399

i.o. „DE CORINTHIAN'

BOKSEN

3/nni heiksiimpioemchap odi/ra Nederland

yHiHiiiiN^iiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiii mnddeinigemiicM hm»

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii»»

Na de ze ronde was er maar één bokser in den ring, en dat was de titelhouder, de veteraan Arie van Vliet.

Den Haag, 8 Jan. Reeds lang voordat de avond van het titelgevecht daar was, hebben de boksliefhebbers de kansen van de beide

combattanten besproken. De Hagenaars meenden, dat hun Beb Donnars de kans van zijn leven had, want zegt niet een bekend Hollandsch spreekwoord: „drie maal is scheepsrecht". En was het nu niet voor de derde maal, dat Donnars zou pogen, Ark v. Vliet, den titel te ontfutselen? De Rotterdammers, bij wie Arie, niettegenstaande z'n 30 lentes, nog steeds een groote populairiteit geniet, gaven hun stadgenoot echter ook ditmaal de beste kansen.

Ouder gewoonte werd in den Haagschen Dierentuin een klein half uur te laat begonnen.

Een veelbelovende ontmoeting leek die in het zwaargewicht tusschen Harry Staal en Paul Hofman.

Een tegenvaller.

Grooter ontgoocheling zal wel niemand hebben verwacht. Even een ronde verkennen en dan, al in de 2c ronde, maakte Hofman kennis met Staal's harden rechtsche. Vanaf dat moment maakte de kampioen (Hofman) een zieligen indruk. Hij bleek hard te kunnen loopen en deed dan ook mets anders als het gevecht ontwijken. Het was dan ook meer geluk als wijsheid, dat Hofman met een wilden ïcchtschen swing Staal hard in het gelaat trof. Het bloed gutste de R'dammer langs het gelaat, zoodat hij woedend werd en als een stier op Hofman instoof, welke hem echter den rug toekeerde, hetgeen hem door eigen schuld stooten in den rug opleverde.

Aan het einde van deze ronde was het zoo slecht gesteld met de blessure van Staal, dat hij bijna huilend van teleurstelling en woede de partij, door tusschenkomst van den scheidsrechter, moest staken. Er wordt dus geen uitspraak gedaan.

De kampicensstn'.'.

Vooral nu vóór de pauze weinig interessants werd geboden, ging aller belangstelling uit naar de slotpartij vin dezen avond, welke tevens de hoofdpartij vormde: „Beb Donnars, den Haag, uitdager, tegen Arie van Vliet, R'dam, titelhouder, zullen 15 ronden van 3 min. boksen om het kamp. V. Nede.rl. in het middengewicht; beiden wegen 70 k g.", aldus de speaker.

De gong luidt voor de eerste ronde, de strijd is begonnen. Als een wervelwind stort de jeugdige Hagenaar zich op den bijna 10 jaar ouderen van Vliet, zonder hem eerst op de gebruikelijke manier de hand te schudden. Is dit

een voorteeken? Spoedig zou echter blijken, dat Donnars wilde trachten van Vliet te overrompelen en het gevecht te forceeren. Dat hij hierin niet slaagde moest haast wel te voren hebben vastgestaan. Daarvoor is van Vliet

nu liet zien. Maar dan vergeet men, dat van Vliet hem toeliet te boksen zooals hij wilde en juist Donnars' afbrekend werkte, het gevecht ontsierde. Geen moment heeft Donnars den kampioen kunnen stoppen, want op even voorbeeldige wijze maakte v. Vliet z'n halven draaienden slag en even zoo dikwijls ging Donnars' linksche langs hem heen. Dat scheidsrechter Schulp, die feitelijk niet de capaciteiten bezit om zulk een partij te arbitreeren, Arie v. Vliet herhaaldelijk waarschuwde was onjuist, want niet hij, maar Donnars was meestal de schuldige. Ook het commando „breek" klonk de eerste 10 ronden steeds veel te laat, terwijl er „gebroken" werd als er met te breken viel.

Toen de laatste gongslag weerklonk brak een ovatie los en werd van Vliet in den ring rondgedragen.

Zal Sanders, die van Vliet uitdaagde, hem den titel kunnen ontnemen? * «• «■

Maandagavond 22 Januari heeft in het Gebouw v. Kunsten en Wetenschappen te R'dam het gevecht plaats om den titel van half-zwaargewicht kampioen van Nederland, tusschen Piet Brand, houder, en Rienus de Boer, uitdager.

Ook hier een partij tusschen de jeugd en de routine.

J. J. MULLER

ARIE M s*M

te geroutineerd. En laten wij het direct zeggen: van Vliet heeft laten zien, dat hij nog niet heeft afgedaan. Sterker nog: van Vliet vormt nog steeds een klasse op zichzelf, is nog in staat tot voortreffelijke daden, niettegenstaande zijn drie kruisjes. Van zijn tactiek en techniek kunnen onze Hollandsche jongens allen nog veel leeren. De manier waarop hij eerst Donnars liet gaan, het gevecht bekeek en toen zeil het initiatief nam, zonder Donnars ook maar een schijn van kans meer te gJ ven, stempelt hem nog steeds tot onzen kundigsten Nederlandschen bokser.

Voor den insider was er veel, heel veel te genieten.

En had Donnars niet zijn heil gezocht in het „houden", de partij zou een juweeltje geworden zijn. Nu was er maar één bokser in den ring, die demonstreerde hoe het moest ^ en een die demonstreerde hoe het niet moest.

Ik hoorde velen zeggen, dat Donnars een slecht gevecht bokste, tegen Charlier heel wat meer presteerde en dus ook beter moest kunnen dan wat hij

We/re léksimpiioemscha p biljarten

BILJARTEN

Er staat ons in Februari, en ook trouwens in Maart, heel wat belangrijks op biljartgebied te wachten. Van ,j—iS Febr. zal te Groningen het wereldkampioenschap biljarten worden gehouden, dat een grootsch karakter belooft te krijgen. Het is thans voor de tweede maal, dat in Nederland het wereldkampioenschap wordt verspeeld. Dit wereldkampioenschap zal verspeeld worden op Nederlandsch fabrikaat, een unicum op zichzelf, want tot dusver mocht het wereldkampioenschap alleen op Brunswick-tafels worden bevochten. De biljartfabriek De Schepper heeft thans de primeur van dit kampioenschap op Ned. fabrikaat.

In Maart organiseert de B.V. Sarphati te Amsterdam een Nederland— België wedstrijd, een prachtig initiatief voor een kleine vereeniging, een bewijs, dat een kleine club groote dingen kan doen, indien er genoeg wilskracht is en financieele opofferingen worden getroost.