SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN
Handicap-tennis
Een welgeslaagde proef, die navolging overwaard is
We maakten onlangs in deze kolommen melding van het extra nummer „gemengd enkelspel met voorgift", dat als nieuwigheidje was toegevoegd aan het jaarlijksche tennistournooi van „Ready 1928" te Amsterdam met het doel om de handicapwedstrijden in ons land tot grooter populariteit te brengen. Nu het Readytournooi achter den rug is, vallen er eenige conclusies te maken over dat probeersel, dat door den districtsbestuurder v. d. Sluis zoo ijverig gepropageerd wordt.
Aan dit extra-nummer op het Readytournooi namen 18 dames en 27 heeren deel waarbij bepaald was, dat de heeren, indien ze in een partij tegen een dame geloot hadden, als extra-handicap het dubbelveld, dat 23/4 meter breeder is, te verdedigen kregen, terwijl de dame op het gewone enkelveld speelde. In Engeland bestaat er een officieele handicaplijst, waarop tienduizenden spelers en speelsters geclasseerd zijn; in Nederland heeft men zooiets niet (of: nog niet?) en dus moest voor eiken speler en elke speelster afzonderlijk de speelkracht tevoren geschat worden.
De voorgiften
Als maatstaf nam men daartoe de competitie, waarin het meerendeel der ingeschrevenen uitkwam en wel aldus: een speler van competitiesterkte 3A werd op scratch gesteld en speelde dus elke game volgens de gewone telling, op long beginnend, een 3B speler kreeg in elke game 15 voor, spelers die niet in de N.L.T.B.competities uitkwamen ontvingen een voorgift van 30. Een speler uit 2B begon elke game op —15, d. w. z. hij moest één slag maken alvorens op love te komen, 2A stond genoteerd op —30, sterkere spelers zooals de uitgeslotenen van Btournooien, begonnen elke game op —40, wat als maximum-handicap werd beschouwd.
De dames kregen, naast het voordeel van dubbel- tegen enkelspelveld, nog een extra-voordeel van 15 bij de heeren uit dezelfde competitieklasse met uitzondering van de zwakste dames, omdat die anders met een handicap van 40 slechts één slag te maken zouden hebben om een game te winnen, wat al te veel aan het geluk zou hebben overgelaten. Voor de dames was dus de handicap: 3e klasse Bspeelster + 30, 3e klasse A + 15, 2e klasse B scratch, 2e klasse A — 15, sterkere speelsters — 30. Met deze handicaps als uitgangspunt ging de wedstrijdcommissie verder indeelen; een speler, die b.v. in
speelkracht tusschen 2 B en 3 A werden geschat, kreeg als handicap °/3, d. w. z. hij moest in de oneven games op — 15 beginnen en in de even games op love.
In een der eerste ronden kwamen toevallig de twee uitersten tegenover elkaar: de Festinaspeler Hoving (uitgesloten van B-tournooien) met een handicap van —40 lootte tegen een dame, die + 30 genoteerd stond, d. w. z. Hoving moest zeven slagen maken om een game te winnen, zijn tegenstandster had met twee gewonnen slagen al een game en bovendien mocht de dame het dubbelveld van haar tegenpartij benutten. Toch won de heer in twee sets, maar hij moest er hard en ... . accuraat voor spelen, daar twee missers hem een game kostten!
Hoe zwaar deze voorgiftverschillen ook leken, toch kwamen de sterksten in de finale, namelijk de beide Festinaspelers Hoving en Kwast, die in de hockeywereld ook zeer goed bekend is. Waaruit dus blijkt, dat de handicaps goed gegeven waren: de besten wonnen op den duur toch. De dames bleken het, niettegenstaande het extra-voordeel van 15 en het enkel- tegen dubbelveld, toch niet te kunnen bolwerken tegen de heeren: in de kwartfinale waren alle achttien dames al gesneuveld. Slechts enkele dames profiteerden nuttig van het dubbelveld; zoo zagen we een speelster haar mannelijke tegenpartij tot wanhoop brengen door diens te rechte tweede service afwisselend in de uiterste linker- en rechterhoeken van de dubbellijnen terug te kogelen en er vrijwel steeds direct op te scoren. De meeste dames bleken door de jarenlange tenniservaring zoozeer gewend aan de enkelspellijnen, dat ze in de rallyes telkens vergaten om de dubbellijnen te benutten!
Scoren blijkt zeer
simpel
De wedstrijdleiding leerde twee dingen: Ie. het moeilijk lijkende scoren van handicappartijen, dat talloozen afschrikte, bleek zoo eenvoudig, dat zelfs de ballenjongens na een „spoedcursus" van anderhalve minuut uitstekend als umpires konden fungeeren tot aller tevredenheid en 2e. de lengte van handicappartijen bleek gemiddeld veel meer dan die van gewone partijen. Scores van 6—0, 6—0 waren practisch uitgesloten bij dit soort partijen, de games duurden ook vanzelfsprekend langer als een speler eerst drie slagen moest maken alvorens op love te komen. In een der eerste ronden had Kuinders (—40) ruim twee uur noodig alvorens hij
MASSA G J:
Heilgymnastiek Mevr. E. Enklaar v. Guericke, Masseuse a/'h Gem, Ziekenhuis, Daendelstraat II, den Haag. Telefoon 770680
met 7—5, 8—6 won van een 3A competitiespeler (scratch), dien hij in een open tournooi met circa 6—2, 6—2 binnen de driekwartier geslagen zou hebben. Voor het vlot afwerken van het programma is dat iets om rekening mee te houden!
Natuurlijk kleefden bij deze proef nog verschillende foutjes aan de uitgedeelde voorgiften (een speler uit Sumatra moest men eerst in een open nummer zien debuteeren op Nederlandschen bodem alvorens men zijn handicap kon vaststellen!), maar hoe meer deze voorgiftwedstrijden ingang vinden, des te meer weet men van de voorgift, die een speler verdient te geven of te krijgen. Op papier leek een verschil tusschen —40 en + 30 absurd, het Readytournooi heeft bewezen, dat men gerust deze verschillen kan hebben; bij de Amsterdamsche districtskampioenschappen op Eilers waren de verschillen geringer en toen bereikten de cracks (van Swol en van Olst) zonder al te veel moeite de finale, met grooter verschil krijgt men meer spanning en . . . de sterksten halen het toch.
Voldane deelnemers
Vrijwel unaniem waren de 45 deelnemers en deelneemsters tevreden over deze interessante proef: de zwakkeren omdat ze met goed tegenspel hadden kunnen kennis maken zonder zelf volkomen kansloos te zijn, de middelmatigen, omdat ze meespeelden in een tournooi dat voor hen opener kansen bood dan het voor hen gewone „de eerste ronde winnen, de tweede ronde verliezen" en de sterkeren, omdat ze, na van begin af aan gedwongen te zijn geweest hun best te doen zonder zich de luxe te hebben mogen permitteeren van een paar slappe partijtjes, toch de laatste ronden bereikten. Het was een welgeslaagde proef, die navolging overwaard is en wellicht op den duur zal leiden tot een officieele handicaplijst van alle wedstrijdspelers en -speelsters gelijk men die in Engeland heeft.
M. J. Adriani Engels.
Magazijn «Kontakt»
HAAKSBERGERSTRAAT 102
Enschedé - Telefoon 4068
Alles voor:
Radio - Verlichting - Rijwielen
Aanbevelend, Gebrs. Holt kamp
19