SPORT IN BEELD

De Gecombineerde Nederlandsche Sportbladen DE REVUE DER SPORTEN

VOETBAL

P. S • m vergroot haar voorsprong in het Zuiden. N.A.C. had geen slag van modder-voetbal en werd met 4-2 geslagen!

Onze voetballers zijn tot dusver in dit seizoen wat verwend door het weer. Ik heb in dit seizoen alle Zondagen een wedstrijd bijgewoond en geen enkele maal last van regen gehad. Steeds werd gespeeld op uitstekende velden. Er zijn nog geen modderballetten in de Amsterdamsche Meer geweest, zoodat Ajax de kunst van het maken van doelpunten in den modder dreigde te verleeren. En toch is men geen volledige voetballer, indien men niet zoowel op een droog als op een modderveld zijn kunst kan ontwikkelen.

Nu moest voor de eerste maal Zondag in den regen en daardoor dus op een boterglad veld worden gevoetbald. Ik was bij N.A.C—P.S.V., ploegen, die ik bij het begin van het seizoen op een kurkdroog veld een prachtigen wedstrijd had zien spelen, een wedstrijd, waarover men nog eens naboomt. En nu? P.S.V. speelde weer heel verdienstelijk, doch N.A.C. was twee klassen minder dan destijds te Eindhoven, omdat de spelers nog geen ervaring hadden in het modderen. Toen ik in het clubhuis van N.A.C. kwam, stond daar Verlegh met een somber gezicht te kijken. Dat wordt mis, profeteerde hij. En deze geslepen voetbalrot, die alle knepen van het vak kent, had voor de zooveelste maal gelijk. Zijn discipelen konden zich op het gladde veld, dat aan een vlakte groene zeep deed denken, maar niet goed staande houden. Het was voor N.A.C. een strop, die men zich echter met een sportief gebaar om den nek deed. Men aanvaardde den strijd in den modder, omdat men begreep, dat het voor de spelers een goede les zou zijn, die later wel z'n vruchten zou opleveren.

P.S.V. heeft in dezen wedstrijd getoond ook onder minder gunstige omstandigheden behoorlijk voetbal te kunnen spelen en daardoor heeft voor het oogenblik althans, P.S.V. meer aanspraak op de leiding dan N.A.C.

Het heeft van het begin tot het einde geregend. Soms hard, soms zacht, maar steeds was het nat! Men moet de duizenden, die onoverdekt stonden, bewonderen voor hun volharding. Getroost lieten ze de stralen water van den rand van hun hoed in hun nek loopen. En als men dan nog z'n favorieten ziet winnen, dan is dat tenminste nog een kleine troost. Maar ook de supporters van N.A.C. lieten zich geduldig natregenen Voetbal is toch wel een merkwaardig spel, dat het zoo de menschen te pakken kan hebben!

Overgebrek aan hooge belangstelling had

men niet te klagen: 3 leden van de Technische Commissie, Lotsy, Mundt en Triebei, een oud-lid, Huizinga Bruins, twee bondsbestuursleden, de Haan en Spaan en verder nog Boeljon en mindere grootheden.

Jammer dat het weer niet beter was, er zou dan te Breda waarschijnlijk een nieuw record wat het aantal bezoekers betreft, zijn gemaakt. Maar desondanks was er toch heel wat volk.

Het bleek al heel spoedig, dat de P.S.V.ers over veel meer ervaringen beschikten dan de vrijwel geheel uit jongere spelers bestaande ploeg van N.A.C. Daarbij kwam nog, dat ze niet stevig genoeg waren om zich op die gladde vlakte tegen de veel steviger zijnde P.S.V.-ers staande te houden, zoodat het al betrekkelijk spoedig vast stond, dat Verlegh gelijk had en dat het een nederlaag zou worden. Toch heeft Kools zich echter nog geruimen tijd tegen de overmacht weten staande te houden. Wel kreeg men verschillende benauwde oogenblikken, waarbij de lat af en toe assisteerde en waarbij het al heel weinig scheelde of het leidende doelpunt voor P.S.V. was gemaakt. Maar telkens redde Kools. Eerst na een half uur kwam het eerste schaap over den dam. Een vèr schot van Hunting leverde het eerste doelpunt op. Met de pauze stond het 2—0 voor P.S.V. Even na de hervatting kwam door een aardig doelpunt van N.A.C. de fut bij de gastheeren er weer in doch een, waarschijnlijk in buitenspelpositie gemaakt derde punt van P.S.V., gooide weer roet in het eten. Toch hield N.A.C. vol, het zorgde voor een tweede punt, doch in de laatste seconde bracht Visser den stand op 2—4 en dat was eigenlijk voor beide elftallen loon naar werken.

Bij P.S.V. wil ik in de eerste plaats het verdienstelijk spel van de beide backs, van Run en Lanegger memoreeren. Dit tweetal had van de gladheid geen last, ze speelden allebei alsof ze nooit anders dan in den modder hadden gespeeld. Vooral van Run was prachtig. Dan was Hermens op de spilplaats weer heel goed op dreef. Vooral met z'n hoofd deed hij — letterlijk — goed werk. De aanval hield het spel met lange passen open, waardoor er keer op keer gevaar voor N.A.C. was, ook door de flinke voorzetten van de vleugelspelers. Alles bij elkaar was P.S.V. in dezen wedstrijd, rekening houdende met de lastige omstandigheden, een goede ploeg, die stellig de leiding in het Zuiden verdient.

Bij N.A.C. heeft in de verdediging vooral Kools prachtig werk geleverd. Hij is niet meer zoo lenig als vroeger, doch

(der |

P. S. V.—N. A. C. in beeld: drie gevaarlijke momenten vo^lwittj en captain Kools het hard te verantwoorden hebben teg

10