26

Olympische Roeiwedstrijden

"1 1 11 1111 11 i min i iniiiin mmiiiiiiiiii ii nmmmi , ml , ,„

VoorNederland geen succes! Er schijnt op de Nederlandsche deelnemers aan de Olympische Spelen ditmaal geen zegen te rusten. Stuk voor stuk vervlogen onze beste verwachtingen. Zelfs de dames Schuurman en Gisolf, houders van wereldrecords, konden het niet tot een prijs brengen. Van Egmond maakte een gunstige uitzondering, doch de kans op een succes in het tandemnummer ging door een verbogen fiets! — wonen er te Los Angeles geen rijwielherstellers ? — verloren.

Bob Maas zou de gouden medaille voor de zeilerij krijgen. Hij was reeds als Olympisch kampioen gehuldigd toen een protest hem zijn lauweren weer ontnam en hem op de tweede plaats bracht. Op het oogenblik protesteert men verder!

Mevr. Philipsen-Braun werd door een insect gestoken, toen ze stond voor den grootsten strijd van haar sportloopbaan, den strijd, die een bekroning van haar zwemcarrière zou moeten worden. In plaats van te zwemmen tegen de wereldrecordhoudster, lag ze met 41 graden koorts te bed.

Teleurstelling No. zooveel!

Nu hebben de roeiers ons teleurstelling No. zooveel bezorgd. Zeker, men raakt ook daaraan gewend, doch dat neemt niet weg, dat men onwillekeurig een leelijk woord tusschen de tanden bromt als men 'n telegram open vouwt en in plaats van de genoopte overwinning, 't heel niet prettige nieuws kan lezen: „Nederland op de vierde plaats!" Daarvoor hebben nu onze roeiers de verre en kostbare reis ondernomen, daarvoor hebben ze de goede kans op een Europeesch kampioenschap laten varen!

Het is droevig, doch ook deze teleurstelling zullen we moeten slikken.

Het liet zich anders na een teleurstellend begin zoo prachtig aanzien.

In de heat werd de ploeg geslagen, doch in de repechage roeide ze schitterend.

Met voldoening las ik b.v. in de Daily Telegraph, waar een deskundige op roeigebied aan het woord is, dat Nederland in de repechage „showed very fine form!"

Dezelfde roei-autoriteit schreef, dat de Engelsche ploeg bij de loting zeer

gelukkig was, daar ze de beste boei trof en onder die condities, niet veel van de andere ploegen te vreezen had. Dat is de onaangename kant van de geschiedenis. Had onze ploeg wat gelukkiger geloot, dan zou ze stellig een prijs hebben veroverd.

De uitslag was thans dat de Engelschen de overwinning behaalden. Nieuw Zeeland werd met bijna 3 seconden verschil tweede, Polen was een lengte achter Nieuw Zeeland en bezette daarmede de derde plaats, terwijl Nederland met 15 sec. verschil achter Polen de rij sloot. Dit resultaat is zoo verrassend, dat men het niet alleen door de min ongelukkige loting kan verklaren. Mogelijk, dat de heeren Roelofsen en Röell bij hun terugkeer een beteren kijk op het gebeurde kunnen geven dan de uitteraard korte telegrammen uit Amerika. Ook op dit punt moeten we derhalve afwachten.

De hoofdzaak — voor Nederland althans — heb ik u thans medegedeeld. Laat ik u nu in chronologische volgorde het een en ander over de roeiwedstrijden vertellen.

Het systeem.

Op het congres van de F.I.S.A. verleden jaar te Parijs gehouden, stelde men vast, dat de Olympische roeiwedstrijden gehouden zouden worden volgens hetzelfde systeem als de Europeesche kampioenschappen, derhalve Zonder repechage.

Kort voor de Duitsche ploegen naar Los Angeles gingen besloot echter de Duitsche Roeibond tegen dit besluit bezwaar te maken en voor te stellen herkanzingswedstrijden te doen houden. De Duitschers hebben hun zin gekregen, doch hoe het mogelijk was, dat de secretaris van de F.I.S.A., die te Los Angeles de regeling van de wedstrijden had, eenvoudig het besluit van zijn Federatie ter zijde legde, is mij niet duidelijk.

