840

w.o. „DE CORINTHIAN

ZWEMMENDE

DWARS DE SCHELDE OVER

Steunders om „De Dolfiyjim" w>imt oéóir z/pi cinnhgeimooti Kuypers Een oooirheeldiiae weéstirilél

Vlissingen, Zaterdagavond.

Ik houd van zwemmen.

Is er wel gaver, gezonder sport denkbaar ? En is er vooral iets nuttiger s op sportgebied te noemen dan zwemmen ? Elke sport heeft nu eenmaal een eigen bekoring voor haar beoefenaren en i e d e r valt te loven die in de sport van zijn keuze zoo briljant mogelijk uitblinkt: hoe meer goals de middenvoor scoort en hoe harder de sprinter spurt, hoe virtuoser de tenisspeler den bal over het net jaagt en hoe sneller de skiffeur roeit — des te prijzenswaardiger sportsmen zijn zij allen. Doch de polshoogspringer en de kaatser, de hockeyspeler en de korfbalcrack hebben in het leven van allen dag, buiten hun door sportbeoefening fit

door

blijvend corpus, maar bedroefd weinig practisch nut van de lokkende kermis der ijdelheid, die de sport voor velen is....

# # *

Maar de zwemmer ? Hygiënisch staat hij vóór bij elk ander sportsman; Dreigt hem gevaar te water, in dit land

DE HAARLEMMER VAN DER ZEEfvERBETERDE HET NEDERLANDSCH^ RECORD POLSSTOKHOOG, HIJ MAT, MET BEHULP VAN OFFICIAL VUYK, DE 3.97 METER EIGENHANDIG NA. (Foto V. F. B.)

van grachten, kanalen en meren, hij behoeft het niet te duchten. Mooier en nobeler nog: indien ginds de drenkeling voor zijn leven vecht, helpt den biljarter zijn carambole-serie niet, noch den cricketer zijn century. Maar de zwemcrack gooit zich in de golven en, als schooner overwinning dan welk record of kampioenschap ook, geeft hij een kind weer aan zijn ouders, een vader aan zijn zoon, een mensch opnieuw aan het leven terug.

Zoo peinsde ik vanmiddag op het wijde water van de Schelde en ik zal u vertellen hoe dat zoo kwam:

Op denzelfden middag, dat in Zandvoort de zwemwedstrijd-in-open-zee wegens boos weer afgelast moest worden, plonsden 17 jonge vrouwen en mannen vóór het strand van Zeeuwsch Vlaanderen te water: gereed voor den start van den kamp om den Scheldebeker. Een wedstrijd die, naar ik durf verklaren, evenveel sportieve waarde op zwemgebied bezit als een Marathonloop ter Olympiade.

Telt het traject van deze race dan zooveel tientallen kilometers? Integendeel: de Schelde tusschen Breskens, bij den vuurtoren van Nieuwersluis, en het Vlissingsche strand voor het comfortabele hotel „Britannia", omvat, hemelsbreed gemeten, nog geen 5 km. Maar de vinnige golfstroomen uit de woelige Wielingen, de wisseling van eb en vloed in den Scheldemond en nog ettelijke andere factoren kunnen het traject met kilometers verlengen en zij stempelen dezen Schelde-wedstrijd tot de moeilijkste zwemrace, die Nederland kent.

Een paar cijfers van vroeger: In 1930 noteerden de organisatoren 23 inschrijvers, waarvan 12 den afstand aflegden. Bij dit dozijn waren 7 meisjes en 1 Belg. Winnares werd in 2 uur 11 min. een jonge zwemster uit Ostende, de loodsdochter Lauwereins — thans de gelukkige moeder van een dot van een drie maand jonge spruit, weshalve zij voorloopig en terecht meer in zaligheid zwemt dan in zeewater.

Het jaar daarop, in 1931, schreven 25 dapperen in, waarvan slechts 2 den wedstrijd volbrachten: een Belg en de kranige Dolfijn-zwemmer Frans K u ij p e r s, die, door het ongemeen gemeene weer, 2 uur en 37 minuten