SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN
VOETBAL
Hoe de K.N.V.B. mannen eert!
(door een voetbalveteraan)
zijn groote
Magazijn «Kontakt»
HAAKSBERGERSTRAAT 102
Enschedé - Telefoon 4068
Alles voor:
Radio - Verlichting - Rijwielen
Aanbevelend, Gebrs. Holt kamp
Als de K.N.V.B. vergadering achter den rug is komt de periodieke bestuursaftreding aan de orde. leder jaar treedt een derde deel van het uit negen man bestaande bestuur af.
Dit jaar waren dat de voorzitter Dr. D. J. van Prooye en twee commissarissen, dhrn. A. de Haan A z n. en Otto de Vries. Allen: bekwame en strikt onpartijdige mannen en harde werkers, van wier werk het overgrootste deel van de tienduizenden bondsleden geen flauw benul heeft. Evenzoo weet slechts een kleine groep ingewijden, wat die heeren voor die groote massa leden opofferen al ware het slechts aan huiselijk leven. En er tegenover staat geen enkel materieel voordeel. Integendeel. Niet voor niets is de K.N.V.B. een amateursbond en al mogen ook enkele spelers door hun spel, wat de volksmond noemt „wijzer worden", bij die heeren is dat beslist
uitgesloten.
Als die periodieke aftreding op til is, kunnen de „vakvereenigingen" zich beraden of ze versch bloed wenschelijk achten of laten zitten wat zit. Met zoo'n bloedtransfusie moet men echter zeer voorzichtig zijn. Dat heeft een geval uit de bondsvergadering van vorig jaar bewezen toen er een aanval van intense zucht tot bloedvernieuwing vaardig werd over dat achtbaar en anders zoo uiterst mak college.
De eenige, die het slachtoffer werd van die bevlieging, was een der verdienstelijkste mannen uit het bondsleven, de hf dr P. A. de Haan, oud-voorzitter van FRISIA en eere-lid van den bond. Hij werd gewipt uit de strafcommissie, zonder dat het voornemen daartoe, hetzij rechtstreeks of zijdelings, aan hem was kenbaar gemaakt. Ware hij tegenwoordig geweest, tien tegen een zou hij herkozen zijn, maar hij, die anders steeds een trouwe comparant is, was toen bij uitzondering niet aanwezig.
Dit jaar, een vol jaar later, heeft men die pil willen vergulden door hem als plaatsvervangend lid aan de strafcommissie toe te voegen. Is het te verwonderen, dat deze man van fijne opvattingen beleefd voor die eer heeft bedankt?
Een jaar te voren had men den heer Van Bennekum, den vroegeren voorzitter van den Rott. Voetbalbond, ook zonder voorafgaande waarschuwing gewipt uit de Finantieele Commissie, waarvan hij een der ijverigste en bekwaamste leden was. Het „Oosten" eischte een plaats in die commissie op!
Ditmaal werd het het slachtoffer althans in zijn gezicht aangekondigd, want hij was aanwezig en men wond er geen doekjes om.
Achteraf is gebleken welk speciaal belang het Oosten er mede op het oog had, namelijk een kanaal te hebben waardoor men nog eens achter de verborgenheden van den bond kon komen en een middel om langs een omweg een kijkje te nemen in de finantieele keuken van den bond, waarvan anders niemand dan dhr. Staal de geheimen kent en . . . zuinig bewaart!
Het nieuwe Oostelijke commissielied is zelfs oorzaak geworden van een heelen heibel met het Zuiden, dat als één man om wraak riep.
Voor déze bestuursverkiezing schijnen de vakvereenigingen de koppen niet bij elkander te hebben gestoken, althans: er is niets van in het openbaar uitgelekt.
Zulks beteekent dat men de aftredenden herkiest of niet bestrijdt. Er was geen vacature en geen strijd en de drie zijn bij enkele candidaatstelling gekozen. Maar hoe?
Alleen het Westen II heeft voldaan aan den minimum eisch, dat vijf vereenigingen of bonden noodig zijn voor de candidaatstelling! Het Westen I is blijkbaar in de war geweest met de eischen voor de candidaatstelling van afgevaardigden waarvoor minstens twee clubs noodig zijn.
Zoo hebben in totaal zeven vereenigingen, alle uit de lagere klassen, althans blijk gegeven van hun achting voor de drie aftredenden.
Uit de drie overige afdeelingen: Noorden, Oosten en Zuiden heeft geen enkele vereeniging het de moeite en de beleefdheid waard geacht om acte van instemming te geven door mede te doen.
Evenzoo geen van de vijftig vereenigingen der Eerste Klasse.
Och, er waren geen provinciale belangen bij betrokken, want de drie heeren waren allen slechts westerlingen!
En er waren ook geen Eerste Klassebelangen mede gemoeid, want er was geen enkele Eerste Klasser onder hen!
Men kan het ook uitleggen als: wees maar blij dat we je niet bestrijden!
Van een compromis, dat de vakvereenigingen ieder voor hun eigen aanhangers zorgen, hebben wij nooit gehoord, zelfs niet als ongeschreven wet.
Maar de heeren zijn gekozen bij enkele candidaatstelling, dat is dus in orde en we kunnen er weder voor een jaar tegen.
Misschien, dat volgend jaar de vereenigingen de drie dan aan de beurt zijnden met wat meer warmte en belangstelling herkiezen .... als er dan echter maar geen oppositie het hoofd opsteekt!
Wat heelemaal niet zoo onmogelijk
zou zijn:
De 1500 M. bij de A. A. C.-sluitingswedstrijden, gewonnen door Bianchi.
7