4^4

w.o. „DE CORINTHIAN"

VAN AMSTERDAM NAAR ... AMSTERDAM

ctiirFiirtllc«iiiciiijiri»KiriifiiiiiiiiiiiriiïitiiiiiiiiiiitiiijriiLiiEjiKiiiitijiiitiiiiiriixjiiiiiiiiiiïiiiiili9TiilEriiiiiiiiiiiiiEiiiiiiiiiiiiiiiiii[iiciiiiiLiiiisiisii)iïiiiiiEiiJiiJixiiiiiiiiii iiriiitiEiiiiiiiiitiriitiiiMiiiiiiiEïiiiiiiiiriii

Zwitsers over Nederland-Zwitserland — Het Parijsche Palais des Sports — De Tour de France — En de Brusselsche zesdaagsche.

Na Holland—Zwitserland in Zwitserland

„Nie hab' ich so etwas gesehen."

Deze woorden werden gesproken door een bekend Zwitsersch voetbalofficial, des avonds in den trein naar Basel. En het ging hier over den wedstrijd, welke dien middag in het Stadion plaats gevonden had, over Holland— Zwitserland.

„Nie hab' ich so etwas gesehen." Vele anderen herhaalden dezen zin, wanneer ik hun indruk vroeg over den wedstrijd. Er waren er zelfs, die beweerden, dat met iets minder pech Nederland minstens had kunnen gelijk spelen (daar gelaten of ze dit verdiend zouden hebben), zelfs de Zwitsers hadden kunnen verslaan.

En wanneer men de Zwitsersche bladen stuk voor stuk doorleest, wel dan ziet men, dat de journalisten, allen zonder uitzondering, erkennen, dat het geluk en ongeluk in dezen wedstrijd een hartig woordje hebben meegesproken.

Tijdens den treinrit naar Basel heb ik aan verschillende Zwitsers de vraag gesteld, wie zij den besten Hollander vonden. En zonder uitzondering klonk het steeds: Adam.

Typisch is dit, omdat toch Adam geen bijzondere dingen heeft laten zien, integendeel ver beneden zijn gewonen vorm is gebleven. En toch zeiden allen: Adam.

En daarvoor is slechts één oorzaak. Er is in de Zwitsersche pers veel over den Zwitser-Hollander geschreven; over het algemeen kende men Adam van zijn wedstrijden met de Grashoppers en daar men wilde weten, wat hij tegenover zijn clubgenooten zou uitrichten, heeft men nagenoeg alleen naar hem gekeken. Daardoor werden de andere spelers, zooals van Heel, Weber, Pellikaan en de anderen, die toch ook geen slechte partij speelden, geheel uit het oog verloren en dat is waarschijnlijk de oorzaak, dat allen zeiden: Adam.

Basel is nu niet bepaald een gezellige stad en ik betreurde het dan ook niet, dat ik, Maandagmorgen gearriveerd, reeds des middags om 5 uur den trein moest nemen naar Parijs.

Het sneeuwde en vroor en natuurlijk was de trein twee uur te laat aan het Gare de 1'Est. Natuurlijk.

Het__Palais des Sports

Ik had een uitnoodiging in mijn zak voor het bekende Palais des Sports, het bekende sportpaleis van Jeff Dickson. En het spreekt haast vanzelf, dat ik Dinsdagmiddag, na mijn kaartje te hebben afgegeven, door een „als maar" buigende onderdirecteur met buitengewone Fransche hoffelijkheid werd ontvangen.

Het „Palais des bports is het oude

Velodrome d'Hiver". De Parijsche

pelouse betreft, herschapen in een schitterende ijsbaan, waarop het een lust is te rijden. Ik heb mij daarvan persoonlijk kunnen overtuigen. Het Hollandsche bloed verloochent zich nooit!

De baan is 1400 M2. groot, een behoorlijke oppervlakte, waarvan ook behoorlijk gebruik wordt gemaakt. Minstens 1500 menschen komen er per dag, hetgeen meer dan voldoende is om de exploitatie van dit gebouw loonend te maken. De entree is gesteld op 7 frs. (70 cent) 's morgens en 's middags en frs. 10 des avonds. Instructeurs en -trices staan gereed om de noodige lessen te geven. En aan beide zijden van de baan vindt men een tweetal bars, waar de elegante Parijsche jongedames op hooge krukjes hun „Bordeaux" nuttigen.

Om de ijsbaan ligt de wielerbaan en ik trof het in zooverre, dat juist de training was aangevangen. Ik zag Michard, Richter, Cozens, Choury, Matteini, Falck Hansen, Bresciani en vervolgens pa en zoon Séres, de één op, de ander achter de motor, hun baantjes draaien.

En om de wielerbaan vindt men de tribunes met twee verdiepingen, waar een groot aantal toeschouwers plaats kan vinden.

