66o

^^Me^rtt^de^^p^nite^s, w.o. „DE CORINTHIAN"

Noord-Nederland—Noord-Duitschland: een valpartij voor het Duitsche doel.

(Foto V.F.B.)

VOETBAL

NOORD-NEDERLAND WINT

VAN NOORD-DUITSCHLAND

Eindelijk.

Het Noordelijk elftal, dat gisterenmiddag op de Wilhelminabaan te Leeuwarden tegen Noord-Duitschland uitkwam, heeft eindelijk eens weer een overwinning op deze traditioneele tegenstanders behaald.

Het woord eindelijk is hier zeer foed op zijn plaats, aangezien het niet minder dan 8 jaar was geleden, sinds N.-Dmtschland ook in Groningen eens door de Groningers, Friezen en Drenten was geslagen.

Temeer stemt deze 2—1 zege m Noordelijk milieu tot blijdschap, aangezien zij volkomen regelmatig werd bevochten.

:t Kan zijn dat de „concentratie" in Tietjerk, waar — naar verluidde — Karei Lotsy een knal-speech moet hebben gehouden eer het team naar het tooneel van den strijd trok, tot dit succes heeft bijgedragen. In alle geval heeft het Noordelijk elftal deze keer een zeer verdienstelijk, geestdriftig en bovenal wilskrachtig spelletje ontplooid, waartegen de Duitschers nu eens met waren opgewassen.

Wel toonden de gasten ook deze keer weer, de bal volledig te beheerschen, en ging het leer zeer minutieus van man tot man, maar ondanks de werkelijke snelheid der beide buitenspelers Günther en Schulz zat er in het Duitsche spel toch al te weinig gang, al te weinig nuttig effect om voor keeper Roossies, die uiterst rustig zijn doel verdedigde, regelmatig gevaarlijk te zijn.

De Nederlandsche overwinning ontstond een kwartier na de pauze. Bonsema, die in dezen wedstrijd opnieuw zijn nuttig, snel en doordacht spel demonstreerde, schoot uit een harde pass van van der Velde resoluut langs Dieckhof, de Duitsche doelman, die een half uur na het begin ook reeds voor een schot van den oud-internationaal had moeten capituleeren.

De gasten hadden intusschen juist voor halftime, in een periode waarin zij met tien man speelden, door Fricke

op de Veendammer keeper wat al te kalm was geweest en zijn doel wat al te traag had verlaten.

Doch het laatste half uur was van de Nederlandsche ploeg wel de beste. Prachtig was het enthousiasme, waarmee de gansche ploeg streed en waardoor alle technische tekortkomingen wel scheen weggevaagd. De middenlinie, waarin de oudste Woltjes veel meer ausdauer bleek te bezitten dan menigeen hem had toegedacht, stuwde dat het een lust was, en voor den wind, die thans de Nederlandsche attaque's ondersteunde, ging het aanhoudend op Dieckhof af. Bonsema's tweede goal was in dit offensief een zeer verdiend gevolg, doch was Meulema, die evenals zijn clubgenoot prachtig op dreef was, ook maar iets gelukkiger geweest met zijn knallen, Dieckhof zou het verder ondanks zijn katachtige lenigheid niet hebben kunnen bolwerken.

De Zilveren Oldehove is door deze Nederlandsche overwinning, die weinig verwacht was en toch zoo overtuigend en regelmatig werd bevochten, in Nederlandsche handen gebleven.

Bonsema c.s, hebben het Noordelijk voetbal, dat zoo opperbest een opwekking in den vorm van een sportief succes kan gebruiken, een r.:tr::m"nde dienst bewezen niet alleen, doch daarenboven de krachtprestatie geleverd een eind te maken aan een reeks van nederlagen, die welhaast met de regelmaat van een klok weerom plachten te komen.

Waarom Leeuwarden?

Hoewel in mindere mate dan in 1931 — toen van verschillende zijden protest werd aangeteekend tegen het organiseeren van deze semi-internationale ontmoeting in Assen — is ook deze keer weer bij herhaling de vraag mar voren gekomen, waarom men de zen wedstrijd niet in Groningen — het natuurlijk Noordelijk sportcentrum — heeft gehouden.

De keuze van Leeuwarden hield verband met een bepaling, in 1927 door

den schenker van den wisselpnjs aan de organisatoren gesteld. Evenals in het genoemde jaar, toen de strijd om

den Zilveren Oldehove met een draw (3—3) in de Friesche hoofdstad werd ingezet, zou — zoo eischte de hr. Bokma — ook weer in Leeuwarden moeten worden gespeeld, wanneer een der beide partijen zijn prijs voor goed zou kunnen veroveren.

En waar de Duitschers, die tevoren reeds een Nieuwsbladbal, een Wempe-, een Hag- en wie weet nog meer welke bekers in de wacht hebben gesleept, nu voor dc derde maal in successie zouden kunnen winnen, koos de Noordelijke Districts-Commissie noodgedwongen de Wilhelminabaan — hoewel men in Groningen stellig veel betere velden, en een veel meer comfortabele accomodatie heeft.

Weliswaar is de nieuwe overdekte tribune van het BeQuick-Stadion — die, na den brand van de oude, houten tribune, in beton en steen wordt opgetrokken — nu nog niet geheel gereed, doch men had er toch reeds gebruik van kunnen maken en zou — in totaal — gemakkelijk op eenige duizenden kijkers méér hebben kunnen rekenen dan nu!

Wij willen de nu gemaakte propaganda — ondanks de actie der antiHitlerianen, die zelfs via het Leeuwarder gemeentebestuur en den K.N.V.B. tegen het doorgaan van deze ontmoeting hebben geageerd! — in het Friesche voetballand niet onderschatten; integendeel. Vooral voor tien-, honderdtallen F. V.B.-spelers is deze wedstrijd een goede demonstratie van beter voetbal geweest.

Doch het is uitgesloten dat men in Leeuwarden, bij een beperkte inrichting als toch de Wilhelmina-baan — n'en deplaise de aangebrachte nood-verbeteringen — had, de interesse heeft kunnen wekken die in Groningen, waar de voetbalwereld door de kampioenscompetitie juist op temperatuur is gekomen —, zonder moeite zou zijn verkregen.

'ienslotte :.ijn de verrichtingen van een districtsteam met negen Groningers voor den Groninger belangwekkender dan die van een elf met slechts een Friesche linkerwing voor den Fries.

Toegegeven dat het Districtsbestuur, na de eenmaal gegeven belofte, deze keer niet anders heeft kunnen doen, zal het toch zaak zijn, dat men van nu af — juist omdat het Noorden zoo heel weinig wedstrijden van bijzondere beteekenis heeft — daaruit haalt wat

erin zit. In ieder opzicht!