SPORT IN BEELD IDE REVUE DER SPORTEN

Het sterkste Britsche elftal

De Engelsche voetbal-expert Sharpe gaf op een desbetreffende vraag als zijn meening te kennen, dat het sterkste team van Groot Brittanje (dus de spelers van Engeland en b.v. ook van Schotland meerekenende) als volgt samen gesteld zou moeten worden:

Moss (Arsenal); Cook (Everton), Hapgood (Arsenal); Massie(Hearts), Barker(Derby County), Brown (Rangers Glasgow); Philipps (Wolverhampton), Walker (Haerts), Glover (Gnmsby Town), Mc Phail (Rangers Glasgow), Bastin (Arsenal).

Andrade!

w ie herinnert zich niet den geweldigen rechtshalf van de onvergetelijke ploeg van Uruguay, die hier in 1928 de nog steeds niet geëvenaarde wedstrijden om het Olympisch kampioenschap tegen Argentinië speelde en in de eerste ronde de Duitschers in dien gemeenen wedstrijd uitschakelde. De neger Andrade was wel een van de groote

figuren van het Olympisch tornooi in 1928. Men blijkt hem in Zuid Amerika nog geenszins vergeten te zijn. Er worden daar herhaaldelijk veteranen-wedstrijden gespeeld die weinig aandacht trekken, doch onlangs kwamen er te Rio de Janeiro niet minder dan 45.000 toeschouwers opdagen voor een veteranen-wedstrijd Brazilië— Uruguay. Brazilië won met 2—1, doch de nog altijd lenige en technisch zeer knap spelende Andrade was de held van den dag.

Een Amsterdamsche acht

W e hebben in de dagbladen gelezen dat Amsterdam thans het voorbeeld geeft met een uit roeiers van diverse clubs samengestelde acht, die zal uitko-

Sprintersvoetbal.

|n Nederland opent men telken jare het voetbalseizoen met seriewedstrijden als Zilveren Bal, Arolbeker, Groninger Dagbladbeker, Zilvervos, Spaernebeker enz., waarbij het publiek op één en denzelfden dag vier, acht of zelfs tien clubs uit de eerste en tweede klasse K.N.V.B. in actie kan zien in wedstrijden van tweemaal een half uur.

In Rio de Janeiro doet men het anders: daar organiseert de voetbalbond zelf een officieel openingstournooi, waaraan alle tien clubs uit de hoogste klasse deelnemen. Die tien clubs bekampen elkaar volgens afvalsysteem in wedstrijden van twintig minuten zonder pauze; achter elkaar worden deze negen wedstrijden, de finale inbegrepen, afgewerkt, waardoor het heele openingstournooi in 3^ uur beëindigd is, tweemaal zoo snel dus als een eerste dag van Zilveren Bal of Arolbeker bij ons.

Voor het publiek blijken deze „bliksemwedstrijden" zeer interessant te zijn, zoowel door de voortdurende afwisseling als door het hooge spelpeil dat er bereikt wordt, doordat alle spelers zich in deze korte wedstrijden met volle energie geven, in het bewustzijn, dat de eerste goal vrijwel beslissend is. Het stadion van Rio de Janeiro, dat 70.000 toeschouwers kan bevatten, is dan ook elk jaar vrijwel uitverkocht, zeer ten voordeele van de bondskas.

Ook iets voor den K.N.V.B. ter navolging, er is geld aan te verdienen!

SPORTGEEST

In het Zwitsersche sportblad Sport, las ik dezer dagen een artikel over „Sportgeest". Het onderwerp is een nadere beschouwing waard. Het blad wijst er op, dat het begrip „fair play" meer en meer gaat verdwijnen. Fair play beteekent eigenlijk: „wat gij niet wilt, dat U geschiedt, doe dat ook een ander niet!" Als voorbeeld wordt aangehaald de manier, waarop het publiek in de wedstrijden voor de Mitropacup feitelijk door de clubs en ook door de pers wordt opgehitst. Het gevolg daarvan is, dat een elftal in een vreemde stad met groot verschil wordt geslagen en dat het daarna op eigen terrein met een even groot verschil de overwinning behaalt. Onder de pressie van het publiek werken ook vaak de scheidsrechters aan het resultaat mee.

Het blad bepaalt zich niet tot voetbal, doch geeft ook van de verwording van het begrip „fair play" — dat, zoo meent de Sport, in Engeland vaak wordt vervangen door „Right or wrong my country" — in andere sporten enkele voorbeelden.

