II
w.o. „DE CORINTHIAN"
beteekent een snelheid van 11,55 sec. over de 100 meter en dat 4 honderd meter achter elkaar. Het is bijna niet te gelooven.
In dezen eindstrijd kwamen aan den start de Amerikanen Carr en Eastman — houder van het wereldrecord —, voorts de Canadees Wilson, de Zuid Afrikaan Walters, de Amerikaan Gordon en de Australiër Golding, die in deze volgorde ook over de streep gingen. Carr liep den wedstrijd van zijn leven. Niettegenstaande Eastman zijn eigen wereldrecordtijd nog verbeterde, kon hij er niet in slagen Carr te passeeren Met ij meter verschil werd Carr eerste.
Dit is wel de waardigste recordverbetering, welke men zich denken kan, reeds alleen om dit record, zullen de Olympische Spelen te Los Angeles onvergetelijk blijven.
Lehtinen wint de 5000 Meter
Een andere belangwekkende finale op dezen gedenkwaardigen Vrijdagmiddag, was die over 5000 meter, waarin eindelijk de Finnen een overwinning wisten te behalen.
Lehtinen, de houder van het wereldrecord, heeft echter zich tot het alleruiterste moeten inspannen om hier de baas te blijven. Met slechts een halven meter verschil won hij van zijn ernstigsten concurrent, den Amerikaan Hill. Helaas verliep deze strijd niet geheel regelmatig. De Finnen volgden nu een betere taktiek dan in den wedstrijd over 10.000 meter. Ze gaven nu dadelijk het tempo aan en liepen daarbij in zoo'n straffe pace, dat het al spoedig bleek, dat alleen de Amerikaan Hill hen kon volgen. Op de laatste 100 meter zakte Virtanen wat af, waardoor Lehtinen alleen met den Amerikaan den strijd moest uitvechten. Op de laatste 20 meter schijnt Lehtinen in de baan van Zijn tegenstander gekomen te zijn, hoewel hij niet de vereischte twee meter voor hem was. Nu is het zeer wel mogelijk, dat vermoeidheid van den Fin hiervan de oorzaak was. Blijkbaar was de jury een zelfde meening toegedaan want toen Hill met een halve meter verschil op Lehtinen als tweede was binnen gekomen en tegen hinderen van Lehtinen had geprotesteerd, werd dit protest afgewezen. Men besliste, dat het hinderen niet opzettelijk had plaats gevonden. De heeren Holz en Edström gaven bij die beslissing den doorslag. Zoo werd dus Lehtinen in 14 min. 30 sec. eerste. Of deze tijd juist is, kan niet worden vastgesteld. Het is een tijd, opgenomen op de perstribune en door de journalisten ten slotte maar aangenomen, omdat een officieele tijdopgaaf van het scheidsgerecht uitbleef.
De beslissing werd overigens niet bijster gunstig door het publiek opgenomen, Lehtinen moest zelfs nog door de politie in bescherming genomen worden.
Een blamage
Op den Zaterdag heeft men twee beslissingen bereikt en wel die op de 3000 meter hindernis en die voor den Tienkamp.
Bij de 3000 meter hindernis deed zich het in dergelijke belangrijke wedstrijden nog niet voorgekomen geval voor, dat er een ronde te veel werd geloopen! Dat zoo iets gebeurt bij gewone vereenigingswedstrijden is verklaarbaar, doch dat men bij Olympische wedstrijden een dergelijke vergissing begaat, is toch wel wat al te gek en ook wel eenigszins een blamage voor de Internationale
Athletiek Federatie, die de leiding bij deze wedstrijden in handen heeft.
De Fin Iso Hollo was op dit nummer gemakkelijk de meerdere van alle anderen. Met een voorsprong van ongeveer 100 meter eindigde hij dan ook als eerste. De tijd heeft natuurlijk thans voor de historie geen beteekenis. Het was echter voor de Fin gelukkig, dat hij in den voorwedstrijd er reeds in geslaagd was een Olympisch record te maken en wel 9 min. 14,6 sec, zoodat zijn naam toch geplaatst zal kunnen worden op de recordlijst der Olympische Spelen.
De tienkamp
Over de tienkamp zou een speciaal artikel te schrijven zijn, daar dit toch eigenlijk het belangrijkste nummer van de Olympische athletiekwedstrijden is. Dit is geen nummer voor bijzondere specialisten als b.v. de 100 meter of de 10.000 m., doch het is het nummer voor den all-round athleet. Alleen hij, wiens lichaam alzijdig ontwikkeld is, kan met succes aan een tienkamp deel nemen.
Het is jammer, dat het publiek niet veel waarde aan deze wedstrijden hecht; ze zijn de belangstelling in alle opzichten waard. Wereldkampioenen tienkamp zijn merkwaardige menschen.
