SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN

Een noodzakelijk kwaad:

het voetbal-parlement vergadert

Alles blijft bij het oude

De jaarvergaderingen van den K.N.V.B. worden steeds onbelangrijker. Het is tenslotte een soort noodzakelijk kwaad geworden, dat men nu eenmaal niet kan missen, omdat er af en toe toch nog wel eens iets van eenig belang wordt besproken. De zaken zijn gewoonlijk reeds vóórdat ze op de vergadering in behandeling komen, door de vakvereenigingen bekeken; de woordvoerders op de algemeene vergadering zijn slechts de spreektrompet van de meerderheid van de federaties.

Als pièce de milieu had men ditmaal de kwestie van een eigen officieel orgaan en de reeds eenige jaren hangende kwestie van de regeling van de rechtspraak in den bond.

Men heeft over beide punten eenige uren geredeneerd en het resultaat is, dat alles bij het oude blijft! Er waren voorts eenige minder belangrijke reglementswijzigingen voorgesteld, doch geen van die voorstellen heeft het tot een meerderheid kunnen brengen.

Het jaarverslag, waarover men vroeger uren boomde, is nu een hamerstuk geworden, dat even vlot werd afgewerkt als het punt notulen! Zelfs de begrooting ging zonder eenige opmerking onder den hamer door.

De Financieele Commissie en de Commissie van Beroep werden bij acclamatie herkozen; het eenige nieuwe was, dat men er den heer P. A. de Haan als plaatsvervangend lid aan toevoegde. Of de heer de Haan, die men verleden jaar op eenigszins onheusche wijze onder het motto „jong bloed", aan den dijk heeft gezet als lid van de commissie, er iets voor voelt om thans als plaatsvervangend lid terug te keeren, lijkt mij eenigszins onwaarschijnlijk.

Alles bij elkaar dus wel een zeer mager resultaat van deze vrij kostbare bondsvergadering.

Toch is er nog wel het een en ander over de debatten te vertellen.

Daar was in de eerste plaats de kwestie van het officieel orgaan.

Het bleek hier, dat de commissie van advies

De heer Lamey

hield een pleidooi

over de rechtspraak.

nog al verontwaardigd was over het feit, dat de heer Moorman een soort contra-rapport aan de afgevaardigden en de clubs had rondgezonden.

De heer Passtoors heeft in een rustig betoog uiteen gezet, dat hij van meening was, dat men de Sportkroniek moest handhaven, doch dat er voor gezorgd moest worden, dat men in het blad meer te lezen kreeg over het werken van den bond. Men kreeg verder geheel tegenovergestelde meeningen te hooren. De heer Van Baarle was van meening, dat er voor een uitgebreid orgaan toch geen belangstelling bij de voetballers zou bestaan, daar de doorsnee voetballer alleen wedstrijdverslagen leest en dan alleen van wedstrijden, waarin hij zelf heeft meegespeeld. De heer Swart, lid van de commissie voor advies, was daarentegen een warm voorstander van een eigen orgaan, waaraan naar hij meende, de K.N.V.B. nog wel wat zou kunnen verdienen!

Er werd nog gesputterd over de combinatie bestuurslidmaatschap-uitgever Sportkroniek, doch terecht maakte de voorzitter daaraan een eind door op te merken, dat de algemeene vergadering zelfden heer Moorman als bestuurslid had gekozen.

Ten slotte werd de vraag, of men zou overgaan tot het uitgeven van een eigen orgaan, in stemming gebracht en met groote meerderheid — 54 tegen 7 stemmen — verworpen. Alles blijft dus bij het oude, alleen wordt de Sportkroniek wat goedkooper en de inhoud wat verbeterd.

Ook de strafrechtpleging, waarover men nu reeds drie jaar heeft geredeneerd, kwam weer ter tafel. Ditmaal is de zaak echter definitief geregeld. Ondanks een pleidooi van den heer Lamey voor het houden van de rechtspraak buiten het bestuur werd dit beginsel niet aanvaard. De voorzitter draaide de zaak vrijwel den nek om door zijn betoog, dat slechts mannen met groote ervaring dit groote bondswerk kunnen verrichten. Er zit n.l. heel wat aan die rechtspraak vast. Volgens Dr. van Prooye moeten de drie bestuursleden, aannemende dat ze drie zomermaanden rust hebben en ook Zaterdag en Zondag vrijaf nemen, eiken dag een drietal dossiers doorworstelen. Een voorstel om de rechtspraak af te scheiden van het bestuur, werd daarna verworpen. De conclusies van het rapport werden daarna aanvaard, waardoor alles bij het oude bleef met dit verschil, dat voortaan de afdeelingsbesturen geheel buiten de rechtspraak werden gehouden.

Er was nog een voorstel van de vereeniging „de Kennemers" om aan particuliere instellingen of personen geen toestemming meer te verleenen voor het houden van wedstrijden. Dat bleek een terrein vol klemmen en voetangels te zijn daar er zelfs nuttige wedstrijden als die voor den Bloedtransfusiedienst door in gevaar zouden kunnen komen. Het voorstel kon dan ook de vereischte twee derden meerderheid niet krijgen, maar wel heeft het bestuur toegezegd, dat men op dit punt wat voorzichtiger zal zijn. Het bleek b.v., dat er in het hooge Noorden caféhouders waren, die tegen vergoeding van vrij eten en drinken clubs tegen elkaar lieten spelen, waaraan dan die organisators een slordigen duit verdienden. Daaraan zal natuurlijk een eind gemaakt worden.

Bij de rondvraag vielen nog een paar onvriendelijke woorden over de Egyptenaren, die blijkbaar de Nederlandsche voetballers bij den neus gehad hadden, wees verder de heer J. J. Grootmeyer er terecht op, dat men wel eens wat meer aandacht diende te besteden aan het zich steeds verder uitbreidende R.K. voetbal en beklaagde D.H.C. zich over de wijze, waarop P.S.V. haar trainer had weggekaapt.

,Pim" Muiier kwam ook eens luisteren

Voor de heeren scheidsrechters, die voor hun lunch — naar ik meen — een gulden mogen declareeren, druk ik hieronder nog af het menu van de lunch van de heeren van onze wetgevende macht:

Salade de crevettes et comcombres

Crème Germiny en tasse Filets de sole Béretty

Pommes nature Cöte de boeuf froide parisienne

Pommes rissolées

Poires Danicheff.

Ik moet hieraan nog toevoegen, dat de vergadering tot de pauze werd bijgewoond door den eere-voorzitter, den heer Muiier en dat Dr. van Prooye in zijn openingswoord er op wees, dat deze dit jaar 70 jaar was geworden, welke primeur door eenige journalisten onmiddellijk werd genoteerd. De heer Muiier heeft voor hij wegging nog in het kort bedankt voor de vele attenties bij zijn verjaardag ondervonden en daarbij o.m. gewezen op het groote belang van het tegengaan van ruw spel. Zeer zware straffen waren naar zijn meening de eenige remedie.

C. J. GROOTHOFF.

Lotsy doet het menu (zie boven!) eer aan.