584

w.o. „DE CORINTHIAN''

controle en heeft ook wel kijk op het spel. In het Amsterdamsche elftal zaten een paar debutanten, die in het begin merkbaar zenuwachtig waren. Ze kwamen er later iets beter in. Caldenhoven vormde met van Stokken, van wien ik heel wat beter wedstrijden heb gezien, een aanvankelijk eenigszins weifelende achterhoede, waardoor de Boer in het doel het in het eerste gedeelte vrij lastig gehad heeft. De Belgen begonnen met de leiding te nemen, doch een fraai doelpunt van Mulders bracht de ploegen weer gelijk. Uit een voorzet van Volkers maakte hierna Amsterdam een tweede doelpunt. In de tweede helft maakte Mulders met een fraai strak schot het derde doelpunt.

Het is natuurlijk eenigszins gevaarlijk om het Amsterdamsche voetbal te beoordeelen en te veroordeelen naar aanleiding van dezen enkelen wedstrijd. Maar toch zal men moeten erkennen, dat dit geen voetbal is, de hoofdstad in Nederland waardig. Het spel heet hoogstens tweede klas. Het was over het algemeen een tempo te langzaam en het was vol fouten, die men van een vertegenwoordigend elftal zeker niet verwacht. Als b.v. een aanval op het Amsterdamsche doel was afgeslagen, dan bleven de halfs nog wat bij het doel om zich dan rustig weer naar voren te begeven. Het gevolg van die fout was, dat de Antwerpenaren onmiddellijk weer in de gelegenheid waren een aanval op te zetten. Juist na zoo'n aanval moeten de verdedigers onmiddellijk zoo snel mogelijk naar voren trekken om een tweeden aanval onmogelijk te maken. De spelers hadden over het algemeen een slechten kijk op de positie van hun partijgenooten; geheel vrij staande spelers werden genegeerd, de bal werd vaak te lang gehouden of overgegeven aan medespelers die vrijwel gedekt stonden. Het trappen was niet stevig en niet zuiver genoeg. Kortom, er zaten tal van elementaire fouten in het spel, waaruit men de conclusie moet trekken dat het met het Amsterdamsche voetbal op het oogenblik een beetje misère is. Dit laatste wordt door personen, die de Zaak niet al te Amsterdamsch bekijken en met het Amsterdamsche voetbal op de hoogte zijn, onmiddellijk toege¬

geven. Voor den Amsterd. V.B. is hier werk aan den winkel!

— o —

Onmiddellijk nadat deze wedstrijd was afgeloopen, traden de Rotterdammers tegen de andere Antwerpenaren in het veld. Wat was dat een geheel ander spel. Vergelijkt men het Rotterdamsche spel met dat der Amsterdammers, dan is het toch wel duidelijk, dat Amsterdam op het oogenblik een geweldige inzinking meemaakt. Er zal door de Amsterdamsche clubs heel hard gewerkt moeten worden, wil men wat uit deze speelmisère komen.

De Rotterdammers brachten een goede ploeg in het veld, waarbij Cohen zijn doel op waarlijk voortreffelijke wijze heeft verdedigd. Bul en Pettinga hebben een betrouwbare achterhoede gevormd. De Bruin speelde spil. Het was de vraag of hij het op deze voor hem ongewone plaats anderhalf uur zou kunnen volhouden. Hij is daarin inderdaad geslaagd, doch hij heeft tegen het eind wel alle krachten moeten inspannen om bij te blijven. Van Oyen was naast hem een goede vleugelhalf, Andernach, dien ik eenigen tijd geleden voor Excelsior zoo'n zwakken wedstrijd zag spelen, werd door de betere omgeving blijkbaar geprikkeld tot grooter krachtinspanning. De meeste belangstelling bestond er voor het spelen van Lagendaal. Reeds in den] trein had de Belgische conducteur met belangstelling gevraagd of meneer Lagendaal er bij was. Hij was niet tevreden, voordat men hem bij de coupé van den Xerxesman had gebracht. In den wedstrijd heeft hij niet slecht gespeeld, doch ook geen buitengewone dingen gedaan. Hij maakte een doelpunt en had er nog een moeten hebben, doch de scheidsrechter ontnam hem daartoe de kans door hem te straffen voor een overtreding, die blijkbaar alleen in de verbeelding van den scheidsrechter bestond. Trouwens dat gebeurde meer. Deze fluitist toonde zich zeer geestdriftig, doch met zijn beslissingen was hij er nog al eens naast. Het fraaiste was kort voor het eind. Toen hield een der Belgische achterspelers een van de Rotterdammers met beide handen vast. De scheidsrechter zag het, gaf hem een waarschuwing en liet ver¬

volgens den vrijen schop door.... den gewaarschuwden speler nemen! Blijkbaar houden de Belgen er ook een anderen regel omtrent het ingooien op na, want onze halfs werden enkele malen bestraft voor volgens mij volkomen correct ingooien.

De beste speler van de Antwerpsche ploeg was de veteraan Bastin, die op den vleugel prachtig werk deed. Hij was een voortdurend gevaar en maakte o.m. een prachtig doelpunt met een fraai schot, dat aan zijn beste dagen deed denken. De Rotterdammers kregen reeds dadelijk een doelpunt tegen, doordat Cohen een bal bij het stoppen blijkbaar achter de doellijn had gewerkt. Het duurde echter niet lang of de als steeds uiterst listig spelende Formenoy kopte uit een hoekschop den gelijkmaker in het net. De strijd was inderdaad belangwekkend, daar er van beide kanten goed voetbal gespeeld werd. Van der Tuin maakte met een mooi laag schot een tweede punt. Na schitterend doelverdedigen van Cohen maakt Bastin met een prachtig schot weer gelijk doch even later werkte Lagendaal een voorzet van Formenoy in het net. Zoo leidde Rotterdam met de pauze met 3—2.

In het tweede gedeelte werd er niet meer gedoelpunt, hoewel beide ploegen nog wel kansen gehad hebben. De Rotterdamsche aanval heeft zich er krachtig genoeg voor ingespannen. Lagendaal verdeelde het spel vaak zeer goed, doch schoot te kort wat de balbehandeling betreft. Hij loste een paar goede schoten. Formenoy deed handige dingen en gaf mooie passen, zoowel aan den vleugelspeler Burgman als aan Lagendaal. De vleugel Westdijk-v. d. Tuin was minder goed, maar toch alleszins voldoende.

DE ROTTERDAMSCHE ATHLETIEKVER. D.O.S. ORGANISEERDE ZONDAG WEGWEDSTRIJDEN, DIE ZEER GESLAAGD ZIJN. DE START VAN DE A.-KLASSE VOOR DE 50OO METER. (FOTO V.F.B.)