84

De Triton-twee heeft prachtig geroeid; van het begin af lagen zij voor, keurig soepel en gemakkelijk trekkend tot het laatste toe. En dat is juist zoo'n mooi kenmerk, dat roeien of het geen moeite kost. Immers, dit is een nummer dat zoo gauw ontaardt in moeizaam sleuren, wat dan ook door verschillende buitenlandsche ploegen duidelijk werd gedemonstreerd. Zoo was het echter een lust om aan te zien.

Onze prestaties Dat we dit eene nummer wonnen, stemt dus wederom tot groote bescheidenheid en bevestigt voor de zooveelste maal de stelling uit mijn eersten brief, dat de tegenstanders van de groote uitzending van Nederland naar de Europeesche kampioenschappen ongelijk hebben, want zoolang we nog Zoo weinig praesteeren hier is er genoeg waar we profijt van kunnen trekken en kunnen we ons niet op het standpunt stellen, dat we alleen van de Engelschen iets op roeigebied kunnen leeren. *

Onze andere ploegen hebben gedeeltelijk wel, gedeeltelijk niet aan de verwachtingen beantwoord. Die omtrent de gestuurde vier waren niet zeer hoog gespannen en dat is volkomen uitgekomen. Doch van de acht had ik meer verwacht, b.v. dat zij toch zeker in de finale zou komen. Zij heeft op een soortgelijke wijze teleurgesteld als de acht van Nereus verleden jaar te Parijs, hoewel de acht van Laga naar mijn meening beter was. Het roeien was gejaagd en m.i. te hoog, zoodat de kracht, die toch zoo te over in de acht aanwezig is, niet voldoende kon worden aangewend.

De oorzaak van dit falen ? Naar mijn meening voor een goed deel overlading van de roeiers, het best geïllustreerd door het programma.

Vrijdag voorwedstrijd: de vier zonder stuurman, die ook in de acht zit op één man na — roeit een zware race tegen Italië en Zwitserland, zij stappen uit de boot en na een half uur moeten zij meetrekken in de acht, hetgeen ook weer een zware wedstrijd is, den volgenden dag repêchage in de acht, Zondag finale stuurmanlooze vier. Dit is absoluut te veel, vooral als men de

groote warmte in aanmerking neemt. Zooals enkele roeiers van Laga zelf ook zeiden, waren ze bij den wedstrijd in de acht bij den start al zoo moe dat van goed beenenwerk geen sprake meer was. Zoo denk ik dat deze wed strijden voor het Roeibondbestuur ook wel aanleiding zullen zijn om zijn wijze van uitzending te wijzigen en niet meer ploegen af te vaardigen die van elkaar deel uitmaken. Ik begrijp de tactiek van dit jaar trouwens ook niet goed, want op de nationale kampioenschappen spoort de Roeibond juist altijd aan om niet zijn krachten te verbrokkelen over verschillende nummers, doch alles op één ploeg te zetten en nu maakt het zichzelf aan deze fout schuldig.

*

MDe acht werd deze keer gewonnen door de Joegoslaven, weer een bewijs hoe meerdere Zuidelijke menschen in staat zijn op een gegeven oogenblik een toppraestatie te leveren; althans ik weet het nergens anders aan toe te schrijven dan aan het temperament. In Los Angeles hebben we het ook weer zoo duidelijk kunnen zien hoe wij Hollanders altijd óf beneden óf net tegen ons beste kunnen aan zijn en dat er anderen zijn die op het kritieke moment zich zelf overtreffen. Dat is ook hier gebeurd, de Yoegoslavische acht heeft m.i. boven zijn kracht geroeid.