In ieder geval blijkt het ten slotte verstandig geweest te zijn om repechages te doen houden, daar men hierdoor een veel zuiverder beeld van de krachtsverhouding gekregen heeft. Merkwaardig is het, dat Duitschland aan de repechages zelfs het winnen van een gouden medaille te danken heeft. De Duitsche vier werd n.1. in haar serie geslagen en behaalde toch de overwinning in den eindstrijd.

w.o. „DE CORINTHIAN'

Is de baan goed ?

Omtrent de baan te Long Beach, waar de roeiwedstrijden worden gehouden, bestaan nog al uiteenloopende opvattingen. Sommige buitenlandsche verslaggevers beweren, dat de baan voortreffelijk is en aan alle eischen voldoet en anderen zeggen, dat bij winderig weer het verschil tusschen de boeien te groot is.

Helaas is dat laatste volkomen juist. Reeds vóór de wedstrijden werd daarop door den Engelschen roei-specialiteit Drinkwater in de Daily Telegraph de aandacht gevestigd. Hij beweerde, dat bij wind het verschil in boeien den doorslag kan geven.

Allen zijn het er echter over eens, dat de baan gelegen is in een buurt, die van natuurschoon volkomen gespeend is. Men krijgt meer den indruk in een drukke industriestad ergens in Duitschland te zijn, dan in het aan natuurschoon zoo rijke Californië. Op het gebied van mooi gelegen banen is men in ons land niet bepaald verwend. De Amstelbaan ligt tegenwoordig vrijwel geheel tusschen de huizen. De uitgestrekte vlakten om de baan te Sloten zullen waarschijnlijk alleen voor bewoners van berglanden bekoring hebben en ook de baan te Alfen is meer landelijk dan schoon. De mooiste roeibaan, die ik ooit heb gezien, is die te Praag, waarbij de bergen een prachtigen achtergrond vormen.

De omgeving van de baan is intusschen een geheel bijkomstige omstandigheid, die echter toch op sommige roeiers wel eenigen invloed heeft.

De voor wcdstr ij den.

Het eerst kwam de beurt de vier met stuurman, waarvoor twee heats werden geroeid. Het eenige, dat in de eerste heat, waarin uitkwam Italië, Duitschland, Nieuw Zeeland en Brazilië, werd bewezen, was, dat de Brazilianen nog niet van internationale klasse waren. Tusschen de drie andere ploegen was het een spannende strijd, die door de Italianen werd gewonnen. Veel strijd om de tweede plaats zal er wel niet geweest zijn daar toch alle verliezers in de repechage kwamen.

In de andere heat kwamen uit Polen, Amerika en Japan. Hier heeft het tusschen Polen en Japan wel gespannen. De Polen, die hun roeisport zeer ernstig opvatten en goede trainers hebben, ontwikkelen zich langzamerhand tot een macht van beteekenis in de roeisport. De voorwedstrijden brachten dus Italië en Polfcn reeds in den eindstrijd Ook in het nummer.stuurmanlooze twee heeft Polen zich in de heats goed geweerd. Gezegd moet echter worden, dat het een zwakke heat had getroffen. Hetj ging hier alleen tusschen Polen en Frankrijk. De'ploeg van Amerika speelde in dit nummer geen rol. Met gering verschil slaagden de Polen er in zich van een plaats in den eindstrijd te verzekeren.

Onze roeiers.

In de tweede heat kwam onze ploeg uit tegen Engeland en Nieuw Zeeland. Ik moet wel aannemen, dat onze roeiers toen reeds wisten, dat ze, indien ze niet van Engeland zouden winnen, toch in de repechage zouden komen. Ware dat niet het geval geweest, dan zou de Triton, dat zich in de repechage sterker toonde dan Nieuw Zeeland, ook in deze heat wel van Nieuw Zeeland hebben