NEDERLAND—BELGIË 4—2

SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN

Een 2—0 achterstand ingehaald!

Tactiek onzer ploeg een hinken op twee gedachten

De wedstrijd van Zondag tegen de Belgen heeft weer eens opnieuw bewezen, dat men van het resultaat van een strijd tegen onze Zuidelijke buren nooit met eenige zekerheid wat kan voor¬

spellen. De Belgen hebben zich in dezen wedstrijd

betrekkelijk spoedig een 2—0 voorsprong weten te veroveren. Eerlijk gezegd, was dat niet eens geflatteerd, want met een beetje geluk en wat zuiverder schieten had België een nog grooter /oorsprong kunnen hebben. Weer eens opnieuw lad onze ploeg met het snelle en voortdurend 3pen gehouden spel der Belgen heel wat moeite.

1 =»- K-unsiiLUKjes laten ae Belgen maar

relden zien, doch ze zijn bijzonder trapvast en /erwerken daarbij den bal in alle mogelijke ;tanden. Daarbij koppen ze goed en ver. Dat overrompelend spel der Belgen bracht onze ichterhoede voortdurend in moeilijkheden, vooral ioordat onze backs er maar nipt tno tnnH»n l^mor,

3m den vleugelspeler te dekken. Keer op keer ;ing de bal naar een geheel vrij staanden D e'ries of van Beeck; deze spelers wisten irommels goed, wat ze met den bal moesten Joen. Precies dezelfde fout derhalve als in het :erste gedeelte van den strijd tegen de Duitschers. loodra een der Belgische binnenspelers den bal lad, werd hij door een der halfs aangevallen en teevast gaf hij dan den bal naar den buitenspeler

Oude fout.

In zoo'n geval moeten de vleugelhalfs onmidlellijk met volle snelheid op het doel retireeren ;n moet de back den vleugelman aanvallen. Dat ;ebeurde echter niet, zoodat de vleugelspelers >ngestoord konden opbrengen en voorzetten.

Indien men aan dit zoo uiterst belangrijke punt n de achterhoede niet meer aandacht besteedt, :ullen straks de Engelschen tegen ons hoopjes

loe Voorhoof den stand op 0-2 bracht: de blonde elgische rechtsbinnen verrast Halle met een oog schot, juist in den anderen hoek als de Deven;naar verwachtte.

doelpunten maken. De achterhoede bestond nu uit vijf spelers, die echter geen geheel vormden.

Dat we ten slotte den wedstrijd nog hebben gewonnen, danken we niet aan een betere taktiek maar eenvoudig aan beter afwerken van den aanval door onze voorhoede, waarin Bakhuys in het tweede gedeelte zijn ouden vorm blijkbaar had terug gevonden. De Belgen hebben minstens evenveel kansen gehad als onze ploeg; onze aanval heeft er echter iets beter gebruik van weten te maken. Toen het na 26 minuten reeds 2—0 voor de Belgen stond, zag het er niet rooskleurig uit.

Die meerdere inspanning werd ten slotte beloond, maar dit was niet het spel, waarmede onze ploeg in het vorig seizoen de Belgen en de leren zoo schitterend heeft geslagen. Alleen Bakhuys liet in het tweede gedeelte enkele staaltjes van super-voetbal zien, die ook doelpunten hebben opgeleverd.

Hink-tactiek!

Het is, wat de taktiek van onze ploeg betreft, blijkbaar een hinken op twee gedachten. De flauwe W-formatie in den aanval is langzamerhand een zeer scherpe W geworden. Doch als men dat doet, als de binnenspelers vaak op de plaats van de middenspelers staan, dan moet ook de spil meer naar achteren. Daar durft men blijkbaar niet aan. Onze middenlinie is voldoende voor haar verdedigende taak berekend, zoodat men van de scherpe W in den aanval weinig of geen nut heeft.

Het zwakke punt zit in de achterhoede, die blijkbaar niet naar de vleugels durft te gaan, omdat daardoor het midden ongedekt is.

Beide achterspelers zijn hun plaats in de ploeg volkomen waard, doch men zal er voor dienen te zorgen, dat ze een andere taktiek volgen, wat een versterking van de verdediging zou beteekenen Een ding kon men overigens opnieuw vaststellen en wel, dat we in Halle een betrouwbaar doelverdediger hebben. Dat punt behoeft dus voorloopig geen zorgen te baren.

Voorts lijkt het jammer dat men niet eens een proef heeft genomen met de opstelling van den P. S. V.'er rechts en Caldenhoven links. Van Run heeft stellig, afgezien van de boven reeds genoemde taktische fout, goed werk geleverd. Hij is stevig en trapvast, bovendien onvermoeid. Caldenhoven begon wat aarzelend, wat natuurlijk wel te begrijpen is. Maar in het laatste gedeelte kwam hij heel goed op dreef. In dien vorm is hij zeker een versterking van de achterhoede.

Alle drie onze halfs hebben eigenlijk goed werk gedaan. In het begin vlotte het bij Anderiesen niet al te best, doch die kwam er ook steeds beter in, zoodat hij in het tweede gedeelte tal van prachtige oogenblikken had. Dat de Belgische halfs met hun harde trappen niet steeds zuiver aangeven, is te begrijpen, doch voor onze halfs

VAN OUDS:

De Karseboom

KALVERSTRAAT 23—25

AMSTERDAM MIDDAG- EN AVONDCONCERT VERGADERZALEN DISPONIBEL

Lagciiuani iuucipuiiu Vtlll OCIUCI ^dLfliGl UCII QOeipaai; IS KC^r

aanrennen, maar te laat.

Het Chrono

2.30. De Postharmonie speelt, niet gehee' zuiver, de Brabancpnne. Elf roodge' hemde Belgen spurten naar het Zuide' lijke doel en worden door de Belgen toegejuicht.

2.31-2.34. De Hollanders laten op zich wachtel

2.35. Fanfares. Wilhelmus, dat ongewoon hartelijk wordt meegezongen. Dr,e dozijn handen juichen: Hou-zee.

2.36. België wint den opgooi.

2.37. Nederland trapt af.

2.39. Van Beeck schiet rakelings langs he1

leege Hollandsche doel. 2.41. Hoekschop voor België. Van Beeck

benut zijn kans niet. 2.43. Hoekschop voor Holland zonder resul'

taat. 2.47. Idem.

2.49. Hoekschop voor België zonder succes-

Op een na werden alle vier Nederlandsche doelpunten me1 den rechterbenedenhoek, waarmee Bakhuys den stand op