r^aar komen de meisjes,
daar komen ze an, de wandelmeisjes van Rotterdam ....
DE VIER DAGEN VAN NIJMEGEN
De vier glorierijke dagen van Nijmegen liggen weer achter den rug.
Ze zijn weer een hoogtepunt geweest in de Ned. wandelsport, de sport, die — na een tijdlang zeer verwaarloosd en geminacht te zijn — thans jaar op jaar weer aan belangstelling en aan getrouwen wint.
Ze zijn voorbij.
Nijmegen heeft zijn wandelaars weer hartelijk ontvangen en prettig gehuisvest en de schoone Waalstad is er met elk jaar minder rouwig om, dat men in de verleden tijd de gelukkige gedachte had haar „een vierdaagsche" te geven. De stad leèft in dien tijd. De ouderen praten over niets anders, het kleinste joggie op het Keizer Karelplein kan u vertellen hoeveel uit-vallers er dien dag waren!
Kapitein B r e u n e s e, jhr. W e i I e r, en al die anderen, wier namen zich rond dit wandelfestijn van den N. B. L. O. hebben geweven moeten zich wel met graagte in de Juli-maand naar Nijmegen spoeden om te zien hoe het werk onder hun handen groeide en groeien blijft. Hoe het sport is in den waren zin. * * *
Dit jaar werd begonnen op een gloeienden zomer-Maandag. En alle 4 dagen heeft de zon geschenen over de bosschen en heuvelen rond Groesbeek en Cuyk, rond Mook en Malden.
Daardoor waren er gemiddeld meer uitvallers dan onder koele omstandigheden het geval pleegt te zijn. Maar men went aan alles. En men weet het ook in Nijmegen zoo langzamerhand: wie zich ernstig voorbereid heeft, wie de marschen meemaakt in prima conditie, als sportwoman of sportman en ze niet onderschat, wel, dezulken kunnen tegen een stootje. Ze hebben maling aan storm, ze lachen den
regen uit en ze lachen tegen de zon
ook als die wat al te hoog in de thermometer kruipt!
Voor den eersten maal kwam de camera m actie om deze Vierdaagsche in een propaganda-film vast te leggen: dankbare
8
stof hebben de cineasten hier te verwerken
gekregen en daar hopelijk dankbaar
gebruik van gemaakt!
* * *
Vrijdag, slotdag.
Er traden ruim 2900 deelnemers aan om deze laatste étappe — langs de heuvelklingen van Nijmegen naar Grave en Cuyk, Mook en Mill — af te leggen. Er werd in een flink tempo gemarcheerd, in Grave en Cuyk verleende de pontonbrug haar goede diensten als verkeersschakel. Daar kwamen de eerste bloemen al voor den dag! Hoe dichter men de stad naderde, hoe dichter de inwoners langs de wegen stonden en hoe kwistiger en geuriger de bloemen werden toebedeeld. Geen wandelaar bleef zonder. Vief en fleurig wandelden de groepen via Sint Anna op de kazerne af, tusschen het handgeklap der duizenden door: het zat er weer op . . .
Muziek schalde door de stad. Pijpers, tamboers en trommelaars vulden de zomerlucht met hun geluid. De koloniale Reserve kreeg in de Prins Hendrikkazerne 'n extra huldiging ... van andere groepen lag die huldiging nog in het vet. Thuis, in de stad van herkomst!
* * *
Op het Molenveld was het de oude drukte: daar werden de personeele en korpsprijzen uitgereikt door Jhr. Mr. v o n W e i I e r, door gen. majoor F ab i u s, Prof. dr. V a n P o e I j e was er als vertegenwoordiger van den minister van Onderwijs.
Het bleek, dat in totaal slechts 110 personen waren uitgevallen.
Het slotfeest was natuurlijk weer een waardig en stemmingsvol einde van deze marschen, waaraan ook nu weer door tal van buitenlanders werd deelgenomen.
De vierdaagsche is voorbij, een feest van sportieve waarde, van vriendschappelijkheid en behulpzaamheid is ten einde, 'n Feest van verbroedering — het werd in vele monden een dik, hol woord: hier is het tastbare werkelijkheid.
SPORT IN BEELD /DE REVUE DER SPORTEN
Aanteekeningen b'jd<
nA e
Wil men voor beroepsvoetbal blijvend belaif Te stelling trekken, dan zijn competities onontbeerlijk yit De wedstrijden om den Mitropabeker hebbe! tiet daaraan dan ook hun ontstaan te danken. In \$ ^1 is men er mede begonnen. De sterkste club-elftaHel1 In van Oostenrijk, Hongarije, Tsjecho Slowakije e' Fere Italië namen er regelmatig aan deel. D;
Aanvankelijk werd elk land door twee ploegt 'rek vertegenwoordigd, dat aantal is thans tot 4 ploeg6]1 Ww, gestegen. Die uitbreiding heeft het voord^1' 'oes dat er in de competities tusschen de sterkste cl^S van elk land, niet alleen strijd is voor de eerste gaan plaats, waaraan het kampioenschap is verbond"' Scho doch voor de eerste vier plaatsen, daar die plaats611 Ware immers recht geven tot deelneming aan de W^' strijden om den Mitropabeker, waaraan in ie meeste gevallen een vrij aanzienlijk geldelijk v°0'' deel vast zit. ^
, üok Variabel bezit- ^
De zestien ploegen spelen volgens dubbel bek<f V0r,
systeem tegen elkaar, derhalve telkens 'n uit en p be
thuiswedstrijd met eventueel 'n beslissingsWed' is c
strijd, indien in de beide wedstrijden ook ^ tam
doelgemiddelde gelijk is. Eigenaardig is het $ Per
tot dusver slechts eenmaal een vereeniging v^p^n.
de tweede maal de cup heeft gewonnen. Sedert 1^
kwam ze achtereenvolgens in het bezit van Spar13'
Ferencvaros, Ujpest, Rapid, Vienna, Bolog113'
Austria en Bologne. Z
<len
'n Eindstrijd Sparta— Ferencvar-"' jn <
Zondag werden voor de Mitropacup de W^' J ' strijden gespeeld, die de beide ploegen voor ^ °r eindstrijd moesten aanwijzen. In Basel had rfle" *— een beslissingswedstrijd tusschen Juventus uitTurijJJ en Sparta uit Praag. Thuis had Sparta met 2^ ffi gewonnen, doch te Turijn werd met 3—1 verlor^"' H Het doelgemiddelde was daardoor 3—3, zoo&1 een beslissingswedstrijd noodzakelijk was. wedstrijd, die door den bekenden Engelsen*" arbiter Fogg werd geleid, werd door Sparta met j Qj 5—I gewonnen.