SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN
Bon terug?!
BKomt het ex-A. V. B.-bestuurslid ON terug? Neen toch, dat is toch niet serieus? Er komt 'n vacature in het A.V.B.-bestuur, omdat Katoen er het bijltje bij neer legt. Een alleszins verdienstelijk bestuurder met een mooien staat van dienst, een man van nog geen fifty, meent dat hij z'n plaats nu maar eens voor een jongere kracht moet inruimen. En nu zou men met den bijna 60-jarigen papa Bon aankomen, de man die er al jaren lang uit is. Voelt papa Bon niet, dat hierin iets onbescheidens schuilt? Toch heet het, dat hij een bestuursfunctie weer zéér zou ambieeren.
De A.V.B. heeft 'n actief bestuur, doch frisch bloed kan daar allerminst kwaad, integendeel — er is zelfs behoefte aan. Maar Bon, neen — met aJle respect voor zijn vele verdiensten in een vorige bestuursperiode! — Bon thans weer, dat ware alles — behalve bon.
Wat niet in de notulen staat!
ElKE maand verschijnen de gedrukte notulen van een bestuursvergadering van den K.N.V.B. Gewoonlijk van een vergadering, die twee maanden — soms nog langer — geleden is gehouden. Wat men vroeger — in den tijd toen John C o uc ke nog sportredacteur van de Telegraaf was en de sportredacteuren van de andere groote bladen nog jong en geestdriftig waren, eenige uren na een vergadering, in z'n ochtendblad kon lezen, komt nu twee maanden later!
En dan zijn die notulen dikwijls nog zóó opgemaakt, dat eigenlijk alleen de bestuursleden zelf er iets aan hebben. Is men geen insider, dan tast men omtrent verschillende punten volkomen in het duister, daar er blijkbaar tal van belangrijke zaken op andere wijze worden afgedaan.
Zoo vinden we in de jongste notulen de mededeeling, dat de Rotterdamsche Studenten-Sportvereeniging f 126.15 subsidie krijgt, blijkbaar op grond van het feit, dat een paar honderd „anderen" deel genomen hebben aan een door die vereeniging aangeboden thee. Waarom de K.N.V.B. de thee van de Rotterdamsche studenten moet betalen, staat echter niet in de notulen!
Het bestuur van den K.N.V.B. heeft blijkbaar een zwak voor studenten, di; op kosten van den K.N.V.B. voetbalfuiven organiseeren.
Waarschijnlijk is ook het vaststellen van den wedstrijd tegen Engeland niet op een bestuursvergadering behandeld. Hij, die belang stelt in de financieele regeling van dezen wedstrijd, zal dus tot het jaarverslag moeten wachten. Indien waar is, wat beweerd wordt, dat deze wedstrijd op de gewone condities van den Engelschen V.B. is gespeeld, dat wil zeggen 50% van de bruto recette na aftrek van belastingen, dan had men niet tot 1935 behoeven te wachten, want op die conditie zou, volgens een stellige verklaring van Sir Frederick Wall, Engeland reeds jaren geleden bereid geweest zijn in ons land te komen spelen!
Onze roeiers
L^E Varsity en Hollandia hebben we al weer gehad, einde dezer week volgt de Koninklijke en zoo wordt het traditioneele zomersche roeifilmpje weer voor de liefhebbers afgedraaid.
Roeien fleureert niet in ons waterlandje, het zeilen, 't zwemmen, 't kanovaren, het water-toerisme, enfin alle vormen van watersport bloeien, alleen het race-roeien wil niet. Het blijft een zeer klein groepje, dat eigenlijk nog steeds kleiner wordt, dat aan race-roeien doet en het gehalte is verder over het algemeen zeer matig. De tijd, dat Nederland triomfen vierde in de race-boot, is blijkbaar voorbij en 't ziet er heelemaal niet naar uit, dat het daar weldra toe zal komen. Holland is al lang naar het tweede plan verwezen en 't is nu bezig naar het derde plan af te zakken.
Intusschen zijn er het volgend jaar te Berlijn Olympische roeiwedstrijden. De krachtsinspanning in alle landen is begonnen en de vraag dringt zich aan ons op: wat doet Nederland, wat wordt ondernomen om de Nederlandsche roeisport daar op eervolle wijze te vertegenwoordigen. Dot hier ingrijpende maatregelen vereischt >ijn, lijkt ons aan geen twijfel onderhevig. De gewone sleur volgen zou beteekenen, dat men beter niet kan gaan. Een centrale, technische leiding, een gemeenschappelijke training, vooral een systematische concentratie van de beste krachten (men denke aan wat K.N.V.B.
en K.N.A.U., wat de hockeyers e. a. konden bereiken door een Nederlandsche ploeg te vormen en die op te leiden), dat is geboden. Zooals nu te hooi en te gras 'n ploeg uitgezonden wordt naar de kampioenschappen der F.I.S.A. en dan 't volgend jaar naar Berlijn, zóó is het vele geld dat daarvoor uitgetrokken moet worden, nauwelijks verantwoord. Nederland heeft zoo'n prachtige traditie op het gebied van race-roeien, onze roeiers waren jaren lang onze glorie. Laat men de handen op ferme wijze aan de ploeg slaan om weer in het eerste gelid te treden!
Een opmerking van dhr.
Breitmeyer
O NLANGS is, te München, geopend een Olympische tentoonstelling. Bij die opening heeft de vertegenwoordiger van den Rijkssportleider, zekere heer Breitmeyer, den volgenden curieuzen volzin gelanceerd (aldus Vas Diaz):
Bij de Ol. Spelen 1936 gaat het niet slechts om een geweldig sportevenement, maar om de representatie van het nationaal-socialistische Duitschland.
We kunnen den heer Breitmeyer met het maken van deze opmerking moeilijk féliciteeren. Het had beter geklonken, wanneer hij in plaats van nationaal-socialistisch van sportief had gesproken. Overigens was het woord goed gespeld!
De Chineezen van Voetbal-Europa
|n het Ajax-clubnieuws schrijft J. S., achter welke inititialen zich de bekende oud-speler en oud-voorzitter Jan Schoevaart verschuilt, het navolgende, dat een overdenking zeer zeker waard is:
„Er heeft een tijd bestaan dat Ajax voor het Nederlandsche elftal een volwaardige tegenstander geweest zou zijn, momenteel missen we die kracht, het oranjeteam staat op heel eenzame hoogte. Voor het Nederlandsche voetbal zeer te betreuren, en alleen verandering in de starre amateursbepalingen zou hierin verandering kunnen brengen.
De K.N.V.B. mag via de Technische Commissie alle uitverkoren spelers geregeld in den Haag laten oefenen. Voor dit cencentreeren mogen alle mogelijke vergoedingen worden toegestaan, en vanzelfsprekend, „het is den spelers heusch niet kwalijk te nemen", kan de leiding van een voltallige opkomst gewagen.
De clubs worden echter gedwongen steeds maar in het oude gareel te blijven doorscharrelen, en het is waarlijk dan geen wonder dat de spelers veel liever naar den Haag gaan. In dit opzicht zullen we nog wel een poosje de Chineezen van VoetbalEuropa blijven. Helaas .... hoe lang nog?'