SPORT IN BEELD / DE REVUE DER SPORTEN

VOETBAL

Blauw Wit versterkt het beleg voor de eerste klasse!

Door een 3-0 zege op Z.V.V.

Koude en regen ten spijt zijn nog vele duizenden Zondag naar het Stadion gegaan, omdat er iets geschiedde, dat ze niet wilden missen: Blauw Wit speelde. En Blauw Wit heeft in de hoofdstad, ondanks haar degradatie destijds, een prachtigen en machtigen aanhang behouden. De Zebra's telden hun intens meelevende supporters ook in minder rooskleurige dagen nog met vele tienduizenden en dat was te merken Zondag!

Ze zullen gegnuifd hebben .... die tienduizenden. Er was reden voor. De club van hun hart heeft gewonnen. Ze zullen — ze kunnen althans — vooral verheugd zijn geweest over de wijze, waaróp deze overwinning bevochten werd. Niet op het kantje af, niet met behulp van dat druppeltje geluk, dat de schaal doet doorslaan nee, het was een vólle zege,

een dikke, gezonde overwinning, deze op Z.V.V.

Theoretisch kwam Blauw Wit er 2 punten dichter mee bij de eerste klasse. Twee ferme stappen.

Moreel stapte ze er al naar binnen! Al is er dan nog zooiets als glorious uncertainty ....

Buiten kijf heeft de nervositeit in beide kampen Zondag haar rol gespeeld. Ze heeft grootere en ingrijpender rollen gespeeld dan bij de Zebra's, die het hoofd koel hielden, terwijl het spelverloop er naar was om van de wijs te raken.

Z. V. V. had uit de Zaan een stugge W-formatie meegebracht, en een ploeg van wèlwillende, stevige jonge kerels, die zich de kaas niet van het brood zouden laten eten. Ze stonden met beide beenen op het groene en gladde gras van het Stadionveld en lieten zich noch door hun omgeving noch door hun tegenpartij intimideeren.

Als het anders was geweest had men er zich niet over behoeven te verbazen. Want de Blauwwitten begonnen met alle energie. De motor van den aanval draaide aanstonds op volle toeren. De voorhoede speelde een vlotte partij, waarin de beide vleugelmannen, Bergman en Kol ij n hoofdrollen vervulden, het mankeerde nog slechts aan meerdere zuiverheid van aangeven, aan het fijnere overleg om dien aanval productiever te maken. De Amsterdamsche middenlinie steunde uitstekend, vooral linkshalf de Lange speelde zeer rustig en verstandig, terwijl spil d e Boer veel werk verzette, zij het niet

Blauw Wit's puike doelman Ferwerda stompt, boven het hoofd van zijn spil de Boer uit, den bal weg bij den promotiewedstrijd Blauw Wit— Z. V. V. (3—0) in het Amsterdamsche stadion.

altijd met evenveel begrip en zoodoende vaak minder efficiënt.

Zoo moest de Z. V. V.-defensie dus direct op volle sterkte zijn om te voorkomen, dat het een debacle werd. Maar de Zaankanters mochten dan niet veel pijlen op hun boog hebben — en die hadden ze, deze wedstrijd wees het duidelijk uit, inderdaad niet — ze beschikten over een verdediging, die een bolwerk was van belang.

Dat was een trio om respect voor te hebben: doelman M e I i e f, een speler, die onder de zwaarste stormloopen rustig, handig en koel als ijs zijn taak verrichtte en twee achterspelers, die — rechtsback Kok vooral en zijn partner D i I in mindere mate — voortreffelijke assistenten waren in de verdedigings-taktiek! Als vierde kwam daarbij spil H e 11 e I i n g, die vooral het oog hield op van Nol, den stoeren Amsterdamschen midvoor. Daar moést het oog op worden gehouden: in dezen robusten, maar fairen doorzetter werd terecht het grootste gevaar voor het Zaansche doel gezien.

Zoo was het dus een eenzijdig schouwspel, dit voortdurend beleg door de

Amsterdammers, maar het was toch vooral ook een eenigszins verontrustend schouwspel voor de vele blauwwitte supporters, die wel overwicht zagen en belangrijk overwicht zelf, maar niet de resultaten van die meerderheid: een paar degelijke doelpunten.

Schoten van Bergman, van van Nol, van W i I d e r s gingen volgens de regelen der kunst op het doel af, maar ze vonden een gul onthaal in de snelle handen van den Zaanschen keeper. Keer op keer stoof de blauwwitte voorhoede naar voren, maar de aanvallen braken als golven op zwaar bazalt.

Dat duurde een kwartier, dat duurde twee kwartier. En bijna drie. In dien tijd had Z.V.V. het niet verder gebracht dan tot eenige wilde aanvallen, meest geleid door linksbuiten de Boer. Die aanvallen waren te individueel, te smal van basis om het duo Peters-Slot te verontrusten, 'n psycholoog had hier overigens een dankbare taak gehad aan het probleem, wat er ware gebeurd als niet Blauw Wit, maar Z.V.V. 2 minuten voor rust de leiding had genomen ....

Het voortreffelijke doelpunt van van N o I was wellicht nét op tijd de verdiende belooning voor 43 minuten zwoegen en meer nog scheen het 't martelende besef van machteloosheid, dat op komst leek te verdrijven. Want de met zooveel zelfvertrouwen in het werk gezette motoren van den blauwwitten aanval gingen stroever en strammer loopen ....

Na rust is het anders gegaan. De twee doelpunten van W i I d e r s, kort na de hervatting gescoord waren daar de aanleiding toe. Met een 3—0 voorsprong kregen de gastheeren hun volledig zelfvertouwen weer, ze konden vrijer spelen en waar toen de kwaliteiten niet onder een of anderen druk stonden, zag men ook welke kwaliteiten er ... . niet waren. De Blauw Wit defensie — die nu ook meer te doen kreeg — toonde zich berekend voor haar taak. Om F e r w e r d a's talenten te beoordeelen was deze match geen maatstaf, hij kreeg er te weinig en vooral te licht werk in. Van de backs was Peters de beste en toonde Slot enkele malen gebrek aan inzicht.

De middenlinie zoowel als de voorhoede bleken beide behoorlijke linies, waarbij het slechts valt te betreuren, dat d e Boer niet den scherpen kijk op het spel heeft, dien van Nol aan den dag legt. Maar over het geheel toonden de Zebra's zich een ploeg, die over genoeg goede kwaliteiten beschikt om in de eerste klasse met vertrouwen terug te keeren.

13