8

w.o. „DE

en z'n geweldige wilskracht, die hem hier deden zegevieren. Hij volgde overigens het bekende beginsel zich te laten gangmaken door zijn ernstigsten concurrent en dien in den eindspurt te passeeren, een stelsel, waaraan de Engelschen in belangrijke wedstrijden reeds zooveel overwinningen te danken hebben. Hij bleef thans achter Wilson, hoewel Edwards aanvankelijk de leiding had. Bij het ingaan van het laatste rechte einde was Edwards nog voor. Wilson zette toen een krachtigen eindspurt in, doch Hampson volgde onmiddellijk; op 50 m. voor het einde gingen ze alle twee aan Edwards voorbij. Toen kwam op de laatste 10 meters de beslissing. Met een alleruiterste krachtsinspanning slaagde Hampson er in naast Wilson te komen en in zijn laatste, bijna bovenmenschelijke poging, wist hij met enkele decimeters verschil vóór Wilson als eerste de finish te bereiken. Een onvergetelijke strijd, zooals reeds zooveel Engelschen voor hem hadden uitgevochten. Het verloop van dezen strijd doet mij levendig denken aan de 1500 meter te Stockholm, waarbij de Engelsche student Jackson den strijd van zijn leven liep.

Al het andere in dezen wedstrijd zonk eigenlijk in het niet tegenover de heroïsche, met succes bekroonde poging van Hampson om Engeland de overwinning te bezorgen. Op schitterende wijze heeft Hampson in dit nummer de eer van Europa verdedigd. Ter wille van de geschiedenis voeg ik hieraan nog toe, dat de verdere volgorde was: Wilson (Amerika), Edwards (Canada), Genung (Amerika), Turner (Engeland) en Hornbostel (Amerika).

Kan te pas komen! k

Het verspringen stelde teleur: er werd ditmaal geen wereldrecord verbeterd! Men is zoo gewend aan buitengewone prestaties, dat men een sprong van 7,64 m., waarmede de Amerikaan Gordon kampioen werd, als iets heel gewoons beschouwt.

En toch is deze sprong nog heel wat verder, dan die, waarmede in ons land overwinningen worden behaald. Met een sprong van 7,25 m., zooals van Welsenes verleden week tegen West Duitschland maakte, zou hij te Los Angeles op de zesde plaats hebben kunnen komen. Doch als goed Nederlander, zou hij natuurlijk zijn beste prestaties voor thuis bewaard hebben en het te Los Angeles dus waarschijnlijk niet eens tot 7 meter hebben gebracht.

Men moet overigens over den sprong van 7,64 m. van den Amerikaan niet gering denken. Dat is toch nog altijd een sprong, die hem van de straat recht door de suite van onze moderne woningen, in den tuin zou doen belanden !

Het Olympisch record staat nog steeds op naam van den Amerikaan Legendre, die te Parijs 7,765 sprong en desondanks niet de gouden medaille kreeg. Hoe dat Zat ? Wel, Legendre had men in Amerika niet goed genoeg voor het verspringen geacht! Hij deed dan ook dezen sprong als mededinger in den tienkamp.

Te Los Angeles kwam de Canadees ïjedd met 7,61 meter op de tweede plaats. Namboe, een der vertegenwoordigers van Japan, van wie men groote verwachtingen had, eindigde met een sprong van 7,44 m. op de derde plaats.

Pootige dames

De dames laten deze bijzondere gelegenheid te Los Angeles niet ongebruikt om de noodige wereldrecords te verbeteren. Ook het record voor het discuswerpen moest er dan ook aan gelooven. De Amerikaansche Miss Copeland wierp 40,56 m., waarmede ze de gouden medaille won en tevens een nieuw wereld- en Olympisch record maakte. Tegen een dergelijke prestatie hadden de Duitsche meisjes natuurlijk geen kans.

Het bleek geen bluf

Edie Tolan, de snelle negersprinter, heeft het voorbeeld van den Canadees Williams van 1928 gevolgd, door zoowel de 100 als de 200 m. te winnen. In 1904 was het een andere Amerikaan, Hahn, die datzelfde feit heeft weten te volbrengen. Een merkwaardigheid op zich zelf is, dat het toen door Hahn gemaakte Olympische record over de 200 meter, 21,6 sec, eerst thans door Tolan verbeterd is. In 1912 heeft een andere Amerikaan, Graigh, eveneens beslag op de beide sprintnummers gelegd. Het dubbele kampioenschap van Tolan is dus het vierde in de geschiedenis van de moderne Olympische Spelen.

