SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN

De wedstrijden van Hollandia

Een dag van records.

De sterke oude acht van Triton.

Roeiwedstrijden zijn voor toeschouwers vaak de 100.000 of een niet! Ik heb tweedaagsche wedstrijden meegemaakt, waarin vrijwel elk nummer met wat men noemt „een straatlengte" werd gewonnen. De winnende ploegen roeiden uitstekend, doch er was geen strijd. Gevolg was, dat de toeschouwers langs den kant liepen te gapen van verveling en zich stellig voornamen, dat dit de laatste maal was, dat ze naar een roeiWedstrijd waren gaan kijken. Zoo'n wedstrijd is voor den toeschouwer een niet!

De jongste wedstrijden van Hollandia waren echter voor de kijkers een hoofdprijs. De 100.000 Zonder eenige korting!

Op den tweeden dag kreeg men — om nu maar eens alleen van de heerennummers te spreken — 9 beslissingswedstrijden en in 7 van de 9 werd een nieuw baanrecord gemaakt. Het heeft maar Weinig gescheeld of het was als bij een kegelpartij: alle negen geweest. Het was zóó erg, dat men aan de chronometers begon te twijfelen. Doch We hebben in de pers-auto met eigen chronometers gecontroleerd en het klopte prachtig. Ook de start en de finish waren precies op dezelfde plaats aangebracht als in andere jaren. Bij het begin van den strijd hadden de roeiers een aardig windje mee, doch bij het afwerken van het tweede gedeelte was er vrijwel geen wind. Het moet dus de kwaliteit van de ploegen zijn, die in een enkelen middag 7 records, waarvan er enkelen reeds jarenlang hadden bestaan, deed sneuvelen.

Ten deele is dat inderdaad juist. Voor de oude acht van Triton, die in 6 min. 27 sec. het hoofdnummer won, heb ik niets dan lof. Dat was schitterend roeien, waarop ik geen enkele aanmerking Zou kunnen maken. Men kreeg zelfs den Indruk, dat de ploeg nog sneller kon, want bij de finish Waren de Utrechtenaren volkomen frisch. Geen der roeiers zakte in elkaar. Integendeel, ze juichten en klopten hun voorman verheugd op den schouder. Ook de oude vier van Njord was uitstekend. Heel jammer was het, dat de Varsity-winnaars, Nereus in dit nummer geen partij gaven.

Een paar andere records werden blijkbaar verbeterd doordat de roeiers zich tot het uiterste nioesten inspannen om de overwinning te behalen. Dat laatste was trouwens in vrijwel alle nummers net geval; behalve in de oude acht kwamen bijna alle ploegen vrijwel uitgeput door de finish.

Er was op den laatsten dag van de Hollandia-

wedstrijden meer spanning en meer sensatie dan soms in een heel roeiseizoen!

Daar was b.v. de jonge acht B. Tot op 1000 meter een spannende strijd tusschen de vrijwel gelijkwaardige ploegen van Njord, Lage en Triton. Met geen mogelijkheid was te zeggen wie zou winnen. Toen kreeg men plotseling de sensatie; No. 3 van Laga vangt een snoek en wordt door dit beestje finaal uit de boot gewipt. Het ging zóó snel in z'n werk, dat No. 3 al in het water lag, voordat hij eigenlijk besefte, wat er gebeurd was.

Een tik met een riem van een van z'n collega's, die blijkbaar niet eens wist, dat een deel van de bemanning was gedeserteerd, maakte het hem als spoedig duidelijk, dat hij in onveilig water was. De kamprechter ontfermde zich over het slachtoffer. Maar Laga, dat ook verleden jaar eens met een zeven in plaats van een acht door de finish ging, gaf den strijd niet op. Op de laatste 1000 meter geraakte de ploeg slechts twee lengten achter. Overigens een finish om nooit te vergeten. De roeiers zelf wisten niet wie gewonnen had en ook van den kant kon men het niet met juistheid vast stellen. De commissaris van aankomst besliste, dat Njord 50 c.M. voor was.

Geestdriftige supporters van Njord hadden zoo'n haast om de overwinnaars te gaan begroeten, dat ze in een reeds overbelast veerbootje sprongen met het logisch gevolg, dat er een oogenblik later 10 Leidenaars te water lagen. Men ziet hier ook weer: haastige spoed is zelden goed. Zoo'n overwinning is echter wel een nat pak waard.

De successen waren over verschillende vereenigingen verdeeld. Vooraan ging Njord, dat de oude vier, de jonge acht B en de lichte vier won: het Spaarne, Triton, Willem III en Nereus wonnen ieder tweemaal. Het Spaarne won de jonge skif A en de jonge twee A, Triton won de oude acht en de jonge vier B, Willem III won de jonge twee B en de oude skif en Nereus de jonge acht A en de overnaadsche twee.

Verder won Amstel de jonge vier A, Laga de vier zonder stuurman, de Laak de overnaadsche vier en de Hoop de overnaadsche skif.

Baanrecords werden gemaakt door de oude acht, oude vier, jonge acht B, lichte vier, overnaadsche vier, jonge skif A en de overnaadsche skif.

C. J. GROOTHOFF.

Magazijn «Kontakt»

HAAKSBERGERSTRAAT 102

Enschedé - Telefoon 4068

Alles voor:

Radio - Verlichting - Rijwielen

Aanbevelend, Gebrs. Holt kamp

MAN EN PAARD

Vier dagen elegante sport in het Olympisch Stadion

Week in week uit heeft de voetbal gerold over het Stadiongras, hebben duizenden oogen gehangen aan het bruine, magische monster: maar vorige week hebben 4 dagen lang andere beenen dan die onzer prominente voetbalfenomenen den toon aangegeven binnen de stadionmuren. De beenen van hen, die in een concours hippique hoofdrollen spelen: die van paarden en ruiters.

Het Amsterdamsche concours hippique heeft opnieuw degenen, die in hun hart nog een plaats hebben opengehouden voor de fijnzinnige sport van ruiter en paard enkele gelukkige uren geschonken. Een sport als deze behoeft, om volledig tot haar recht te komen, een welwillende weersgesteldheid en in dat opzicht mochten de organisatoren stellig niet ontevreden zijn. Speciaal de beide avonden trof men het, en toen kon men tevens constateeren, dat een hippisch festijn ook in de avonduren een attractie kan zijn. Wat deze sport, die zoo kwetsbaar is, ook eischt is: stilte en aandacht der bezoekers, ook en vooral als er bijzondere prestaties worden verricht. Daaraan mankeerde het nogal eens, vooral de jeugd voelde zich gedrongen de ruiters tijdens hun parcours van haar bewondering blijk te geven, onbewust daarmede schade aan te richten.

Zoowel de Duitsche, Fransche, Belgische, lersche als Nederlandsche deelnemers — jammer genoeg ontbraken de Italianen — hebben voortreffelijke stalen van rijkunst laten zien. Men bewonderde opnieuw de beheerschte wijze waarop een chev. Menton de Horne zijn dieren rondbracht, de elegante prestaties van een capt. A h e r n e, den vastberaden zit van een Oberleutnant Brandt en het pittige rijden van luit. G r e t e r, die echter minder fortuinlijk was. Voor aangename variatie werd gezorgd door het concours éénspannen, waarbij kittige paardjes voor de vlotte wagentjes draafden, en door het optreden van een detachement huzaren. Het waren weer vier dagen fijne, elegante sport.

7