IIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllM
Het Ned. elftal heeft 'n slechten dag. waaraan alleen v. d. Meulen en Vermetten, benevens bij perioden Kools en Lan¬
daal, zich weten te onttrekken — Voetbal op 'n grasloos terrein — Ons internationale resultaat in dit seizoen: gewonnen i, gelijk 2, verloren 3, goals voor 8, goals tegen 16.
Ons Ned. elftal heeft in Boedapest het seizoen even slecht besloten als het in Amsterdam tegen de Noren begonnen was: 'n 6—2 nederlaag, nadat het bij rust reeds 3—o had gestaan, laat weinig gelegenheid tot optimistische beschouwingen. Ons elftal had 'n zeer slechten dag, waaraan alleen v.d. Meulen en Vermetten, benevens bij perioden Kools en Landaal, zich wisten te onttrekken en de Hongaren waren in alle opzichten onze meerderen. De cijfers 6—2 zijn ook absoluut niet geflatteerd; wanneer v.d. Meulen zich niet zoo dapper geweerd had en wanneer de Hongaren niet zoo slecht geschoten hadden, zou de score nog veel hooger zijn opgevoerd, vooral omdat het linkerdeel van onze verdediging (van Kol—Breitner) verre beneden haar gewonen vorm bleef.
Het eenige excuus was te vinden in het graslooze terrein, dat meer aan 'n zandwoestijn dan aan 'n voetbalveld deed denken; in het gras van ons Stadion zouden onze spelers zich beter weren, maar dat de Hongaarsche profs beter spelen dan onze Ned. amateurs staat wel vast. De hartelijke ontvangst door de Hongaren, die lang niet vergeten zijn wat Nederland in de oorlogsjaren en na-oorlogsjaren gedaan heeft voor de Hongaarsche kinderen, vergoedde veel van het wrange der nederlaag. Ofschoon pas om half zes begonnen werd, was het om het veld nog zóó warm dat 'n deel der tóeschouwers doodgemoedereerd jas en vest uittrok om in overhemd den strijd gade te slaan. Voor rust wist Nederland zich 'n rijdlang staande te houden, al waren de Hongaren ook sterker in het veld. Tot vijf minuten voor rust bleef het 1—o door Turay, maar in de laatste minuten van de eerste helft kwamen er snel achter elkaar doelpunten \an Turay en Avar bij. Na de met 3—o gekomen rust scoorde v.d. Heijden tegen; Toldi, Turay en Avar (uit 'n penalty tegen Vermetten) maakten er geleidelijk 6—2 van voordat Landaal in de laatste minuut den Hongaarschen doelman, die op 'n voorzet rekende, verraste door zelf te schieten en Nederland's tweede doelpunt te maken.
De Hongaren hadden 'n goed elftal in he veld; zwakke plekken waren er niet en als Nederland beter gespeeld had zouden zij vermoedelijk er ook nog best 'n schepje hebben kunnen opleggen. De voorhoede was het beste deel van de ploeg; door snel en onstuimig spel schiepen de Hongaarsche aanvallers zich vele kansen, waarvan er zes benut werden.
Wat stak daartegenover het spel van
onze voorhoede slap af! Het dient gezegd, dat de Hongaarsche aanvallers 'n heel wat beter steunende middellinie achter zich hadden dan onze aanvallers, maar, ook al neemt men die handicap van 'n teveel achterblijvende halflinie in aanmerking, dan viel onze voorhoede nog geducht tegen. De beste was wel Landaal, die er juist in de laatste wedstrijden wat uit was. Het binnentrio, waarin van Reenen zwakjes debuteerde, richtte niet veel uit; de omzetting Tap—v.d.
ROQUETTE, de Porlugeesche keeper, die zich gisteren te Antwerpen dapper weerde tegen de Belgen en tot 'n kwartier voor tijd zijn doel schoon hield. In dat laatste kwartiertje zetten Vandenbouwhede en Bastin 'n o—1 achterstand echter om in 'n 2—1 overwinning voor België.
