"7

w.o. „DE CORINTHIAN"

UIT DE INTERNATIONALE

VOETBALWERELD

>e groote strijd tusschen A\;/nfo/ros//a en Ausfna om </e Mitropacup - Teleurstelling en woede der Italianen en scheidsrechter Cejnar de zondebok

Wij hebben hier in Nederland eigenlijk geen begrip, welk een geweldige belangstelling er bestaat voor dc wedstrijden om den Mitrooabeker, die men in de Midden-Europeesche landen terecht beschouwt als het internationaal clubkampioenschap. Aan dit internationaal kampioenschap wordt deelgenomen door de twee sterkste clubs van Italië, Oostenrijk, Hongarije en Tsjecho Slowakije. Jammer genoeg hebben we in ons land, — tengevolge van de beperkende bepalingen op het overgaan van spelers — geen clubs, die zóó sterk zijn, dat ze tegen die leidende ploegen een kans zouden hebben. De beste spelers van die landen zouden mogelijk tegen het Nederlandsen elftal een zwaren strijd hebben tc voeren, doch de beste clubelftallen maken tegen onze clubs, als ze dat willen, een behoorlijk aantal doelpunten. Het is te begrijpen, dat die sterke clubs vaak beter voetbal laten zien dan een vertegenwoordigend elftal, omdat in zoo'n club de spelers soms jaren met elkaar spelen en daardoor volkomen aan elkaar gewend zijn.

Voetbal-hoogeschool.

Uit een oogpunt van goed voetbal beschouwd, zijn de wedstrijden om de Mitropacup dan ook vaak uiterst belangwekkend en leerzaam, waaraan ze het tc danken hebben, dat ze in betrekkelijk korten tijd geweldig populair zijn geworden. Het systeem, dat thans bij de wedstrijden wordt gevolgd, is een soort verbeterd bekersysteem. Bij loting komen de clubs tegenover elkaar, doch ze spelen dan elk één uiten één thuiswedstrijd. Bij gelijk aantal punten beslist het doelgemiddelde; is ook dat gelijk, dan wordt een extra wedstrijd gespeeld. Men is het er nog niet over eens, of dit het beste systeem is. Publiek trekt dit systeem wèl. In het vorig seizoen trokken de 14 wedstrijden tenminste 320.000 toeschouwers. Te Weenen waren bij vier wedstrijden niet minder dan 150.000 kijkers. Financieel zijn die wedstrijden dus wel een succes. Men meent de belangstelling nog grooter te kunnen maken door ze. volgens competitiesysteem te laten spelen. . Daartoe heeft men verleden week dan ook besloten. De Italianen wilden, dat elk land zou worden vertegenwoordigd door 3 ploegen die in drie groepen van vier zouden worden ingedeeld. In elke groep wordt volgens het gewone competitiesysteem gespeeld. De drie afdeelingskampioenen spelen in een halve competitie om den beker.

Hoe het precies zal worden, staat op het oogenblik niet vast; alleen is bepaald, 'dat men het competitiesysteem zal volgen.

Arme scheidsrechter.

Het ging dit jaar in den eindstrijd tusschen Ambrosia uit Milaan en Austria uit Weenen. Twee zeer sterke ploegen. De Austria trok eerst naar Milaan, waar het na een spannenden strijd met 2—1 verloor. De ploeg moest dus op eigen terrein een grooter overwinning behalen om den beker te krijgen. Daarin zijn de Oostenrijkers geslaagd, doch eerlijk gezegd, is dat wel wat' meer dan ze eigenlijk verdiend hebben, al is men natuurlijk te Weenen een andere meening toegedaan.

Men weet, dat het streven der Italianen is, in de continentale voetbalbeweging de eerste plaats in te nemen. Daarvoor zouden zc ook den beker hebben moeten winnen. En als goede vaderlanders hebben de Ambrosianen

zich daartoe tot het alleruiterste ingespannen. Ze hebben het daarbij met den scheidsrechter niet getroffen, maar men dient niet tc vergeten, dat het leiden van dergelijke wedstrijden een taak is, die eigenlijk voor een mensch tc zwaar is.' Men moest daarvoor een machine kunnen uitvinden! De scheidsrechter, die dergelijke wedstrijden zóó leidt, dat beide ploegen tevreden zijn, moet nog geboren worden. Het is m.i. een volkomen onmogelijkheid, hoofdzakelijk om het verschil in karakter der spelers en in spelopvatting. In Italië' springen dc spelers naar hartelust op elkaar in, zonder dat dc scheidsrechter ingrijpt. Men gooit al z'n krachten in het spel. Dc Oostenrijkers daarentegen zoeken hun kracht meer in handigheid en overleg. Hun scheidsrechters laten stevig spel niet toe, verbieden ze in de eerste plaats het springen. Een Italiaan speelt een wedstrijd in een roes van opwinding Het is volkomen nutteloos een waarschuwing te geven. Ze kunnen zichzelf niet meer remmen. Loopt het mis, dan trekken ze zich de haren uit het hoofd en gooien zich jammerend op den grond.

De Oostenrijker blijft rustiger al is het voor een scheidsrechter toch ook om den drommel niet gemakkelijk, een Oostenrijker, die eenmaal uit den band is gesprongen, te foreceren in het gareel te blijven loopen. Ik spreek uit eigen ervaring. Dat de Italianen den Tsjech Cejnar tot wanhoop brachten, komt mij heel verklaarbaar voor.

Een merkwaardige wedstrijd.

Ten aanschouwe van 58000 toeschouwers begonnen de Italianen een uitsluitend afbrekend spel. Indien ze Austria maar het maken van doelpunten zouden kunnen beletten, was de beker voor Italië! De Italiaansche achter- en middenspclers werkten hun geheele repertoire van trucs, die in Italië

AUSTRIA WINT DEN MITROPA CUP. In het Stadion te Weenen had de eindstrijd plaats cm den Mitropa-beker tusschen Austria (Weenen) en Ambrosia (Mailand), waarbij Austria na een. feilen strijd mct j_j de overwinning behaalde en daarmede den waardevollen Mitropa-beker voor 1933 won. Een aanval van Austria. Molzer kopt den bal uit het Italiaansche doel, naast hem de Oostenrijker Stroh.