DE TIENDE WINNER-TENTOONSTELLING

Grootste honden-show van ons land

De R-A-l- vol honden, vol menschen en vol geluid

Het is Zaterdag en Zondag 16 en 17 Maart vol geweest in de R.A.I., vol van honden, vol van menschen en vol van geluid. De Nederlandsche kennel club Cynophilia heeft onder leiding van den heer J. L. H a r m s de tiende winnertentoonstelling met succes georganiseerd en op deze grootste en voornaamste Nederlandsche hondententoonstelling weder het beste weten bijeen te brengen, wat ons land op hondengebied, maar ook dat wat het buitenland op dat gebied heeft te bieden. Er is strijd geweest, harde strijd, waarbij hooggekleurde eigenaressen hun zenuwen moeizaam hebben beheerscht om verliezen te dragen en overwinningen niet al te luidruchtig te vieren.

Het is eigenaardig, maar wanneer een paar Nederlanders zich werkelijk er toe zetten een ras te fokken en op te bouwen, dan toonen zij, dat zij niet de minderen zijn van de Engelschen, die zoo gaarne willen doorgaan voor de beste dierenfokkers. De cocker spaniels, die aan den top der tentoonstelling stonden met 43 exemplaren stonden ook in gehalte bovenaan. Daar staat een groep van eenheid, al is er dan ook een lijn naast te trekken, die volkomen afwijkt, maar dan toch in beide fokkerslijnen een groep, die zijn weerga op geen vastelandstentocnstelling kan vinden. De beroemde Wagtails Peter van mevrouw L. van Herwaarden kreeg na zijn reeks van successen in binnen- en buitenland weder den eereprijs voor den beste der tentoonstelling, al heeft hij ditmaal met een 3—2 overwinning het maar net gehaald tegen den schitterenden New-Foundlander Cyrus Roy van Van Vlaardingen uit Gouda. Dat dit ras deze plaats mede innam, teekent wel heel goed de fokkerij, omdat ook dit ras doelbewust is gefokt, terwijl later nog eens een harde strijd werd gestreden in de klasse der groepen, toen de whippets van mevrouw Bos uit den Haag het wonnen, weder met een 3—2 aantal stemmen van de Samoyeden, die mede een zeer bijzondere plaats in de Nederlandsche fokkerij innemen. Het fokken van mooie poolvachten is een Nederlandsche gave, waarop ook Engeland jaloersch is. Zoo werd de fokkerskunst en fokkersgave van de Nederlanders wel keurig beloond.

Iedere hond is mooi zegt de goede kynoloog, iedere hond heeft zijn schoonheid en het is alleen de kunst het te zien. Daar stonden dan de prachtige Engelsche bulldoggen, een ras vol stoere kracht een ras dat den Brit teekent in zijn hier sta ik

VAN OUDS:

De Karseboom

KALVERSTRAAT 23—25

AMSTERDAM MIDDAG- EN AVONDCONCERT VERGADERZALEN DISPONIBEL

en hier blijf ik. Hier neemt nu mr. W. van Ommen Kloeke uit Groningen de leiding met de nog jonge Christmas Snowball.

De tentoonstelling geeft den eersten dag altijd meer het beeld van een zuiveren kynologischen strijd dan den tweeden dag, al blijven die groote eereprijzen hun aantrekkingskracht op de bezoekers behouden. Die ring met mooie honden is dan ook een aantrekking, zoo den tweeden dag, wanneer alleen de allerbesten, de room van de melk, worden geserveerd.

Zoo stonden dan op het laatste oogenblik na een nieuwe schifting de 6 besten der tentoonstelling te zamen, de reeds genoemde cocker en NewFoundlander, de bulldog en daarnaast het kleine kittige schipperke, de Duitsche herder in zijn stoere en op uithouding gebouwde verschijning, de heel mooie bedlington terriër, die een outsider wellicht den uitroep ontlokt: dat is een

De Doxers en uuicscne uuggcn unj»cu hum belangstelling behouden waarbij het opvallend was hoe de windhonden terugloopen. Niet ieder heeft plaats voor deze snelle renners, die met een vragend oog kunnen smeeken om ruimte voor hun ren in het vrije veld, waartoe de Nederlandsche wetgever hun geen vrijheid meer geeft. Aangezien dus een in het veld loopende windhond kan leiden tot een ongewenscht proces verbaal is de windhond wel heel erg gehandicapt in ons

