DE ■°RINTHIAN"

TOT JUBELEN

lPASSENDE DOELPUNTENDE TEGEN DE BELGEN f

:or« *e9en België

ore, '!^ de Oranjeploeg tegA e Belgen leverde hooiy °oit in een wed'&en-U Se^e" bereikt, ver { "Is top score het , i» 4 laar geleden, in '-S, tlie^aar^m kon gewof ' Toen klopten Uif met 7-o. lozijt,Z?"ls van gisteren n 0$^ et hoogste totaal

* irlnljd tege" °nZe ■e En. . . . nog

7 rA treden. Het ge' of ^ tiende Holdoelf nt Was p,arcjer jan

den -dikmaker!

die*^.am hem benijd zou j arbij buitengewoon

pis5'. e het leder met een ge «^heid voor het doel het ook n;et versmaadde toe eens een schot op : war0. Van Ingelghem, de et ,11"tSi: met hem te doen

nie' w.ePaald een prettigen -iad- 'Jnders danste af en n hce> alsof hij den bal aan e l14' ,?óó zag men 'beide l bi) elkaar staan met den n be' m en eer men goed situ"1^ had opgenomen, was eeri"d? "vijftal meters veret '£ e.r. en stond de Belg naaf z'ü\ tegenstander te

t ik ^ijn verhaal in chrovolg'J.de doen.

St''"'I0n uitverkocht was, zekjS^et te vertellen. Men heel at extra plaatsen bijloei °°k die waren heele. .'geheele Nederlandsche ;ld s e't zich hier weer > Se''|seri' -Er waren zooveel itior» ' dat men stellig eenil zta hebben kunnen opi de^Meulen was natuurlijk ;t zr*hem toch wel eenigshet 'lart gegaan zijn, dat : ht>' 'hogen beleven achter hoel'': tc spelen, tal flv anderen, die met eere ui gedragen. Reeds in

lietS " an glundere gezichten.

Dat was nu eens een elftal, dat prachtig voetbal speelde. Daarover was iedereen het eens. En op dat oogemblik had ons elftal nog slechts een 4—1 voorsprong en wist men nog niet, dat men nog 5 Nederlandsche doelpunten, het een al fraaier dan het andere te zien zou krijgen. Bok de Korver, die als ik mij goed herinner, de aanvoerder was van het eerste Nederlandsche elftal dat tegen de Belgen gespeeld heeft, thans eerelid van onzen voetbalbond, glom van pleizier. Zóó'n voorhoede moest Sparta nu eens hebben!

Enkele minuten over het vastgestelde tijdstip gaf Dr. Bauwens het beginsignaal. Dat hij twee minuten later voor de tweede maal den bal zou moeten laten aftrappen voor een door de Belgen gemaakt doelpunt, zal zeker toen niemand hebben gedacht. En toch gebeurde dit. Het was weer zoo'n noodlottig misverstand, waartegen nu eenmaal geen kruid gewassen schijnt te zijn. Bij een vrijen schop op een meter of vijf van ons strafschopgebied, stelden onze achterhoede en de middenspelers zich op één lijn voor het doel op. Voorhoof schoot hard langs den grond. Men kreeg den indruk, dat onze achterspelers gemakkelijk zouden hebben kunnen steppen, doch om onverklaarbare reden liet men den bal voor den doelyerdediger gaan. Deze had blijkbaar ook gedacht, dat de backs zouden wegwerken, toen hij plotseling den bal tusschen de achterspclers door zag gaan was het te laat. Hij gooide zich nog languit, in den hoek, doch de bal zat toen al in het net. Het was een verdienstelijk schot van Voorhoof; indien men echter van Male een vrij uitzicht op den bal had gegeven, zou het nooit een doelpunt opgeleverd hebben. Toch is dat doelpunt voor onze ploeg van groote beteekenis geweest! Onze spelers kregen nu dadelijk den indruk, dat hier aangepakt moest worden, wilde men succes hebben; allen hebben dien wenk onmiddellijk ter harte genomen. Hierna kwam er eerst gang in onze ploeg. Men kreeg een keurig, vlot combineeren te zien, waarbij herhaaldelijk de bal zeer zuiver werd geplaatst, men kreeg voorts prachtig werk van onze halfs, waarbij Pellikaan af en toe zichzelf overtrof en men kreeg rustig, zelfbewust optreden van onze achterhoede, zoodat aanvankelijk van Male niet veel gevaarlijks meer kreeg te verwerken. Maar het bleek ook, dat de achterhoede der

(Vervolg op pagina 533).

*Ve

ui ' p«< , ^>orp?„:

geweest en hij is er in geslaagd alle vaderlandsche doelpunten

vrair nnndw. maar net ivuiiuv ui 11.uv.nv.. ui^ cjve-iu-

nze ,rP?gina gaf het eerste doelpunt. Op de eerste reeks volgen

de ,Ê^ks k°men" de 6de, 7de, 8ste en 9de goal tot stand. Aan de

e

ch <■

529