JI2

w.o. „DE CORINTHIAN"

KORFBAL

(LA HOLLANDE—BELGIQUE IDÉALE)

DE BIECHT EENS BEKEERDEN — HET FEEST VAN DEN KORFBAL — LIEFDE, BLAUWE LUCHT EN SPORT.

(van onzen specialen verslaggever)

Het moet ongeveer een week geleden zijn, dat in het mime, ofschoon ietwat zon-arme gebouw aan de Heerengracht 390 te Amsterdam de heer A. J. G. (u weet wel) en de heer Max (weet U ook wel) een dispuut hadden over de gebrekkige eenzijdige ontwikkeling van den schrijver dezes, weshalve ze hem opdroegen zich eindelijk eens op de hoogte te stellen van w erkw ij z e, aard en sportiviteit van korfballers. Kennende zijn volkomen vervoetballiseerde hoofd, deelden zij hem mede, dat vlak achter zijn huis in de Obrechtstraat een internationalen Korfbalwedstrijd zou worden gehouden, waarvoor plenty kaarten aanwezig bleken en noch een Staal, noch een Bouillon op grond van familie- of bitterclub-relaties gesmeekt behoefden te worden om een toegangsbewijs. Kennende voorts zijn onnoozeiheid in zake korfbal, deelden zij hem mede, dat korf-bal niets met den oudvoetbal-internationaal De Korver te maken had, noch met de Fosco van Korf & Co. En, ingelicht zijnde, vatte de schrijver dezes opgewekt zijn taak op.

Nadat ik de bovenstaande, zeer vleiende inleiding, gelezen had, stapte ik achter mijn bovenhuis het balcon af, en Houtrust op.

Aha zij moesten nu niet denken,

dat ik heelemaal niets van dit rappe spel kende! O neen! Ik wist zeer goed, dat twaalf sympathieke Belgen ieder jaar opnieuw weer bereid werden gevonden, een zekere nederlaag van hun leermeesters in ontvangst te nemen. Ik wist, nog uit den tijd dat ik als overmoedige knaap het voetbalveld op snelde, hoe naast dat veld, naast het zonnige Hanenburg, vele M.M. en K.K. in speelsche dartelheid om den korf sprongen! (Met M.M. en K.K. bedoel ik mollige meisjes en kleurige knapen).

LA PRIÊRE D'UNE VIERGE — LA FÊTE DE LA PANIERBALLE — L'AMOUR, L'AIR BLEU ET LE SPORT.

(de notre correspondent demi-gare)

keken naar dat vroolijk spel der gemengden, in tegenstelling tot het meer harde spel der ongemengden, der Mannen, en vaak had mij reeds de wensch beslopen, om een wedstrijd van A. tot Z. te volgen, inplaats van zoo maar, en passant, te kijken....

Daar lag Houtrust, daar stoeiden de roodgejurkten met de oranjetruien, daar waaide de rasechte Hollandsche zeewind langs een nauw opgedroogd, door regen gestriemd, grasveld, daar kwam een sfeer van „terug tot de natuur".... „back to the country!", me tegemoet.

En er liepen geen gewichtige officials, noch dringende en duwende massa's; er heerschte een geest van het voetbalspel van anno dazumal, oftewel: van het Korf balspel van heden!

Het eerste, wat mij opviel, was een feit, dat ik bepaald leuk vond: er werd niet voor hands gefloten, integendeel, het korfbalspel schijnt een bijzonder handig spel te zijn, niet hard-handig, noch tweede-hands, (want 'n speler mag den bal maar eenmaal spelen !) en bovendien gaven de tegenstanders elkander voor den strijd heel vriendelijke handjes. Dus wel een zeer bij-de-hand spel.

