SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN

speeld werden en door deze snelheid en dit enthoula$me (nimmer onbesuisdheid, zooals in Scar°°rough) hun spel niet konden ontwikkelen, ^arlijk, ik heb het Nederlandsch elftal werkelijk J\°g nooit zoo'n mooien wedstrijd zien spelen. "ier niet noch in het buitenland. Met een bewon^enswaardige stickvastheid heeft ieder speler ^e Engelschen het vuur na aan de schenen gelegd, ^oortreffelijk waren de rushes langs de lijn van Gunning en v. d. Haar (laatstgenoemde was °°k in de eerste ontmoeting van de partij) en bijna tl°°it heb ik onze spelers zien missen, gelijk dat Vroeger zoo vaak het geval was. D e W a a I volgde een uitstekende tactiek, een tactiek die evenwel °ntzaglijk veel van de jongens eischte. Ging het §°ed en kón men de Engelschen houden, dan toog e half linie onmiddellijk met den aanval naar v°ren en drongen ook Tresling en de aanv°erder op teneinde aldus een overwicht te for^eeren. En dat lukte wonder wel, zoodat we inderaad een Nederlandsche ploeg kregen, die meer en gevaarlijker aanvallend was dan het Albione|ftal. Het was om trotsch op te zijn. De half linie Werkte met een snelle voortreffelijkheid, die geen elergie-grenzen kende. Van Lierop, Hout-

a g e r en D e L o o p e r: ze verrichtten prachtige lri£en en waren ze al eens peDasseerd. dan gaven

*e Zich niet gewonnen. Vooral Van Lierop zwoegde ^.et een stickzekerheid, die we den laatsten tijd ^et van hem gewend waren en Houtzager bewees p.e right man on the right place te zijn. Terwijl e Looper, spil van origine, nimmer afdwaalde naar het midden. En dat juist gaf reden tot juichen.

di

Een fotografische herinnering aan den zoo eervol met 1—2 verloren hockeystrijd tegen Engeland 'n het stadion: links de Nederlandsche ploeg, v-I. n. r.: Gunning, de Looper Jr., Houtzager, Caviët, captain de Waal, de Looper Sr., van Lierop, v. d. Haar, v. d. Berg, Schnitger en Tresling, in het midden schijnt Tresling zijn eigen doelman de Looper jr. te belagen en rechts vindt men de Zegevierende Engelsche ploeg.

Naast de stickzekerheid en de snelheid van de ploeg miste de combine niet ....

# * *

Maar na een minuut of twintig scoorde C o m y n s een doelpunt, na den bal met een pushstroke handig vrij gemaakt te hebben. De Looper, die zijn doel zoo schitterend verdedigde (hoe fraai stopte hij twee schoten achter een en hoe liep hij op de juiste wijze uit!) was zeer teleurgesteld en de oranjeploeg niet minder, want voor rust verdienden de Nederlanders éérder een doelpunt dan de tegenstanders. En in de tweede helft werd het zelfs 0—2. Toen evenwel waren de Engelschen langzamerhand zelbfewuster gaan spelen en men mocht vreezen, dat er een inzinking zou komen in de nationale ploeg. De intensieve training bracht echter haar voordeelen. De tegenstanders werden opnieuw teruggedrongen en het laatste kwartier kregen de onzen een overwicht, dat zich tenslotte uitte in een welverdiend fraai doelpunt van Van d e n B e r g. En „Ernst" had even er na bijna gelijk gemaakt. Een klassieke rush van dezen speler werd besloten met een hard schot, maar Milford bleek uit het goede hout gesneden te zijn en keerde den bal. Ook het schot er na van Schnitger en de laatste stormloopen der Nederlanders faalden. De Engelsche scheidsrechter floot het eindsignaal. Een historische ontmoeting voor Nederland was achter den rug.

Na deze nederlaag was de stemming in het Nederlandsche kamp .... subliem!

Met stralende oogen liepen de officials rond. QuarlesvanUfford, Hooft Graafland, Tresling, Van Holk e m a, Mr. G e y I, Baron van Pallandt om er maar een paar in bonte volgorde te noemen, ze liepen met gezichten, die schenen te'zeggen: „Nou, wat zeg je er van."

En De Waal en z'n mannetjes kwamen hoogst tevreden van het veld: Ze droegen

de wetenschap mèt zich „den wedstrijd van hun leven" gespeeld te hebben. Lotsy juichte méé over het resultaat. En L i e g e o i s van den Belgischen hockeybond, vond het gewenscht Quarles onstuimig te complimenteeren.

Het was een succes. De voorhoede is in de huidige samenstelling van een buitengewone kracht gebleken. De Enschede'er Schnitger, die reeds lang in de ploeg thuis hoorde, heeft o.i. z'n plaats definitief veroverd. Tenminste: vermoedelijk zal dit elftal wel onveranderd tegen Duitschland optreden. Hij en v. d. B e r g (hoewel beide middenvoors) speelden prachtig samen. G u n n i n g is nog steeds de man voor de rechtsbuitenplaats en v. d. Haar (een van de besten dit keer) voor den linkervleugel. Met C a v i ë t, die weliswaar een paar kansen miste, maar toch wel thuis hoort in de ploeg.

Een ster van de eerste grootte was Houtzager op de centerhalfplaats. Met Van Lierop, die als vanouds was en De Looper was de middenlinie van een kracht, zooals ik hem nog nooit heb gezien.

Tresling heeft bijna z'n ouden vorm teruggekregen. De Waal bleek nog altijd beter, te zamen vormen ze een hecht backduo.

Straks gaat het tegen Duitschland!

't Is fraai een 2—1-nederlaag te lijden tegen Engeland, maar .... een zege op Duitschland is niet te versmaden. Daar moet het den 28sten April naar toe!

LEX IZAKS.

cMöck£ uritte taridaa

9