Het is geen geheim, dat in den lawntenniswedstrijd tusschen Perry en Wood te Wimbledon, Perry niet zoozeer won omdat hij de sterkste speler was, doch meer doordat hij den lijnrechter op zijn hand had. Zoo is het ook geen toeval dat de Amerikaansche miss Jacobs in den strijd tegen de Engelsche miss R o u n niet over te groote welwillendheid van de lijnrechters had te klagen. De eerste: footfault tegen C r a w f o r d werd gegeven toen hij op het punt was de derde set te winnen leder tennisser weet, dat zeKer winnen, leaer te footfaults wordt

niet meer dan 10 o van a ,. „„„

«strTft doch het doet eigenaardig aan dat een dozijn fouten ongestraft blijft, doch da dan plotseling op een beslissend oogenb ik wordt ingegrepen wat natuur jk den speler irriteert en in de war brengt. Opmerkelijk is het, dat de Manchester Guardian zelfs over den wedstrijd van C r a wford schreef, dat de beslissingen van de lijnrechters dikwijls meer dan twijfelachtig waren.

*

Het is natuurlijk niet mogelijk de juistheid van de mededeelingen van Sport te controleeren; iedereen, die geen vreemde-

TECHNISCH-BUREAU G. T. B.

Populierstr. 19, Telefoon 331828

Den Haag. VERHUUR v. GELUIDSVERSTERKERS op allerlei gebied.

men in de wedstrijden, die a.s. Zaterdag en Zondag door den Amsterdamschen Roeibond en de Hollandbeker-wedstrijdvereeniging georganiseerd worden.

Inderdaad, er komt een acht met roeiers van Nereus, De Hoop en De Amstel, maar - zooals de coach Dr. Meurer ons met nadruk verzekerde dit is allerminst te beschouwen als een demonstratie van het nut van combineeren, doch slechts een noodploeg. Men wilde in elk geval den Duitschers partij geven, een goede of zelfs maar aan nemelijke clubploeg was er niet en zoo besloot men dan maar op te trommelen wie er nog waren en dat heeft er toe geleid, dat er tenminste nog partij gegeven wordt aan de sterke ploeg van Mainz. Het is een noodploeg, een demonstratie van de noodzakelijkheid om de beste roeiers van Nederland in een ploeg le vereenigen is dit natuurlijk niet, al zijn we er van overtuigd dat een ur. Meurer ook van dit ploegje, dat voor 6/8 uit junioren bestaat wel wat goeds weet te maken.

ling in Jeruzalem is, zal echter wel weten, dat ook bij ons, door overdreven clubfanatisme, maar al te dikwijls tegen de regels van eerlijk spel wordt gezondigd.

Het zit in de meeste gevallen niet bij de spelers maar meer bij de supporters, die veel te veel door een bril in clubkleuren kijken. Men gaat niet meer naar een wedstrijd om het spel, doch om zijn club te zien winnen. Daarin ligt de grondslag voor het soms minder aangenaam verloop van sommige wedstrijden.

Ik ben er van overtuigd, dat zij, die met overdreven clubchauvinisme behebt zijn, niet eens beseffen, dat ze aan een ernstige kwaal lijden. ,

Mag ik eens een geval verte en dat k dezen zomer heb meegemaakt Het is mogelijk dat iemand, die dit toevallig onder de o gen krijgt - voor onze, .bonne .i ■ het natuurlijk niet bestemd, die zijn alle maal sDortief' - de hand in eigen boezem za teken en dan tot de ontdekking zal komen dat hij zelf ook niet heelemaal vrij uft gaat. Ik zou dan de fout, waarvan h,j zich tot dusver niet bewust was, kunnen verbeteren.

Het gebeurde bij *een cricketwedstrijd, waarbij het resultaat vrijwel geheel afhing van het batten van één der bezoekende spelers. Deze stond uitstekend te spelen, waarbij hij al het mogelijke deed om het bowlen aan zich te houden, door b.v. op den laatsten bal van de over te scoren. Het toeval wilde, dat de umpire een oogenblik den tel kwijt geraakt was. Hij vroeg aan de scorende jongelui, leden van de thuisclub, hoeveel ballen er nog gebowld moesten worden, waarop een hunner riep : „over!" De batsman, die natuurlijk heel goed wist, dat de zesde bal nog moest komen, keek verbaasd, doch zweeg; alleen wierp hij een blik naar het scoring-tafeltje. Pas had een bewuste scorer „over" geroepen, of hij zei tegen z'n collega:^ „ik „ik heb me vergist: nog één bal!" Ik hoorde dat. Daar deze vergissing op het resultaat van den wedstrijd van invloed kon zijn, gaf ik den scorer in overweging even den scheidsrechter te waarschuwen en zijn vergissing te herstellen. Het antwoord was echter: „welnee, het is immers juist goed voor ons!"^ ^ GROOTHOFF.

3