„Dit heb ik voor u klaar gelegd...."

De R e v u e-interviewer, die een paar boekjes in zijn handen geduwd krijgt, voelt zich even lichtelijk uit het veld geslagen tegenover den heer M. E. H. Warendorf, voorzatter van de 30jarige tennisvereeniging D.D.V. Hij had zich voorgesteld een aardig gesprek te hebben; persoonlijke ervaringen en anec-

dotes te vernemen Enkele nuchtere

boekjes slaan zijn verwachtingen den bodem in.

„Hieruit kunt u alles halen over D.D.V. tot 1929", wordt ons toegevoegd. En de geschiedenis van de laatste vijf jaar is gauw verteld Wij ondervonden wel eenigszins den invloed van de crisis, doordat enkele leden weg gingen. Over het algemeen mogen we echter niet klagen. Vooral aan de juniores-afdeeling, die voor vijf jaar nog een beetje verwaarloosd werd, wordt nu veel aandacht besteed. Trainer Waasdorp geeft iederen Woensdagmiddag gratis les aan de jongeren. Er zijn er dan ook zooveel gekomen, dat we de inschrijvingen voor de juniores-afdeeling gaan stopzetten. ..."

That's all! De geschiedenis van de laatste vijf jaar van D.D.V., simpel, kort verteld. De geschiedenis van de eerste vijf-en-twintig jaar houden we in boekvorm in onze handen. De heer Warendorf, die veertien jaar zijn oratorische, organisatorische en diplomatieke talenten als voorzitter in dienst van D.D.V. stelde, die de vereeniging heeft zien groeien en bloeien, deze heer Warendorf is in een paar minuten uitgepraat over de geschiedenis van zijn troetelkind. Zakelijk werd ze ons medegedeeld. De evolutie van D.D.V. is in a nutshell gezegd:

in 1904 had D.D.V. 6 leden, 1 baan en 3 dozijn ballen. Nu heeft D.D.V. meer dan 200 leden, 7 banen en 175 dozijn ballen in gebruik. Simple comme bonjour, nietwaar?

Maar er is toch ook nog wel wat

anders. Het vereenigingsleven _ bestaat ook nog. Men is toch niet veertien jaar voorzitter alleen om vergaderingen te leiden, besprekingen te voeren, speeches af te steken? Men is toch voorzitter, omdat er iets aantrekkelijks is, iets dat bindt? En daar komt de verklaring al, als de heer Warendorf zegt:

„Wij zijn onder elkaar nog iets meer dan alleen tennispartners. Onder onze leden bestaat een prettige band, die nog versterkt wordt door het nieuwe officieele orgaan „D.D.V.-Nieuws", dat dit jaar voor het eerst verschenen is".

Er is dus toch nog wat anders dan de toeneming van het leden-, banenen ballenaantal. Er is nog zooiets van clubgeest, van kameraadschap.

Als de heer Warendorf eens

Doos 30-60Jube 8öct.Bij Apotb.en Droaisteb

terugdenkt aan het afgesloten deel van zijn voorzittersloopbaan, als hij zich al datgene herinnert, dat in die jaren door samenwerking tot stand is gekomen, dan moet hij zich gelukkig voelen veertien jaar in een vereeniging, waarin een dergelijke goede geest heerscht, als praeses te kunnen fungeeren.

Aan den anderen kant mag een club zich gelukkig achten met een dergelijke voorzitter, die „hart" voor zijn werk heeft.

We gaan terug naar 1924. Dat was een groot jaar voor D.D.V., waarin de eerste „Internationale InvitatieWedstrijden" van D.D.V. plaats gehad hebben. Velen, Nederlanders en buitenlanders, hadden ingeschreven voor deze wedstrijden, die op „Eilers' Tennispark" aan de Zuid. Wandelweg gehouden zijn. Velen hebben ook, vlak voor de wedstrijden, afgeschreven en de trots van de club en van^ den voorzitter in 't bizonder: het internationale tournooi, kwam hevig in gevaar. Een paar dagen van te voren is toen een geagiteerde voorzitter naar Londen gevlogen. Precies op tijd bracht hij het' Af rikaansche Davis-Cupteam, den Zweed V o n B r a u n en een bekend Britsch-Indiër mee: D.D.V. kreeg haar internationaal tournooi.

In Juni 1929 werd het fraaie D.D.V.-tennisstadion geopend: symbool van wat goede samenwerking tusschen bestuur en leden vermag.

Het jaar 1934 bracht ons weer een internationaal tournooi. En een goed: het Australisch en het Japansch Daviscupteam waren aanwezig. De vereeniging bestaat dertig jaar. In het D.D.V.Nieuws lezen we:

„Voorzitter Warendorf is overal, spreekt om beurten Japansch, Engelsen, Duitsch, Australisch en heeft ten slotte moeite om met zijn medespelende landgenooten een behoorlijk discours in zijn moedertaal te voeren."

Inderdaad: voorzitter Warendorf is overal.

Mogen we met die woorden, die zoo typeerend zijn voor dezen eminenten tennisbestuurder, eindigen?

ZWEMMEN

Hoe //eer ik snehtoemmett?

Twee bekenden in de zwemwercld mevrouw B r a u n en W. J. R ij sterborgh hebben een boekje samengc steld, dat onder bovenstaanden titel b.'j H. J. W. Becht werd uitgegeven.

Deze combinatie van een zoo befaamd trainster en een bekwaam zwemsportjournalist heeft geleid tot een waardevol en pittig werkje, dat de aandacht verdient van ieder, die het zwemmen als wedstrijdsport beoefent of wil gaan beoefenen.

"51