grooten wedstrijd gespeeld. Vooral W eb e r miste snelheid, wat af en toe duidelijk bleek. Hij was ook niet zoo trapvast als gewoonlijk, hij was zelfs af en toe wel een tikje slordig. Van Run was ditmaal de beste, al bleef hij beneden hetgeen we van hem hadden mogen verwachten.

Onze vleugelhalfs hebben er van gemaakt wat ze onder deze omstandigheid konden en dat was nog vrij veel. Dat ze niet zoo opvielen als gewoonlijk was meer het gevolg van de snelheid en zekerheid van hun tegenstanders.

Anderiesen heeft een goede wedstrijd gespeeld, waarin hij veel en goed heeft gekopt en ditmaal ook goed heeft aangegeven.

Voor heeft eigenlijk niemand aan de verwachtingen voldaan. Smit was misschien nog de beste. Bakhuys had allerlei moeilijkheden met den springenden bal en hij schoot bovendien nog al eens van te grooten afstand, wat tegen een doelman als Sèchehaye volkomen nutteloos is. Toch heeft hij af en toe fraai voetbal laten zien, waarbij hij een paar maal stellig niet gelukkig was.

Van Nellen heeft over de gcheele wedstrijd genomen, goed gespeeld. Ik geloof niet, dat Mijnders het hem verbeterd zou hebben. ¥els bleef ver beneden hetgeen we van hem gewend zijn, wat vooral in de eerste helft opviel. Tegen het eind scheen hij zich wat aan het harde terrein te hebben aangepast. V e n t e maakte een mooi doelpunt en had pech met een vervaarlijk hard schot, dat van den paal in het veld terugsprong.

Alles bij elkaar bleef de ploeg dan ook beneden de verwachtingen, wat ik voor een deel schrijf op rekening van het terrein en voor een ander deel op het bijzonder goede spel der Zwitsers.

De Zwitsers onderschat.

Het blijkt toch wel, dat we het Zwitsersche spel hebben onderschat. De ploeg was een prachtig sluitend geheel met een goede balcontröle en een overrompelend snel open spel. Doelverdediger Sèchehaye was als steeds voortreffelijk. W e i 1 e r en M i n e 11 i waren niet alleen trapvast, doch ze waren ook zeer snel, wat onze aanvallers herhaaldelijk tot hun nadeel ondervonden. Daardoor wist M i n c 11 i b.v. kort voor het einde een doelpunt van Bakhuys te voorkomen. De Zwollenaar meende nog tijd genoeg te hebben om te schieten doch op hetzelfde oogenblik, dat hij schoot, zette Minelli z'n voet voor den bal!

De middenlinie was verreweg de minste linie in de ploeg. In het laatste gedeelte viel ze heelemaal niet meer op en was het vaak een duel tusschen onze voorwaarts en de Zwitsersche backs.

De aanval was bewonderenswaardig. In dezen vorm spelende zal de ploeg ook Donderdag tegen Tsjecho Slowakije een ernstige partij zijn.

Wat is die Trello Abegglen toch nog steeds een prachtig voetballer! Wat weet hij het leder zuiver naar z'n vleugelspeler te zenden. Kielholz als midvoor was door' goed opstellen een voortdurend gevaar. Hij beschikt bovendien over een goed schot. De beide vleugelspelers waren snel en ze brachten de bal goed voor het doel; kortom de Zwitsers hadden een prachtige ploeg en het was werkelijk geen schande van dit elftal te verliezen al had¬

den wij wel een gelijk spel verdiend.

Het resultaat was voor de duizenden Nederlanders een geweldige teleurstelling. Ze hebben het onze ploeg aan aanmoedigingen niet laten ontbreken, maar ze stonden helaas voor moeilijkheden, die ze niet hebben kunnen oplossen.

Het „heusche" internationale seizoen ' is thans ten einde. Alleen krijgen we nog op 17 Juni den wedstrijd voor den Olympiscnen dag, waarvoor op het oogenblik onze tegenpartij echter nog niet bekend is.

De volgende ronde.

De wedstrijden in de eerste ronde zijn, behalve die van ons elftal, verloopen, zooals we hadden verwacht. De strijd Oostenrijk—Frankrijk is inderdaad de groote verrassing geweest. De 1—1 bewijst wel dat onze 5—4 nederlaag tegen Frankrijk nog zoo kwaad niet was. Pas na verlenging won Oostenrijk met 3—2.