Verleden jaar te Parijs was het een soortgelijk geval met de Fransche acht, die in zijn eigen land won, doch die was toen beter dan van de Yoegoslaven nu. Het publiek zal ook zijn deel in de overwinning gehad hebben, denk ik, het leeft geweldig intens mee; als hun ploeg achteraan komt, fluit het, 't ergst was dit toen de twee omsloeg, waarbij een waar concert losbarstte. Doch ligt er een ploeg voor of heeft zij maar een kans om te winnen, dan loeit het van enthousiasme. Bovendien was de koning aanwezig bij den eindstrijd en dat Zal wel voldoende geweest zijn om het laatste uit hen te halen wat er in zat. Als tweede kwam Frankrijk, dat het ongeluk had op een piket te sturen. Hoewel dit natuurlijk altijd de schuld van den stuurman blijft, die niet genoeg heeft opgelet, scheen toch de kamprechter niet e-eheel vrt'i tp nlpitpn

Zich te veel bemoeid te hebben onder

w.o. „DE CORINTHIAN"

den wedstrijd met de baan der Fransche ploeg. Een dergelijk incident had plaats bij de stuurmanlooze vier, waarbij Italië Zwitserland aanvoer.

Naar mijn persoonlijke smaak is de stuurmanlooze vier het mooiste nummer dat er is. Het is het fijnst afgestemde roeien, waarbij men zich het nauwst op elkaar moet instellen. Maar het is Zonde als. je de ploegen zoo slecht ziet sturen en als dronkemannen over de baan ziet zigzaggen. Hetgeen onze vier hierin wist te praesteeren was speciaal den laatsten dag ook zeer weinig, want ze verlengden de baan zooveel zij konden. Ook Italië is nooit sterk in het stuurmanlooze nummer. Of liever gezegd, hun roeien is goed genoeg, maar zij sturen erg slecht, waardoor ook verleden jaar hun de overwinning ontging. *

De verschillende stijlen waren hier ook weer goed vertegenwoordigd. De Italiaansche met de korte rugzwaai, Zoodat ze vrijwel rechtop in de boot blijven zitten, het krachtige trappen en de snelle recover, de eerste en laatste de factoren waardoor zij het zeer hooge tempo bereiken waarmee zij meestal roeien. De Duitsche stijl, met de geweldige rugzwaai met het hoofd naar achteren en de borst naar voren, waarbij het trappen eenigszins op de tweede plaats staat, zooals zij werd vertoond door de Hongaren en eenige Zwitsersche ploegen en dan de stijl die de Engelschen het meest trachten te benaderen door meer nadruk te leggen op het beenenwerk, waardoor de kracht meer over rug en beenen wordt verdeeld, Zooals dat ook meestal bij onze ploegen wordt nagestreefd.

De Coupe Glandaz werd dit jaar gewonnen door de Hongaren. Zij hadden evenveel overwinningen als de Italianen, maar dan telt, zooals men weet, het aantal punten dat aan ieder nummer is toegekend. Dit is de eerste keer dat hij aan de Hongaren ten deel valt. Totnu toe hadden zij altijd ploegen die speciaal mooi waren om te zien en ook wel een vrij behoorlijke snelheid wisten te bereiken, doch toch nooit no. i wisten te worden. Nu wisten zij de stuurmanlooze vier en doublé scull te winnen. Speciaal de eindspurt van de laatste was erg mooi. Na de Hongaren de Italianen met overwinningen in sciff en gestuurde vier. De vier, ik schreef het in het begin reeds, was m.i. eigenlijk de eenige ploeg die zeer goed te noemen viel en zij won dan ook gedecideerd. Mariani, de sciffeur, die te Parijs al een geducht woordje meesprak leek mij nog vooruitgegaan. Zwitserland viel eenigszins tegen. Verleden jaar kwamen zij met drie overwinningen fraai uit den strijd, doch ditmaal viel slechts de twee zonder stuurman de coupe ten deel.

Dan volgden Nederland en Joegoslavië ieder met i overwinning. Zoo waren de prijzen nogal verdeeld. Mocht ons succes dus niet overweldigend zijn, toch zullen deze keurig georganiseerde

weustnjaen wei weer nun Vruchten

vihit npr iNpnpriannsrnp.roeienatwernpn.