DE INT. ATHLETIEKWED*

STRIJDEN IN HET STADION

**** , i iiiiiiiiiii nu iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.iiniiiiiin

lllllllllllllllllllllllllllllllllililllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll'

De zegetocht van de Amerikanen gestuit. Berger wint zoowel de 100 als 200 M. Het slechte weer belet wereldrecords. ^

Hetgeen voor honderden jaren geleden Alkmaar voor Alva was, werd Amsterdam voor de Amerikaansche athleten. In het Olympisch Stadion werd op een prachtige wijze een eind gemaakt aan een serie overwinningen, welke deze Amerikanen tot nog toe onafgebroken hadden kunnen boeken. Bijzonder verheugend is het, dat het Nederlandsche athleten waren, die voor deze successen zorgdroegen en dan moet in de eerste ' plaats Chris Berger worden genoemd, die dezen dag een vorm vertoonde, zooals hij wellicht nog nooit gehad heeft.

Hij was Zondag een „Amerikaan" op het athletiekveld en dit is waarschijnlijk het mooiste compliment, wat wij hem kunnen brengen. Voor hem bestond Zondag maar één doel en dat was zijn beide nummers winnen.

Een dergelijke geestesgesteldheid hebben wij te zelden bij een Hollandsen athleet ontmoet. Thans zien wij met C* —A^c-. „,tm,™™ Chris Bereer

ook naar Turijn vertrekken, waar na de resultaten van dezen middag zeker successen voor hem weggelegd kunnen zijn.

Eveneens het resultaat van onze 4 x 100 meter ploeg mag er wezen. Athleten, waarvan sommigen met meer dan een race in de beenen, die m staat zijn op een meer dan slechte baan 42.1 te loopen, moeten in staat geacht worden deze prestatie ruim te kunnen verbeteren. Een eeresaluut dus aan Berger en onze jongens van de estafetteploeg, die op een zoo waardige wijze de' eer van de Hollandsche athletiek hebben hooggehouden en die het Nederlandsche publiek niet teleurgesteld naar huis hebben doen gaan. Want zij waren het, die stormen van enthousiasme in het Stadion deden oplaaien.

Bravo kerels.

Wij wisten vooruit, dat na de beide sprintnummers en de estafette op de loopnummers geen verdere kansen op succes bestonden, maar konden alleen benieuwd zijn tot welke fenomenale prestaties de buitenlanders het wederom zouden brengen. Hierin zijn wij niet teleurgesteld, want ondanks de abnormale weersomstandigheden, hebben wij sport te zien gekregen, die velen van ons waarschijnlijk nooit meer zullen aanschouwen. Wat een H a r d i n, Eastman, L o v e 1 o c k, Bonthron en een Kusocinsky dezen middag presteerden was zóó goed en van een dergelijk gehalte, dat dubbel betreurd moet worden, dat het weer dezen middag in het geheel niet meewerkte. Alleen aan deze omstandigheden is het te wijten geweest, dat geen wereldrecords gebroken zijn. Maar wie van de toeschouwers zal ooit de

400 meter van een Hardin en het loopen van een Lovelock op de 1500 meter kunnen vergeten en welke be wondering moet men hebben voor een Bonthron' die door een energieke eind sprint zijn schijnbaar zekere derde plaats nog wist om te zetten in een tweede.

Fenomenen waren het allen en daarenboven prettig aandoende sportkerels, die steeds met het grootste pleizier aan den start verschenen om hun nummer af te werken.

En wat te zeggen van den kleinen Pool Kusocinsky, die in een stortbui, waardoor iedereen van het middenterrein wegvluchtte, een 4 miles-race liep, die slechts een luttele 14 seconden boven zijn eigen wereldrecord bleef. Dit was athletie'k in haar besten en schoonsten vorm; een klein athleet vechtend tegen vermoeienis en weersomstandigheden, maar bezield met den wil zijn eigen topprestatie te verbeteren.

Hoe men ook over de waarde van wereldrecords moge denken, zeker is het, dat deze slechts gemaakt worden door athleten, die alles en alles voor hun sport over hebben en bij wien een samengaan van geest en spieren plaats heeft, dat door niets en niemand te verstoren is.

Wat voor bovenstaande nummers gold, bleef ook van kracht voor de technische nummers. Wie van ons had ooit kunnen denken, dat een dergelijke horden-techniek bestond en hoe leefde het geheele Stadion mede, toen Johnson zich voor zijn 2 meter sprongen ging gereed maken. Zuchten en o's van teleurstelling gingen er op bij het mislukken van zijn sprongen. Meer warmte was het ecnige dat ontbrak.

r».n ™,| hpr Srarlinnnilhliek Cen 2 M.~

prestatie hebben kunnen zien, nu waren ook de springers ten zeerste dooide weersomstandigheden gehandicapt. Zie slechts naar de resultaten van debeide overige springnummers: verspringen en hinkstapsprong, waarbij prestaties werden geleverd, die ver onder het kunnen van deze athleten^ waren. Jammer en voor het publiek èn voor de deelnemers.

Het nummer kogelstooten viel dooiden regen geheel in het water, want de ring kwam in een desolaten toestand en de Amerikanen in een laatmaar-waaien-bui. Dat desondanks Torrance nog tot een prestatie van 16.25 M. in staat bleek, pleit wel voor de uitzonderlijke positie, die deze athleet op het oogenblik inneemt.

Alvorens tot een bespreking van de