Zoowel de 100 als de 200 won hij in Olympischen recordtijd, die, wat de 100 m. betreft, gelijk staat met het wereldrecord. Dat Tolan op het oogenblik de snelste sprinter der wereld is, heeft hij door deze twee overwinningen wel op afdoende wijze bewezen. Dit nummer is een volkomen succes voor Amerika geweest, daar Amerikanen alle drie de prijzen hebben gewonnen. Aan alle drie de masten ging dus de Amerikaansche vlag in de hoogte; bovendien heeft men driemaal achtereen het Amerikaansche volkslied . kunnen hooren. Zoover ik mij kan herinneren, is dit nog nooit op een der loopnummers bij de Spelen gebeurd. Wel stonden op een gedenkwaardigen dag van de Olympische Spelen te Antwerpen ook drie Finnen op het middenterrein in de houding voor hun volkslied, dat driemaal gespeeld werd ter eere van het drietal, dat op de prijzen bij het speerwerpen geslag gelegd had.

Verdrukte negers

Deze tweede overwinning van Tolan was niet alleen een groot succes voor Amerika, doch ook een bijzondere voldoening voor hem zelf. Het is ook hier wel bekend, hoe veel blanke Amerikanen nog steeds op de negers neer zien. Het is dan ook te begrijpen, dat het voor een neger niet gemakkelijk is om een plaats in de Olympische ploeg te veroveren. Tolan verklaarde thans zelf, dat de Amerikanen zeer goed wisten, dat Simpson alleen niet in staat zou zijn den sterken tegenstand der andere landen te overwinnen, waardoor men wel genoodzaakt was Metcalfe en hem in de ploeg op te nemen. Mogelijk zal men zich nog herinneren, dat ik in 1929 in dit blad over denzelfden Tolan heb geschreven. Hij maakte toen met een studentenploeg een toer door Duitschland. Toen de Amerikanen bij hun aankomst officieel verwelkomd werden, vroegen de Duitschers natuurlijk ook naar Tolan.

Zij schaamden zich,

maar verkeerd!

Het bleek toen, dat men hem eenvoudig in het hotel had achtergelaten,

ON/ E KRANIGE NEDERLANDSCHE ZWEMPLOEG GEKIE'gE^ DEN OUDEN, MARIE VIERDAG, CORRIE LAP5 ' PI

omdat men zich liever niet met een neger in het openbaar wilde vertoonen! Zooals later bleek, moest Tolan op die toer zelfs zijn maaltijden alleen gebruiken. Dat hij thans als dubbel Olympisch kampioen wordt gehuldigd, zal hem een mooie revanche zijn voor de behandeling, die hij tot voor korten tijd van den kant der andere Amerikaansche athleten heeft ondervonden.

De belangstelling voor den eindstrijd op de 200 meter bleek buitengewoon te zijn, immers ruim 90.000 toeschouwers waren hiervoor naar het Stadion gekomen. >

Voor dezen belangwekkenden eindstrijd verschenen aan den start de drie Amerikanen Tolan, Metcalfe en Simpson, de Duitscher Jonath, de Argentijn Lutti en de Zuid-Afrikaan Walters. De strijd had een merkwaardig verloop. Op een 20-tal meters vóór het einde kon nog niemand zeggen wie zou winnen. Op dat oogenblik kwam echter plotseling Tolan met een bliksemsnelle spurt naar voren. Hij nam de leiding en won met 1 meter verschil op Simpson, die nog juist vlak voor de finish een paar

decimeter voorsï 1 ^ genomen. Onf' £ neger Volgde & , Onder adernl0'! u

ct oer

:dte n

Onder adeï

tienduizenden

dat de overwiöjL^ pisch record onmiddellijk e De waarna bij °* lde de schare a°%tAm het drietal, ^ ge] fraaie overwip fl VQ was een mod en voor de. • ♦'

Het polsstoff^ nummer, wa"* j. belangstelling. % { bij de Olympijf ft £ den Amerikaan *

2ien ^br^Vh>U'

record sedert » j t * verbeterd, toe» ^ feit op mij «^fan . maakt. Het »e» £ 1 record polsstok» «