Als om 2 uur scheidsrechter Tromp beginnen blaast heeft Haarlem blijkbaar den toss gewonnen, ten minste de roodbroeken spelen met wind mee. Als nu volgt de opstelling.

H.F.C.

Steub

Adé Ver weg Baijnes de Klerck B. Verweij S. Verweij Reydon La Bastide Ten Cate W. Francken J. Francken

A. Haak Jr. Haak de Wolf Houtkooper Bakker

S. Veen Healy Bouwmeester Wilhelm Koster Haarlem. J. v.d. Berg.