Opmerkelijk is het overigens, dat alle vertegenwoordigers van andere werelddeelen reeds in de eerste ronde zijn uitgeschakeld. Brazilië werd door Spanje geslagen, Italië sloeg Amerika met hooge cijfers, Zweden klopte Argentinië en Hongarije won van Egypte. Het wereldkampioenschap zal dus ditmaal stellig in Europa blijven.

Wij krijgen nu Donderdag de volgende wedstrijden: Duitschland—Zweden, Zwitserland—Tsjecho Slowakije,

Oostenrijk—Hongarije, Spanje—Italië.

Dat zou wel eens voor den halven eindstrijd kunnen worden: Duitschland— Zwitserland en Hongarije—Italië.

ATHLETIEK

Hei Silimgelllloop juhileum

IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIU

Nico Munzert ontvangt het bondseereteeken van de K.N.A.U. ^

Voor de tiende maal is op den laatsten Zaterdag van Mei te Utrecht de Singelloop gehouden. 115 athleten vertrokken van het gebouw der Ned. Spoorwegen, om in een lange sliert door een haag van tienduizenden, over het geheele parcours van 4600 M. opeengepakt, langs de Utrechtschc singels te trekken. De Limburgenaar Petit nam spoedig den kop om onbedreigd te winnen. Bakker van Avac, Groeneweg van de Sportclub Rotterdam en van Iperen van het Rotterdamsche D.O.S. brachten strijd om de plaatsen achter Petit. Bij de finish was de volgorde tenslotte als volgt: 1. Petit, A.V.O.N. Heerlen, 14.5.5 min., 2. Groeneweg, 14.16.2 min., 3. van Iperen, 4. W. Bakker, 5. Urban.

Een bijzonder tintje zat nog aan dezen loep, want hij telde drie jubilarissen, n.1. den organisator Nico Munzert en de athleten Wolf en Goosen, welke laatsten voor de tiende maal deelnamen.

De K.N.A.U. praeses heeft bij de prijsuitdeeling eerstgenoemde toegesproken en daarbij ware woorden gezegd.. De U.-P.A.B. was lastig. Ja, als er iemand van dit feit overtuigd is, dan zijn het de Utrechtenaren zelf. Waarom eigenlijk? Om het tweede feit, dat de heer Strengholt noemde, n.1. de buitengewoon goede organisatie, waarvan deze Utrechtsche Singelloop weer blijk had gegeven. De Upab is goed georganiseerd en wil zich van buiten af geen andere werkwijze, of deze goed of niet goed is laten we

in het midden, laten opdringen. Ziedaar de bron van de lastigheid. Maar dat de K.N.A.U. waardeering voor het Utrechtsche werk heeft bleek wel uit het toekennen van het bondseereteeken aan Nico Munzert, den motor van den Singelloop, die dit blijk van medeleven op zeer hoogen prijs stelde.

De U.P.A.B. is lastig, niemand zal dat ontkennen, maar oZndag op het U.V.V-terrein te Utrecht heerschte bij de nationale dames- en junioreswedstrijden een sfeer van vertrouwen, en waardeering. De Unie was vertegenwoordigd door haar voorzitter, vicevoorzïtter en secr.-penn. en men was er als sportvrienden. Mevrouw Stakman, de heer Hindriks en de pas benoemde secr. van de Commissie voor Dames Athletiek N. M. J. Munzert voelden zich in hun element, want hier athletiekte in hoofdzaak het zwakke geslacht, dat zich zoo gaarne een betere plaats in het athlctiekleven ziet toegemeten. 180 dames, meisjes en juniores uit alle streken van het land hebben aan de Lage Weide gestreden en Cor Pels wist er zelfs een Nederlandsch record te verbeteren. Zij wierp den discus 38.19 meter ver of te wel 1.73 M. boven het oude record.

Het Utr. Singelloop Comité heeft jubileumswedstrijden gehouden.

Het heeft de athletiekwereld daarmede veel goed gedaan. Laten we hopen dat Utrecht nog meer zijn krachten zal wijden aan den opbouw van de K.N.A.U.

H. W G MUNZERT Jr.

«20