Evenmin als in tngeland neemt ae ueTneDDerij voor de kleine dribbelingen toe. De dameshondjes nemen hoe langer hoe meer een kleine plaats in bij onze landgenooten, die veel gevoelen voor middelgroote en groote honden, kerels, die je kunt zien als kameraad en beschermer. Want ook de karakters zijn op een tentoonstelling geen non-valeur, ieder ras heeft zijn uiterlijke kenmerken, maar niet minder zijn innerlijke.

Zoo ligt de grootste tentoonstelling weer achter ons, een tentoonstelling, bedoeld als een revue van het Nederlandsche materiaal, een revue ook tegenover het buitenland. In het bereiken van dit doel is de winner wederom geslaagd en niet alleen de leidende vereeniging Cynophilia kan met trots op deze tentoonstelling terugzien, maar ook de geheele Nederlandsche kynologie. J- P-

Op de Winnertentoonstelling in de R. A I.: I. een ba.sois voor de keurmeesters; 2. de kampioen Sussex-spaniel „Wenonah of Fourclovers" van mevr. 't Hoen; 3. de kampioen Bobtail „Pastorale Bully Boy" van F. J. Kramer; 4. de kampioen Newfoundlander „Cyrus Roy" van v. Vlaardingen; 5. twee Fransche buldoggen van mevr. Gescher.

H. D. M. heeft een einde gemaakt aan Amsterdam's hockeys1 ^ witten het Westelijk kampioenschap, dat met een lauwer* strijden om het kampioenschap van Nederland!

Tennissers geen'

Nog altijd is Engeland, het moederland van tennis, n land dat den toon aangeeft inzake de regels van het spe^ inzake de regels van de organisatie van wedstrijden, tf3fl spelers. Talrijk zijn de ideeën die uit de van huis uit t0\W: conservatieve breinen van de Engelsche leiders zijn gesprote Maar in den laatsten tijd hebben de Engelsche officials he | wat nederlagen te boeken. Het systeem van voorwedstrijde bij den Davis Cup is onder veel instemming verworpePf het nieuwe systeem van de loting (de byes verdeeld) is vo^'" Wimbledon alweer ingetrokken; de strenge bepaling^ tegen de profs, in den vorm van het verbod om banen te staan, zijn te Parijs in veel milder vorm gewijzigd.

En nu komt de voornaamste nederlaag: een formeele een moreele, de verwerping van het voorstel om amateü toe te staan voor de film te spelen tegen betaling.

Quasi heeft Tsecho Slowakije dit voorstel op zijn na3 ingediend. Zeker, er was bij de Tsechen een speler, e „ranglijst-speler" nog wel, die in verschillende takken v',( sport uitblinkt, die een „hübscher Burschen" is en die ^ verschillende ski-, voetbal-, hockey-films heeft gefigureert alleen in tennis niet en men heeft hem juist hiervoor nood* doch dit was de quintessence van 't voorste! niet. Het g1™, j en dat wist ieder, om Perry. We behoeven daarover n'f I lang uit te weiden. Men heeft dit in dit blad reeds eerd' en niet zonder ironie uiteengezet. Perry was de spe ^ die voor het amateurisme, juister: die voor Engeland beh°^ den kon blijven wanneer er maar een besluit genomen we dat een tennisser film-honorarium mocht ontvangen. V zou Perry een voordeelig contract kunnen afsluiten. Dan ^ hij amateur-prof zonder dat vervelende en in zijn oogen <]' volwaardige wedstrijd-exhibities-om-geld. Dan kon er 1 j terecht komen van zijn bruten eisch: „zorg voor £ 20(historisch!) en ik wil wel amateur blijven...." Dan Engeland den Davis Cup en daarmede een recette van een18 tientallen duizenden guldens behouden. ,j(

Maar de Internationale Federatie te Parijs is niet met , voorstel meegegaan. De helft van de vergadering heeft H het oor geleend aan het argument dat het toch PreC^ gelijk was of een speler honorarium kreeg uit een