SPORT IN BEELD j DE REVUE DER SPORTEN

Ook badminton kent amateurs en professionals iiiiiiiiii

Int. Federatie beheerscht beide categorieën

R. J. GARTNER

VOETSPECIALIST - AMSTERDAM

VAN BAERLESTRAAT I70hs

nabij het Roelof Hartplein TELEFOON 92273 SPREEKUUR VOLGENS AFSPRAAK

Dezer dagen hadden wij een onderhoud met het bestuurslid van de Ned. Badminton Bond, den heer A.J. deMare Jr., tevens competitieleider van den Bond. Hij vertelde ons verschillende aardige bijzonderheden over deze jonge organisatie.

In de eerste plaats brachten wij het gesprek op de amateur-kwestie, waarmede de Bond al direct te maken kreeg, eenige jaren na zijn oprichting.

De Revue vestigde er het eerst de aandacht op, dat één der beste Hollandsche speelsters een badminton-school had geopend en niettemin gehandhaafd bleef in de nationale (amateur)ploeg. Het bleek toen, dat het punt niet in de bepalingen van den Bond was voorzien en onmiddellijk daarna is het met de International Badminton Federation opgenomen.

Deze laatste heeft kortelings de beslissing genomen, dat ze zoowel de amateur- als de professional-zijde van het spel zal beheeren en dat de landelijke organisaties ter zake eigen regelen zullen maken. De Ned. Badminton Bond zal thans eveneens spoedig in

UCiC CCIl UCail^lllg MC1MCII. V-» I L lltL

bovenstaande volgt, dat er ook in badminton een scheiding tusschen amateurs en profs zal worden gemaakt en er dus niet — wat de eerste gedachte was — alleen maar badmintonspelers en -speelsters, tout court, zullen zijn. De Intern. Badminton Federatie stelt zich dus op een ander standpunt als vele andere sportfederaties en ook het beroepsspel onder haar hoede heeft genomen. Dit lijkt ons een verstandig besluit, want op die manier kunnen beide ploegen met elkaar samenwerken instede van naast elkaar te arbeiden met veel kans op onaangenaamheden. Men zie b.v. de houding van de Tennis Federatie ten opzichte van de Tilden-groep en den Bonnardel Cup.

UdL UdUHUIKUM I CCU ii III VCIC IdlIUtl

wordt gespeeld, bewijst de volgende lijst van landen, aangesloten bij de I. B. F.: Engeland, Wales, Ierland, Schotland, Denemarken, Frankrijk, Nederland, Canada, Australië. De heer De Mare vertelde, dat alleen in Kopenhagen en omgeving b.v.

Magazijn «Kontakt»

HAAKSBERGERSTRAAT 102

Enschedé - Telefoon 4068

Alles voor:

Radio - Verlichting - Rijwielen

Aanbevelend, Gebrs. Holtkamp

meer dan 2000 beoefenaren van het spel zijn en dat men daar twee groote badminton-hallen, ieder met ongeveer 6 banen, heeft, waar avond aan avond wordt gespeeld.

„Dat is in schrille tegenstelling met Nederland", merkte de heer De Mare op. „Het gebrek aan geschikte lokaliteiten voor badminton, belemmert den groe van het spel ernstig. Den Haag bezit eigenlijk het eenige goede lokaal, waar dan bovendien nog twee banen zijn. De huur welke echter voor deze lokaliteit wordt gevraagd, is zoo hoog, dat slechts enkele avonden per week kan worden gespeeld en dan zijn eigenlijk de lasten welke de badminton-beoefenaar te dragen heeft, nog veel te hoog. Dit maakt bovendien, dat de jeugd nog geen badminton kan spelen en daarvan moeten wij het toch hebben. In Denemarken is dat heel wat anders. Daar heeft men jongens van 17, 18 jaar, nog te jong om in het buitenland uit te komen, die bij de oefeningen van ervaren internationals als Sandvad en Stroman winnen, of den laatsten heel veel moeite berokkenen om zich staande te houden."