In het gebouw zelf vindt men nog een trainingzaal, waar op het moment dat ik binnentrad de bekende negerbokser Tunero, die de vorige week den wereldkampioen Marcel Thil op punten geslagen heeft, ijverig aan het tiainen was. Mijn begeleider vertelde mij dat Tunero, die een kruis aan een ketting om zijn hals had hangen, deze ketting nooit afdeed. Het is een soort talisman, die volgens Tunero slechts geluk aan kan brengen. Ik hoop het voor hem....

Wat er verder nog in het gebouw aanwezig is ? Te veel om op te noemen. Ik zag ijverig ping-pongende lieden in een zaaltje met schitterende ping pongtafels, ik wierp nog een blik in de dancing en den bar, maar moest toen weg om op tijd te zijn bij den heer Cazalis, één van de organisatoren van den Tour de France, die mij een onderhoud toegezegd had.

Nederland en de Tour de France

Ik heb reeds menig artikel in „D e Revue" geschreven over de Hollandsche deelneming aan den Tour de France en meen aan dit onderwerp voldoende aandacht te hebben besteed. Wat ik echter van Cazalis nog te weten wilde komen, nu Desgranges verklaard heeft, dat Hollandsche deelneming aan den Tour niet uitgesloten is, was: hoe vindt de verkiezing plaats van die

Hollandsche „individuels" ?

Cazalis lichtte mij daarover in.

„Wel," zei hij, „vóór alles is noodig, dat wij ze zelf zien in een rit in Frankrijk. In Parijs—Roubaix, Parijs—Brussel, Parijs—Tours of een dergelijke course. Wij kunnen niet afgaan op het bericht, dat Valentijn of Bogaert een wegwedstrijd in Zeeuwsch-Vlaanderen of Brabant voor een stelletje bekende Belgen gewonnen hebben en dus goed genoeg zijn voor den Tour. Neen, wij kiezen ze niet eerder alvorens wij zelf gezien hebben, dat degenen, die wij kiezen niet de plaats innemen van hen, die deze plaats eerder verdienen. De belangstelling voor deze categorie der onverzorgden is daarvoor te groot en het aantal (40) te klein."

„Ja," zeiden wij, „maar er is de beroemde „question d'argent."

„Certainement," repliceerde Cazalis, „maar dat moeten ze eerst uitgeven. Want zoo lang ze niet in Frankrijk zijn geweest, komen ze niet in den Tour. En is éénmaal het feit daar, dat ze een gunstige plaats hebben ingenomen in een belangrijke course (ik zeg niet eerste, tweede, derde, vijfde of zelfs tiende, maar vijftiende bij voorbeeld) wel dan zal er wel een kleine constructeur te vinden zijn, die hen al een eind in de richting helpt wat betreft het verzorgen van hun materiaal. En wanneer zij zich onderscheiden, wel dan is hun toekomst gemaakt. Rome is niet in 1 dag gebouwd. En Leducq, Pelissier en Guerra zijn ook klein begonnen."

Ziet hier de meening van den man, die het weet. Ik behoef hier weinig aan toe te voegen.

De Brusselsche Zesdaagsche

Woensdagavond bracht de gerieflijke „Oiseau bleu", die in één stuk naar Brussel rijdt, mij naar de Belgische hoofdstad met een vaartje van gemiddeld 100 km. per uur.

Brussel was uitgestorven. De koude hield de menschen blijkbaar in huis, wat nog niet zoo onverstandig was. En toen de taxi mij aan de Brusselsche winterbaan afzette, was er geen mensch te bekennen. In de hall werd ik bestormd door eenige opkoopers, maar met een paar flinke elleboogstooten, wist ik mij ock door deze hindernis te werken en kwam ik aan den ingang.

„Heeft u een kaart ?" werd mij gevraagd. Ik had er geen. Van Amsterdam uit had ik twee maal een langen brief naar Pascal, den directeur, geschreven, maar, zooals vele collega's had hij ook mij geen antwoord waardig gekeurd. Het groote aantal perskaarten, dat ik uit mijn portefeuille te voorschijn fooverde, vermocht zelfs den portier niet te vermurwen en er zat niets anders op, dan dat ik een pelouse a raison van frs. 30 kocht. Een schitterende regeling, inderdaad! Men vertelde mij nog, dat Zaterdagavond een groot aantal Nederlandsche journalisten, speciaal uit het Zuiden des lands, weer netjes rechtsomkeerd konden maken en alle onkosten voor niets hebben gemaakt. Neen, dan was de regeling en gastvrijheid in Amsterdam toch heel wat beter. Er was trouwens heel wat meer in Amsterdam beter dan in Brussel.

Nauwelijks binnen trof ik confrater

I INTERNATIONAL SPORTS AGENCIES

| Agents for Jas. Lilly white, Frowd & Co., London

[Weteringschans 50, Amsterdam. Tel. 37781. Groote sorteerimj cricket hats. »j|PPo" j

practice bat— HET bat voor clubgebruik. : Leg guards; balls; gloves; gaunüets; cricket :