Broek na rust bracht nauwelijks verbetering. Typeerend is het wel, dat de beide Oostelijke vleugelspelers elk 'n doelpunt maakten, terwijl het binnentrio, dat toch eerder daartoe aangewezen is, het niet tot 'n resultaat bracht.
In onze middellinie waren Kools, v.d. Wild en Breitner resp. goed, middelmatig en slecht. De A.D.O.'er vooral was niet te herkennen; zijn terrierachtig vasthouden was verdwenen en daar achter hem ook van Kol 'n offday had, dreigde er voortdurend gevaar van Hongarije's rechterwing.
In Antwerpen waren Vermetten en
Landaal de zwaksten, nu benoorden ze tot de besten; vooral de H.E.S.'er, die feitelijk als invaller voor Denis in de ploeg gekomen was en wederom met het aanvoerderschap was belast, verdedigde voor rust uitstekend; in de tweede helft zakte zijn spel wat af. Constant-goed was v.d. Meulen, die mogelijk het tweede doelpunt had kunnen voorkomen, maar daarnaast zooveel goede dingen heeft gedaan dat men hem die fout gemakkelijk vergeven kan. Wanneer onze doelman op hetzelfde peil had gestaan als de rest van de ploeg, zouden de Hongaren gemakkelijk de dubbele cijfers bereikt hebben! Dr. Bauwens, aan Ned. zijde bijgestaan door den H.D.V.S.'er Scheffers als grensrechter, viel bij het publiek niet in den smaak; toch leidde hij zeer verdienstelijk, ook al waren de Ned. spelers het niet eens met den strafschop, dien hij tegen Vermetten gaf.
Ons internationale seizoen is met dezen wedstrijd afgesloten; fraai is het eind-resultaat niet, de opleving in de wedstrijden tegen België (1—o) en Italië (1—1) deed iets beters verwachten. Eén keer werd gewonnen (tegen België), tweemaal gelijk gespeeld (tegen Italië en België) en drie keer verloren (tegen Noorwegen, België en Hongarije) waarbij het goal-gemiddelde van 8—16 verkregen werd. Het is niet iets om trotsch op te zijn!
Pen Alty was, aldus vertelt de Go Ahead Revue, de vroolijkste jonge kerel van heel het dorp. En sinds hij getrouwd was met 't liefste vrouwtje, dat 't dorp te vergeven had, voelde hij zich den gelukkigsten man ter wereld.
Toch was een schaduwzijde in zijn vroolijk, onbezorgd leventje en dat was de Zondagsche „trap" naar de naburige stad, waar hij geen wedstrijd van z'n favorieten oversloeg. Zondag aan Zondag, mooi of geen mooi weer, door regen en wind peddelde Pen stadwaarts. Maar op 'n zekeren Zondag wachtte men thuis tevergeefs op Pen.
Jaren verliepen en nimmer hoorde men iets van Alty. 't Dorpsche leven had zich op de gewone wijze voortgespoed en de verdwenen Pen was reeds lang vergeten.
De eertijds jonge vrouw van den spoorloos verdwenen dorpsgenoot was nu al de „oude vrouw Alty" geworden en enkel de ouderen wisten slechts van Pen's verdwijning af.
Toen kwam op zekeren Zondagavond tot groote verwondering van de dorpsjeugd een oude grijsaard het dorp binnenstrompelen, die zich begaf naar 't huisje van vrouw Alty.
Den volgenden dag verspreidde 't nieuws zich als 'n loopend vuurtje door 't dorp, dat Pen Alty was teruggekeerd.
En de ouderen vertelden aan de jongeren over den vroolijken Pen, die op zekeren Zondag, lang geleden, naar den voetbalwedstrijd ging en niet terugkeerde.
En waarom was hij niet teruggekeerd ?
Pen Alty vertelde het zelf:
„Hij had al die jaren op een goeden, feilloozen scheidsrechter gewacht...."
Doorzittenygl
Zonnebrand en StukloopenNmA van Huid en Voeten 1 v '/ral™
PUROL ML
verzacht en geneest rVTvXjffi^
| Dooi 30-60. Tube 80 ct. Bij Apoth. en Drogisten