251

w.o. „DE CORINTHIAN"

ff -DAAGSCIHIE ^ q mms EN DATJES

de defect-controleurs, die de moeilijke taak krijgen na te zien of renners geen defect vóórwenden, hetgeen maar al te vaak gebeurt....

Een gunstig onthaal vond de idee h,-t leidende koppel cen kleurig

I mutsje als onderscheidingstecken tc ge-

I vm Wc zijn benieuwd, hoe dat m de

1 practijk zal gaan. Misschien is er iets

I voor te zeggen twee soorten mutsen

I yij de hand tc hebben, tijdens de jach-

I ten een waak-muts en tijdens de neu-

I tralisatie een slaap-muts?

Rausch

Het startschot

Vrijdagavond a.s. n uur wordt het gewichtige moment van deze week. Op dat oogenblik zal het startschot weerklinken van dat wonderlijk opwindende spel, dat Zesdaagsche heet. Dat schot, zal weerklank vinden bij duizenden. In drommen zullen zij optrekken naar het R.A.I.-gebouw, vol gretig verlangen naar den spannenden strijd en naar de enerveerende sfeer, die rondom een Zesdaagsche nu eenmaal hangen moet. * * *

En duizenden anderen zullen weer hun hoofd schudden. En praten van „dat malle gedoe", van „die poppekast", van „dat kermisspul". Om des avonds toch vooral Vaz Dias niet • te missen en te weten wie de leiding heeft. .. .

De jury van den tweeden A'damschen Zesdaagsche is bijeen gekomen. Het gevolg is, dat er eenige veranderingen zijn gemaakt in de rechtspraak. Zoo heeft de jury de bevoegdheid het koppel, dat onsportief rijdt, uit den strijd te nemen. Het aantal ronden, dat bij defect wordt vergoed, is teruggebracht van 10 op 6.

Het leger van rondentellers heeft men laten vervallen. In de plaats komen ronden-verificateurs, die worden bijgestaan door schrijvers. Nieuw zijn

— Nee maar, is dat even toevallig", zei hij.

Ik kende hem bij mijn weten niet, en maakte een dienovereenkomstig gebaar.

— Je weet niet, wie je voor je hebt", zei hij opgeruimd. „Wel, kerel, dat zal ik je dan even gauw vertellen. Herinner jij je Josientje nog van de lagere school, met dat heel lichtblonde haar. Ze liep met dien kwast van een Flip van Slooten. Wel, die Josientje had een zuster, die twee jaar jonger was dan zij, Wies heette ze, daar scharrelde ik indertijd zoo'n beetje mee. Ze deed me altijd heele verhalen over haar zuster en d'r jongen, die zoo'n saaie suffert was. Josientje had het wel tien maal uit gemaakt, maar telkens kwam Flipje weer^ terug en bezwoer, dat hij zonder haar op korten termijn zelfmoord zou plegen. En dan liet ze het maar weer zoo. M'aar om Flipje geven deed ze niet zóóveek want ze hield van een ander... ."

— O, zei ik beleefd.

— Van jou, riep hij uit, „Josientje hield van jou".

— Zoo, mompelde ik.

Er viel een zwijgen, waarin wij samen opliepen.

— Het zijn van die kleine voorvallen uit je jeugd, die je je leven lang onthoudt", merkte hij op. „Je naam is me al die jaren in de herinnering gebleven. Als ik hem nog eens zie, heb ik gedacht, zal ik het hem bepaald vertellen. Het is zoo een aardig brokje jeugdromantiek. En nu hoorde ik toevallig, dat je óók in Amsterdam woonde. Je schrijft in de Revue geloof ik, is het niet.

Ik knikte. We waren op het Leidscheplein.

— Ik moet zóó, zei ik.

— En ik zóó, zei hij, nou kerel, het beste hoor.

Onze wegen scheidden zich. Ik liep haastig door.

Maar ik had nog geen tien passen gedaan of zijn. stem klonk weer achter me.

— Zeg, dat schiet me plotseling te binnen, als je soms een vrij-kaartje voor den Zesdaagsche over hebt. Mag ik eens een keertje aanloopen....

Ik heb er een dag en een nacht over gepiekerd, maar met een Josientje heb ik nooit in de klas gezeten

2e AMSTERDAMSCHE ZESDAAGSCHE

Voorziet U tijdig van genummerde zitplaatsen ter voorkoming van teleurstelling. Voorverkoop bij Sigarenhandel

A. D. BANNING

Sarphatistraat 22 Amstcrdam-C. Telefoon. 50666.

ATHLET 1 EK

Nmmi's echischeiaSng

Men leest den laatsten tijd betrekkelijk weinig meer over den besten athleet, dien Finland ooit heeft gehad, Paavo Nurmi. Toch heeft Nurmi de sport den rug niet toegekeerd. Verre van dat. Sport beteekent voor hem nog méér dan wat ook, meer zelfs dan.... zijn vrouw. Bij zijn huwelijk heeft Nurmi aan zijn vrouw, die niets voor sport voelde, moeten beloven, dat hij de sport vaarwel zou zeggen. Die belofte heeft hij gehouden. Vijf dagen lang. Zijn vrouw heeft echtscheiding aangevraagd en verkregen, op grond van het feit, dat zij door haar man, die slechts leeft voor zijn sport, geheel verwaarloosd werd. Het kindje Matté blijft bij de moeder.

Bij Ruwe Handen Purol

Hürtgen