443

w.o. „DE CORINTHIAN"

Het zal aan zeer vele lezers van De Revue der Sporten bekend zijn, dat er in Nederland gedurende het zomerseizoen motorraces op grasbanen worden gehouden. De meest bekende van deze banen liggen te Alkmaar, Dordrecht en Hilversum, doch ook in het Noorden van ons land liggen enkele kleinere, door hun ligging buiten het centrum, iets minder bekende banen, o.a. te Deventer, Veendam, Sappemeer en Heerenveen, terwijl er in het Zuiden nog twee zeer mooie banen zijn, n.1. in Lutterade-Geleen en in Beek.

Velen zullen wel eens een of meer grasbaanraces hebben bijgewoond, doch het is ons meermalen gebleken, dat een groot aantal menschen nog nooit gehoord heeft van een dergelijke tak van motorsport.

En het eigenaardigste is wel, dat zij, die eenmaal een grasbaanrace hebben bezocht, moeilijk aan de verleiding kunnen weerstand bieden om nóg eens te gaan, en vaak trouwe bezoekers worden.

Dit is ook heel goed verklaarbaar, mits men sportieven aanleg bezit, en in meer of mindere mate voelt voor motorsport in het algemeen.

Wanneer men eenige malen een grasbaanrace heeft bijgewoond, en men heeft de verrichtingen van diverse renners gadegeslagen, dan zal blijken, dat deze tak van sport ook voor 100% sport is. Hoewel er meesttijds gereden wordt om geldprijzen, is er niets te bespeuren van combine of onderlinge afspraken; elke renner vecht voor de eerste plaats en zonder toepassing van geniepige of gevaarlijke manoeuvres, tracht hij zijn doel te bereiken, waarbij vaak de publieke bewondering wordt afgedwongen door staaltjes van gedurfd rijden en stuurmanskunst.

Het fenomenale rijden van onze beste renners in de Seniorklasse, hetzij op 250, 350 of 500 cc. motoren, doet steeds duizenden van hun zitnlaats rijzen om vooral niets van de race te missen. Weinigen zullen er zijn die zich kunnen onttrekken aan een gevoel van spanning en enthousiasme.

Ofschoon de grasbaansport zich mag

Een i<aik o<ain sport die (flidiM Bellen nog onhe-

£ kend fis #

iiiiiniiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiii^

verheugen in een groeiende belangstelling en in een steeds grooter wordend aantal supporters, wil het ons voorkomen, dat er heel wat meer publieke belangstelling voor zou bestaan, indien de betrokken baanbesturen zich wat meer moeite zouden willen geven voor publiciteit.

Het publiek op onze grasbanen bestaat voornamelijk uit leden van de Kon. Nederl. Motorwielrijders Ver., die natuurlijk door middel van het officieel orgaan op de hoogte kunnen zijn van de plannen tot het houden van een bepaalde race.

Maar hoe staat het met de tienduizenden, die geen lid zijn van de K.N. M.V., geen abonné zijn van een speciaal Motorrijdersblad, en die wèl voelen voor de motorsport en daarom dolgraag eens een grasbaanwedstnjd zouden willen bijwonen?

Zij hooren of lezen er hoegenaamd niets over, en zien er zoodoende nooit iets van.

* * *

De grasbaan te Alkmaar heeft in doorsnee niet te klagen over de opkomst van het publiek, hoofdzakelijk doordat deze baan bekend is om zijn goede programma's en daardoor mooie sport. Voorts is de baan mooi ingericht en gunstig gelegen, zoodat iemand, die zich b.v. slechts kan permitteeren 1 of 2 maal per seizoen een race te bezoeken, beslist naar de Alkmaarsche baan zal gaan.

De andere banen klagen over te magere recettes, maar is in enkele gevallen de oplossing niet te vinden in de kwestie: meer publiciteit en een goed programma? O.i. ja!

Wij herinneren ons een wedstrijd te hebben bijgewoond in het voorjaar I933 °P een baan, welke door haar centrale ligging veel publiek zou kunnen verwachten.

Het verwachte publiek, dat op de¬

zelfde baan al meer „bij den neus" genomen was, kwam echter niet.

De wedstrijd moest worden aangevangen terwijl slechts een paar honderd toeschouwers aanwezig waren, waarvan nog een deel toegang had op een vrijbiljet.

Tot overmaat van ramp bleken de afwezigen nog gelijk te hebben gehad, daar het programma zoo „goedkoop" was samengesteld, dat van een wedstrijd eigenlijk geen sprake meer kon zijn.

Dit zijn verkeerde practijken, waardoor de grasbaansport en het publiek niet gediend zijn; wij zouden baanbestuurders willen adviseeren: Zorg voor meer publiciteit, zoowel vóór als na dc races, en zorg eveneens voor een behoorlijke organisatie en een goed stel renners, en menige baan zal beter rendeeren.

De openingsrace te Alkmaar in 1933 was totaal uitverkocht. Naar schatting waren 12.000 bezoekers aanwezig.

Voor andere banen iets om van te watertanden!

Het publiek heeft animo genoeg, doch de vaste bezoekers zijn kieskeurig en verlangen een spannende race. Hoe is het mogelijk dat men in Assen kans ziet 40 a 50.000 toeschouwers rond het circuit te verzamelen, terwijl de toegangsprijzen veel hoogcr zijn dan voor een grasbaanrace? Een grasbaanrace geeft toch feitelijk meer strijd te zien, en is daarom voor leeken veel overzichtelijker. Het spreekt vanzelf dat een T.T.-race veel belangrijker is, al was het alleen maar door de deelneming van groote buitenlandsche cracks, doch het reclame-systeem van de T.T.commissie zou toch menig grasbaanbestuur ten voorbeeld kunnen strekken.

Verbetering blijft altijd mogelijk, doch wij meenen wel dat de grasbaansport in Nederland dringend verbetering behoeft, als we tenminste willen blijven „grasbanen".

Laten de baanbesturen en de renners dit voor oogen houden in het komende seizoen, en laten beide partijen de handen sportief ineen slaan voor meerdere populariseering van de grasbaansport in 1934.