„Is het spel reeds flink verbreid in ons land?", was onze slotvraag. „Dat gaat

best. Reeds hebben wij in alle deelen van het land 18 vereenigingen. Het aantal beoefenaren in de clubs is echter nog maar klein, ruim 300. Maar er wordt flink propaganda gemaakt. In dit verband noem ik de competitie welke dit jaar voor het eerst verspeeld, een succes is en een belangrijke propaganda tevens."

* *

Met enthousiaste leiders als de heer De Mare zal badminton er in ons land zeker komen. Wanneer wij bovendien zoo enthousiast hooren vertellen over de snelheid van het spel, het goede oog, dat men moet bezitten, de waarde van een soepelen pols, dan blijkt van het spel zelf wel een bijzondere bekoring te moeten uitgaan. J. A. B.

BOKS-NOTITIES

De Luxemburgers verliezen

Sfeer ontbrak in de Apollo-hal

De Amsterdamsche boksamateurs hebben in de laatste jaren vele en velerlei lokaliteiten in de hoofdstad begunstigd voor hun wedstrijden: van het bokszoldertje met den loodrechten trap in de Wagenstraat — twee hoog achter verhuisden ze naar Bellevue, waar de boksring opgesteld stond tusschen carnavalsdecors, ze leverden knockouts zoowel in het concertgebouw, waar de namen Beethoven en Mozart op de balustrades zijn aangebracht, als in het gebouw Frascati, dat zijn bovenloges versierd heeft met de namen van befaamde tabaksfirma's voor de welbekende tabaksveilingen, en in de afgeloopen week ontvingen ze hun Luxemburgsche tegenstanders in wéér een nieuwe omgeving, de Apollohal namelijk.

Hier was de ring opgesteld op de plaats, waar Austin zijn service, Mussert zijn woordenstroom en Nederland's kampioen-postduif zijn elegante figuur had doen bewonderen, maar in gezelligheid bleef deze bokssoirée heel wat achter bij de uitverkochte zaaltjes van Bellevue en Frascati, ook al omdat de 500 toeschouwers zich verdwaald voelden in de groote ruimte, waarin — zoowel letterlijk als figuurlijk — een kille sfeer heerschte, de geanimeerde stemming van andere keeren ontbrak. Ook het gramofoonplaten-concert via brullende loudspeakers was geen succes.

De Luxemburgsche amateurkampioenen bleven bij hun wedstrijden in Den Haag en Amsterdam, die ze resp. met 2|—5J en 2—6 verloren, beneden de verwachtingen welke hun fraaie recordlijst had opgewekt. Toegegeven zij, dat ze in het Haagje wat onfortuinlijk waren met een op de weegschaal verloren partij en 'n dubieuze beslissing, doch in Amsterdam bleek het meerendeel der Luxemburgers evenmin opgewassen tegen onze landgenooten, ook al was de Amsterdamsche ploeg niet op haar sterkst. BrilendeVries toch hadden dienzelfden avond hun reis aangevangen naar de Joodsche sportfeesten in Palestina, waar de Nederlandsche ingenieur Pataky in Tel Aviv een stadion voor 50.000 toeschouwers heeft gebouwd; met Bril en de Vries mee trok hun instructeur C o s m a n, die er bezwaar tegen maakte dat gedurende zijn vijfweeksche afwezigheid ook de andere Maccabi-leden in den ring zouden verschijnen, een o. i. wel wat al te streng doorgevoerd standpunt.

Twee Luxemburgsche boksers bleken van bijzondere klasse: de vedergewicht Gorny en de halfzwaargewicht G r a s s e r, ook al werd eerstgenoemde dcor Titel bedwongen; Boes e n was in beide wedstrijden even onfortuinlijk en kreeg geen gelegenheid om zich te onderscheiden. Voor het overige was Nederland troef.

6