824
w.o „DE CORINTHIAN"
HET NOORDWIJKSCHE TENNISTOURNOOI
Indrukken van de finales. — Helen Wills for ever.
De toeschouwers die Zondagmiddag het tennisstadion te Noordwijk vulden, hebben tot ongeveer zes uur moeten wachten alvorens zij werkelijk interessant tennis te aanschouwen kregen. Hoewel aangekondigd was dat om half 2 zou worden begonnen met de heerensingle kwamen de spelers eerst tegen 2 uur het centrecourt opwandelen, waar Zij, uitgezonderd de pauze tusschen de derde en vierde set, tot bijna half 5 zijn gebleven. Waarom deze wedstrijd niet 's morgens gespeeld? Nu werd het kwart over 6 voordat de finale mixeddouble kon beginnen.
De wedstrijd tusschen Von Kehrling en Timmer is een langdradige baseline vertooning geworden, waarbij de geroutineerde Hongaar zich met 7-5, 9-7, 3-6 en 6-4 de meerdere van onzen landgenoot heeft getoond. Terwijl Von Kehrling rustig heen en weer wandelde en kalmweg de ballen van Timmer naar de hoeken dirigeerde, rende Timmer van de eene naar de andere zijde en geraakte daardoor en door de groote hitte zeer vermoeid. Telkens weer liet Timmer zich heele kannen water over het verhitte hoofd gooien, terwijl zijn service ballen in de derde set vergezeld gingen van luide zuchten. Slechts wanneer de spelers naar het net opliepen, werd het spel spannend, doch Von Kehrling liet Zich hiertoe niet gauw verleiden en bleef meestentijds rustig achter in de baan afwachten, om dan ineens pijlsnel toe te schieten. Wanneer Timmer enkele malen een onhoudbare smash gaf, bleef de Hongaar rustig staan, zonder moeite te doen den bal nog te bereiken. In de laatste set wist Von Kehrling op zijn service tweemaal een lovegame te be¬
halen. Timmer wist hierna door schitterend netspel, wat hem een applausje van het publiek bezorgde, van 1—4 tot 4—5 op te halen; wanneer hij vervolgens weer moet serveeren, weet hij tot 40-30 te komen, doch heeft pech als een bal van den Hongaar tegen den netband stuit en er toch op wonderbaarlijke wijze overheen tolt; en dan is het game, set, match. Het publiek applaudiseert en Jhr. Broese van Groenou reikt de prijzen uit.
Dan komt de entreé van Mrs. MoodyWills, gekleed in witte tennisjurk met blauwe blazer, vergezeld van haar tegenstandster Mej. Rollin Couquerque. Er wordt even ingeslagen, de blazer van Miss „Poker-Face" (die er tusschen twee haakjes aller-charmantst uitziet) wordt uitgetrokken en het spel gaat beginnen. Mej. Couquerque geeft haar beroemde tegenstandster prachtig partij doch deze ontgaat geen slag. Overal waar de bal neerkomt, hard of zacht geslagen, gesmashed of gelobbed, is het elegante figuurtje aanwezig om met een keiharden slag den bal te retourneeren. Het wordt 1—o, 2—o, 3—o, 4—o. voor Mrs. Moody, alvorens Mej! Couquerque er in slaagt een game te winnen, hetgeen nog grootendeels te wijten is aan eenige doublé faults van Helen. Spoedig daarna is de eerste set met 6—1 in het voordeel van Mrs. Moody geëindigd. Zoo traag als het spel der heeren was, zoo snel en vlot wordt deze dames-single gespeeld!
In de tweede set weet Mej. Couquerque twee games in de wacht te sleepen, dank zij eenige schitterende smashes. Met 6—1, 6—2, komt het einde, zoodat Mej. Couquerque toch de — zij het
betrekkelijke — eer te beurt is gevallen het meeste aantal games tegen de beroemde Amerikaansche in dit tournooi te hebben behaald. Bravo!
Het loopt al tegen zessen als de finale dames doublé, n.1. Mrs. Moody-Wills en Miss Ryan tegen Mej. Rollin Couquerque en Mevr. Dros begint. Dit wordt dè partij van den dag. Hierbij krijgt Mrs. Wills pas gelegenheid haar tennis-capaciteiten te toonen. Zij wordt goed terzijde gestaan door de kwieke, met haar racket links en recbts neersabelende, miss Ryan, die zelfs wel eens wat te veel ballen van haar partner wegsnoept. Schijnbaar onhoudbare ballen weet Mrs. Moody nog te halen, enkele malen zelfs met baar rug naar het net gekeerd. Al spoedig is het dan ook 6—o voor de twee Amerikaanschen, hoewel de beide Nederlandsche dames Zich krachtig weren. Tegen dit perfecte tennis is echter niets te beginnen. In de tweede set gaat het iets beter en de eerste game is zelfs voor Holland. Het wordt 2—1 voor Amerika, daarna weer 2—2 doordat Mrs. Moody en Miss Ryan eenige malen missen, doch dan weten de beide Amerikaanschen vier games achter elkaar te halen, zoodat met 6—o, 6—2, de beide Amerikaanschen beslag op den titel weten te leggen.
Het talrijke publiek trachtte door allerlei geïmproviseerde afweermiddelen Zich tegen de brandende zonnestralen te beschermen en zakdoeken en Zondagochtendbladen bewezen hierbij goede diensten. Fleschjes limonade en glazen kwast deden opgeld. Tegen half 7 verliet een groot gedeelte van het publiek de baan, zoodat het diner blijkbaar meer aantrekkingskracht had dan de nog te spelen mixed-double.
M. B.
scn maar niet
DeFamos-schoolwedstr ijden.
Het woord schoolwedstrijden roept altijd aangename herinneringen wakker. Men denkt dan onwillekeurig aan de Watergraafsmeer, aan den naam Bon, aan enthousiaste jongens en meisjes, die, rondom een knus primitief veldje, hun school luide aanmoedigen en hun kelen rauw schreeuwen.
Dit alles verwachtte men ook van de Famos School Athletiekwedstrijden, maar het eenige wat dit feest met Bon's schoolwedstrijden gemeen had was de jeugdige menigte die op luide toon de favorieten aanvuurde.
Maar waar was dat knusse veld, waar de geheele entourage, die een dergelijk gebeuren tot een grootsch festijn maakt?
Inplaats daarvan een leeg hol Olympisch Stadion met een nog slechts matig bezette eeretribune.
Dat was jammer, zeer jammer, temeer daar de prestaties uitstekend waren. Een 100 m. in 11.1 sec. mag er waarlijk zijn!
?» ™™GRAAF IS NU EENS WAT DICHTERBIJ GEKOMEN MET ZIJN TOESTEL DAN m ^ MEESTAL DE GEWOONTE IS BIJ CRICKETWEDSTRIJDEN. DAARDOOR
vn™' °E MATCH V-V'V--H.D.V.S. DEZE TWEE ACTIEVE STANDEN KIEKEN,
vvv V.F.B.-FOTOGRAAF ZIJN HET LINKS WILLEM GROOTMEYER VAN
V.V.V. AAN HET BATTEN EN J. ENGERING VAN H.D.V.S. AAN HET BOWLEN
ill'lMfY MARCHAND
CHANSONNIER - HOU. HUHDRIST s
PROGRAMMA'S VOOR FEE- i STEN EN UITVOERINGEN j SARPHATISTRAAT 80 j
AMSTERDAM (c.)
TELEFOON 53679