Men heeft b.v. eenige jaren geleden eens vastgesteld, dat Pörhöla, die toen ter tijd houder van het wereldrecord tienkamp was, geheel op z'n eentje een wedstrijd tegen een uit tien athleten bestaande Zwitsersche ploeg zou kunnen winnen, aannemende, dat de Zwitsers in dien wedstrijd dan dezelfde resultaten zouden bereiken als ze in den wedstrijd voor de Zwitsersche kampioenschappen hadden behaald. Dat wijst er toch wel op,, dat deze tienkampers merkwaardige menschen zijn. Tot algemeene verbazing is Jarvinen, de Finsche wereldrecordhouder, te Los Angeles geslagen door den Amerikaan Bausch, die in verschillende onderdeelen, lang niet zoo sterk was als Jarvinen doch daarentegen m enkele onderdeelen — ik noem b.v. het speerwerpen, het polsstokspringen en het kogelstooten — uiterst merkwaardige verrichtingen liet zien, waarbij hij het record heel dicht naderde.
De Amerikaan Bausch werd ten slotte kampioen met 8462,23 punten.
Voor de merkwaardigheid laat ik hier zijn prestaties volgen.
100 m 11,7 sec, kogelstooten 15,32; hoogspringen 1,70; 400 m. 54,2 sec; 110 horden 16,2 sec; discuswerpen 44,58 m.; polsstok 4 m; speerwerpen 61,91 m. 1500 m. 3 min. 17 sec.
Een medewerker schrijft ons:
Verbijsterd keek ik naar het kaartje : S. W. Aap te Beer en liet hem binnen.
„Wat kom je doen?" vroeg ik. „Ik dacht dat je in Los Angeles zat?"
„Was ik ook, maar ik ben even overgewipt, omdat het daar niet goed gaat. Ik moet maatregelen nemen en kom je om raad vragen. Heb je mijn dagboek gelezen?"
„Ja, ik...."
„Prachtig. Ik maak een reuzenbeurt met dat zaakje. Kellenbach is een sof in één woord. Als i k Chef de Mission geweest was, had ik het anders vertoond. Ik ben expres meegegaan om een oogje in het zeil te houden. Vandaag of morgen word ik zelf Chef de Mission, ik laat al vast naamkaartjes drukken. Je weet nooit of het van pas komt. Alle kranten nemen mijn dagboek al over!"
„Vindt je het niet wat achterbaks ?"
„Over wat ? Als ik er in Los Angeles over praat met Kelly, wordt hij nijdig.' Die risico neem ik niet. Nu kan hij mij niets doen, en ik doe het toch in het algemeen belang!"
„Nou ja.... Kelly had toch groot gelijk, dat hij dat rooken op de loopplank verbood."
„Niet waar, jongen. Als hij het niet verbood, gaf hij geen leiding, en nu hij het wel verbood, was dat ontactisch. Zoo is het met die koffers en dat water ook. Als hij het toestaat geeft-ie te veel geld uit, en als hij het verbiedt, benadeelt hij de deelnemers.
Mijn slag is alt ij d raak, ik ben niet achterlijk!"
„Vindt je 't niet wat gevaarlijk zooveel deining te maken in jouw positie? Je hebt nog al wat boter op je hoofd, wat? Die geschiedenis met die Wielerbond en zoo...."
„Wat kan mij dat schelen? Dat is achter de rug. Ze hebben mij toch niets kunnen doen? Ik ben ze te glad af geweest, dat is alles."
„Ik zou toch maar wat voorzichtig zijn. Ze nemen je toch al zoo graag op de hak in de N.O.C. vergaderingen en.,.."
„Schei toch uit, zeg. Daarom schrijf ik het juist in mijn dagboek, dan maken ze mij niets. Hoe of Kelly ook doet, het is verkeerd, omdat hij de man niet is voor dat baantje."
„De zwemsters schijnen nog al tevreden te zijn anders,"
„Dan behooren ze niet tot het intellectueele gedeelte van de ploeg. Daarom hebben wij bij ons so wie so geen vrouwen in den Bond."
„Toch geloof ik, dat je in het belang van de eenheid in de ploeg je niet met de deelnemers over zulke dingen moet praten. Heb je er met van R 0 ss em over gesproken ? Die is toch ook in Los Angeles?"
„Ik zal daar gek wezen. Ik ga nog even naar den Haag, L otsy even opwarmen. Ajuus."
„Zeg, als je toch nieuwe naamkaartjes laat drukken, kan je je naam dan niet meteen wat uitbreiden ? Dat „te Beer" is er toch ook al bijgegroeid."
„Heb jij daar wat mee noodig? Al wou ik alle teekens van den Dierenriem er bij nemen! Als ik daar nou gijn an heb...."
„Neem dan de Kreeft. Die valt zijn slachtoffers achterwaarts aan.."
Sf Op dat moment werd ik wakker.
„Hier is de S p 0 r t-E c h 0," zei mijn vrouw. „Daar ben je altijd zoo benieuwd naar."