En vervolgens, — een man blijft een man — ontdekte ik een paar gezichtjes onder de Korfbalsters, waarvan ik openlijk op de perstribune getuigde: „snoesjes!" Ook al iets, dat verre het voetbalspel overvleugelt. Want ben ik ooit van een voetbalwedstrijd thuisgekomen, zeggende tot mijne naasten: „O.... ik heb daar een schat van een speler gezien.... Lagendaal.... en een blond, lief kerelt je.... Wëber.... Neen Lezer! Nooit! Maar hier was er de gelegenheid voor!

En vaak had ik, in stil heimwee, ge- JJa, dat gemengde element! Hoe vaak

VOOR

SPORTHORLOGES

bij Fa. BERKEMEIJER

Rokin 32 - Amsterdam

Onbreekbare Polshorloges

Non-stop Zak- en Taschhorloges

Stopwatches, Chronographes, Enz.

AMSTERDAM—DUISBURG.

ONDER COMMANDO (HET GING ZEER MILITAIR) VAN HUN AANVOERDER KWAMEN DE DUISBURGSCHE ATHLETEN IN LOOPPAS HET VELD OP. (FOTO V.F.B.).

moet dat niet reeds tot een gelukkig huwelijk geleid hebben ? Hoe vaak moet de cirkel van den korf niet tot den cirkel van den gouden ring gevoerd hebben? Ubi bene, ibi Femina! Daar, waar het mij goed gaat, kies ik mijn vrouw. En waar kan men beter zijn keuze doen, dan in de natuur, tusschen natuurlijke meisjes ? Oü peut-on choisir mieux....?

Van den ronden korf naar den ronden ring.... il n'y a qu'un pas!

Het moet nu maar eens tijd worden, dat die goeie Belgen afgelost worden en ook andere nationaliteiten gelegenheid krijgen, op Houtrust te verliezen. Het zoeken naar een gelijkwaardige tegenpartij is het moeilijkste probleem voor korfbal, dunkt me. En het lijkt me de beste oplossing, dat heele clubs in Nederland zich „en bloc" laten naturaliseeren, b.v, „Ons Eibernest" wordt TsjechoSlovaaksch, terwijl H.K.V. b.v. de Argentijnsche nationaliteit toegedaan wordt. Op die manier kunnen we tallooze interessante ontmoetingen tegemoet zien en komt Korfbal, net als voetbal, „in het centrum der publieke belangstelling" te staan.

Maar neen! Laat korfbal liever fatsoenlijk en eenvoudig blijven.... #

We hebben, bij een internationale als deze, geen Swartenbroekx, maar het wordt vergoed door de bekoringen des zwarten roks en als daar b.v. een Belgisch meiske den naam draagt zooals.... let op, lezer ! „Van den L o ov er enbos ch".... ziet U dan niet voor U een Midzomernacht, een Maanbeglansd Woud, waarin U onder het Loover wandelt met de Fee uit het Bosch....?

Stel je voor, dat we bij Holland— België (voetbal) aan de Belgen vragen om hun eigen scheidsrechter — ja, scheidsrechter, niet grensrechter! — mee te brengen.... stel je voor !! En bij Korfbal gebeurt dat!! Ja, uit de „verkorte spelregels", die me welwillend op het programma inlichten, zie ik zelfs dat verschillende overtredingen niet reglementair verboden zijn, maar sportief liet oirbaar worden geacht, weshalve men ze niet in practijk brengt. Ideaal der Sportiviteit: Uw naam is Korfbal!

Nederland wint met vier tegen nul. Ik vind het jammer voor de Belgen, m voor ons, want hoe komen we ooit aan pannende wedstrijden, als het steeds zoo ioor blijft gaan ? Ach, maar wat praat k! Bij korfbal worden de Belgen immers ils landgenooten beschouwd,, als leeringen, als kameraden en après tout.... iet was toch maar een reuze-propaganda mor de uitvinding van Nico Broekmysen, dien ik dan toch ook maar vanlaag voor het eerst in het echte gelaat kon tahschouwen, zonder de eeuwige fotó'ervanging !

WOUTER LOEB.