OM HET WERELDKAMPIOENSCHAP

Dl SENSATIE VAN FLORENCE

HlllilllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII^

DRIE WEDSTRIJDEN IN VIER DAGEN

Donderdag zijn de vier wedstrijden voor de kwart-finale van het wereldkampioenschap gespeeld. Ze hadden tot resultaat, dat Oostenrijk met 2—1 van Hongarije won, dat Duitschland de Zweden met 2—1 sloeg, dat de Tsjechen met 2—1 van de Zwitsers wonnen en dat Spanje en Italië het nog eens over mochten doen, daar na twee uur spelen de strijd nog onbeslist was. Ziet hier de geschiedenis van de kwart-finale in a nut shell!

De sensatie van Florence.

Maar er is over deze wedstrijden nog heel wat te vertellen en laat ik dan dadelijk maar van wal steken met den meest sensationeelen strijd, die tusschen Italië en Spanje te Florence. Tien jaar geleden heb ik dezelfde ploegen — maar toen vertegenwoordigd door verschillende andere spelers, al was toen de groote Z a m o r r a ook reeds van de partij — tegen elkaar in actie gezien voor een ander belangrijk wereldtournooi en wel voor het Olympisch kampioenschap te Parijs. Ook toen was het een sensationeele ontmoeting, door de Italianen met 1—o gewonnen, waarbij het eenige doelpunt gemaakt werd door een der Spaansche achterspelers, die zich na dit feit de haren uit het hoofd trok, zichzelf op de borst sloeg en weenend zich ter aarde wierp.

Het was inderdaad tragisch. Te Florence was het nog veel erger. Men viel daar van de eene sensatie in de andere!

* * *

Onze supporters kunnen lawaai maken, doch dat is slechts een koel briesje, vergeleken bij den orkaan, die door de 40.000 Italianen op de tribunes werd ontketend! Gelukkig zaten de toeschouwers achter stevige ijzeren tralies, zoodat ze onmogelijk op het speelterrein konden komen. Ware dat niet het geval geweest, dan zou geen politiemacht in staat geweest zijn de duizenden bui¬

ten de lijnen te houden, toen in de laatste minuten nog een nederlaag voor de Italianen dreigde.

In het eerste gedeelte hebben de spelers talrijke staaltjes van hun technische handigheid laten zien, doch langzamerhand werd de techniek door de hartstocht volkomen op den achtergrond gedrongen, sneller en sneller werd het tempo, steeds steviger en doortastender het spel, daar de Italianen, opgezweept door de legioenen op de tribune, zich tot het uiterste gaven en zich met ware doodsverachting in den strijd wierpen. In de verlenging werd het een kwestie van uithoudingsvermogen en ook op dit punt hebben vooral de Italianen wonderen doen zien.

* * *

Italië is vrijwel gedurende den geheelen wedstrijd iets sterker geweest, doch wat hielpen de best opgezette aanvallen en de felste schoten tegen de ondoordringbare muur, die het Spaansche doel omringde. De twee Spaansche backs, Ciriaco en Quin o c e s, waren eenvoudig niet te passeeren. Blijkbaar met het grootste gemak onderbraken ze de aanvallen en speelden ze den bal weer terug. En achter dit tweetal stond Z a m o r r a, die door dezen wedstrijd zijn langzaam dalende populariteit weer volkomen heeft terug gewonnen. Zamorra, die men in het begin van het seizoen als afgedaan beschouwde, zoodat men hem zelfs niet in het elftal van z'n club opstelde, doch hem een plaats als trainer aanbood, is in al z'n grootte terug gekomen. Een come-back van een veteraan — want dat is hij stellig — zooals men slechts zelden gezien zal hebben. Wat hij in het doel verrichtte, grenst aan het wonderbaarlijke. Zonder eenige merkbare inspanning hield hij de lastigste schoten; z'n beroemde snoeksprongen voerde hij uit met een elegance en een zekerheid, die elk jong doelverdediger hem zou benijden. Hij zou in dezen wedstrijd niet zijn gepasseerd, indien men hem niet bij een schot op het doel gehinderd had. Hoe het precies in z'n werk ging, was niet te zien, doch hij protesteerde heftig en wees dat hij was vastgehouden. Het was op dat oogenblik of de hel losbrak. De 40.000 Italianen brulden om een doelpunt. Zamorra stond heftig Xe protesteeren en de Belgische scheidsrechter Braet, voor wien zoo'n wedstrijd eigenlijk te zwaar was, kwam in een lastige positie. Hij deed wat hij onder deze omstandigheden moést doen, n.1. hij raadpleegde den neutralen grensrechter en toen die geen overtreding bleek te hebben gezien, wees hij onverbiddellijk naar het midden, wat de duizenden in een vreugdegehuil deed losbarsten. Want dit was

Ter herinnering aan Nederland—Zwitserland te Milaan 8 de Oranjeploeg de laatste jaren speelde en... . helaas veJrj en Smit op het middenvel'' e1

het gelijkmakende punt, daar de Spanjaarden er reeds na een half uur in geslaagd waren de leiding te nemen.

De tweede helft van den wedstrijd en ook de verlenging is vrijwel voortdurend een gevecht geweest tusschen de Italiaansche voorhoede en de Spaansche verdediging. Wat dit drietal verrichtte was wonderbaarlijk, schier bovenmenschelijk. Het Italiaansche publiek gilde van opwinding, doch de muur voor het Spaansche doel bleef onbewogen! Tegen het einde van den strijd trachtte Spanje door een laatste krachtsinspanning nog te winnen. Inderdaad kwam de bal in het Italiaansche net, doch Braet gaf buitenspel.

* * *

Het half uur verlenging was eer. drama, zoowel binnen als buiten de lijnen. Het publiek, dol van zenuwen, trachtte de uitgeputte spelers nog op te zweepen, doch ze waren ten slotte zoo uitgespeeld, dat zelfs de stem van Mussolini ze niet tot meerdere activiteit zou hebben kunnen brengen....

Zoo moesten dus beide ploegen een dag later opnieuw tegen elkaar in het veld om te beslissen, wie tegen Oostenrijk in den halven eindstrijd zou komen. Men weet het: Italië won met 1—o, dezelfder. uitslag dus, waarmede in Parijs gewonnen werd.

Italië's doelman Combi.

SysteMs

Als men ploeg reeds gi^fl veld moest, d' *a grijpen, dat dit£ 1 de manier, waï d schap wordt *W de men schelijkf* pische temper»^1 wedstrijden — ',at uur — in een te spelen.

Zwitserland chen uitsteken*eh dat er tussci^p Zwitsers geen B teekenis was. VA Kielholz dB de eerste helf' j ^ kije gelijk. Na > i1* dat de TsjecW * namen al spH Jaeggi, die ■ gespeeld, ma om de leiding etc voordeel der

De te Boli Oostenrijk—H^ri tengevolge van had onze pl"^ regen gehad! < e was geen pret', 1 van beide kan^B en weer ver*

ELECTRISCH1"* Laat |

W. VAN*

AMSTERD